نظریه اثر ازدحام Crowding Out Effect

اثر ازدحام یک تئوری اقتصادی است که استدلال می کند که افزایش مخارج بخش دولتی باعث کاهش یا حتی حذف هزینه های بخش خصوصی می شود.

نظریه اثر ازدحام چیست؟

فروش خزانه می تواند نرخ بهره و هزینه های استقراض را افزایش دهد. که می تواند تقاضای وام و هزینه را کاهش دهد.

در مجموع، تصور می‌شود که این فعالیت‌های دولتی منجر به ازدحام هزینه‌های افراد و شرکت‌های خصوصی می‌شود.

اثر ازدحام (Crowding Out Effect) نظریه‌ای اقتصادی است که بیان می‌کند افزایش هزینه‌های بخش عمومی می‌تواند منجر به کاهش هزینه‌های بخش خصوصی شود. این اثر معمولاً زمانی رخ می‌دهد که دولت برای تأمین مالی هزینه‌های خود، اقدام به افزایش مالیات یا قرض‌گیری می‌کند، که می‌تواند منجر به افزایش نرخ بهره و کاهش سرمایه‌گذاری‌های خصوصی شود.

مثال:

فرض کنید دولت تصمیم می‌گیرد یک پروژه بزرگ زیرساختی را با هزینه 1 میلیارد دلار اجرا کند. برای تأمین مالی این پروژه، دولت اقدام به انتشار اوراق قرضه می‌کند. این اقدام دولت منجر به افزایش تقاضا برای وام‌های قابل قرض‌گیری در بازار می‌شود.

سناریوها:

1. افزایش نرخ بهره: با افزایش تقاضا برای وام‌های قابل قرض‌گیری، نرخ بهره در بازار افزایش می‌یابد. این افزایش نرخ بهره باعث می‌شود که هزینه قرض‌گیری برای شرکت‌ها و افراد خصوصی افزایش یابد.

2. کاهش سرمایه‌گذاری خصوصی: با افزایش نرخ بهره، شرکت‌ها و افراد خصوصی ممکن است از سرمایه‌گذاری‌های جدید خودداری کنند یا آن‌ها را به تأخیر بیندازند، زیرا هزینه‌های مالی افزایش یافته است. این کاهش در سرمایه‌گذاری‌های خصوصی می‌تواند منجر به کاهش رشد اقتصادی شود.

این مثال نشان می‌دهد که چگونه افزایش هزینه‌های دولت می‌تواند منجر به کاهش هزینه‌های بخش خصوصی و تأثیرات منفی بر اقتصاد شود.

نکات کلیدی

• نظریه اثر ازدحام نشان می دهد که افزایش مخارج بخش دولتی باعث کاهش هزینه های بخش خصوصی می شود.
• برای هزینه بیشتر، دولت به درآمد بیشتری نیاز دارد که از طریق مالیات های بالاتر و/یا فروش اوراق خزانه به دست می آورد.
• این می تواند درآمد بخش خصوصی و تقاضای وام را کاهش دهد و در نتیجه هزینه ها و استقراض را کاهش دهد.
• سه اثر ازدحام کننده اصلی وجود دارد: اقتصادی، رفاه اجتماعی و زیرساخت.
• ازدحام جمعیت نشان می دهد که استقراض و هزینه های دولت می تواند تقاضا را افزایش دهد.