قانون انتقال وجه الکترونیکی Electronic Fund Transfer Act

قانون انتقال وجه الکترونیکی (EFTA) یک قانون فدرال است که از مصرف‌کنندگان هنگام انتقال وجه به صورت الکترونیکی، از جمله از طریق استفاده از کارت‌های نقدی، دستگاه‌های خودپرداز (ATM) و برداشت خودکار از حساب بانکی، محافظت می‌کند.

قانون انتقال وجه الکترونیکی (EFTA) چیست؟

در میان سایر حمایت‌ها، EFTA راهی برای اصلاح خطاهای تراکنش ارائه می‌دهد و مسئولیت ناشی از گم شدن یا دزدیده شدن کارت را محدود می‌کند.

مثال: پرونده‌ی "Widjaja v. JPMorgan Chase Bank"

شرح ماجرا: خانمی به نام Widjaja از بانک JPMorgan Chase شکایت کرد، زیرا از حساب بانکی او چندین انتقال وجه الکترونیکی بدون اجازه انجام شده بود. بانک بخشی از مبلغ را بازپرداخت کرد، اما از بازگرداندن حدود ۳۰۰٬۰۰۰ دلار خودداری کرد.

ادعای حقوقی: خانم Widjaja بر اساس قانون EFTA شکایت کرد و گفت که این انتقال‌ها بدون مجوز او انجام شده‌اند. بانک ادعا کرد که چون او دیر اطلاع داده (بیش از ۶۰ روز پس از دریافت صورت‌حساب)، مسئولیت با خودش است.

نتیجه دادگاه: دادگاه تجدیدنظر نهم ایالات متحده اعلام کرد که:

• طبق بخش 1693g(a) از قانون EFTA، اگر مصرف‌کننده در مدت ۶۰ روز گزارش ندهد، فقط در صورتی مسئول است که بانک بتواند ثابت کند که انتقال‌های بعدی فقط به دلیل عدم گزارش اولیه رخ داده‌اند.
• در این پرونده، خانم Widjaja به‌درستی ادعا کرده بود که حتی اگر زودتر گزارش می‌داد، باز هم انتقال‌های بعدی ممکن بود رخ دهند.

بنابراین، دادگاه بخشی از شکایت او را پذیرفت و پرونده را برای بررسی بیشتر به دادگاه پایین‌تر بازگرداند.

نکته مهم:

قانون EFTA از مصرف‌کنندگان در برابر انتقال‌های غیرمجاز محافظت می‌کند، اما آن‌ها باید در مدت زمان مشخص (معمولاً ۶۰ روز) گزارش دهند تا از حقوق کامل خود بهره‌مند شوند.

نکات کلیدی

• قانون انتقال وجه الکترونیکی (EFTA) از مصرف‌کنندگان هنگام انتقال وجه به صورت الکترونیکی محافظت می‌کند.
• EFTA در سال ۱۹۷۸ در نتیجه افزایش استفاده از دستگاه‌های خودپرداز تصویب شد.
• حمایت تحت EFTA شامل انتقال وجه از طریق دستگاه‌های خودپرداز، کارت‌های نقدی، سپرده‌های مستقیم، پایانه‌ های فروش و تلفن‌ها می‌شود.