طرح دبل آیریش با ساندویچ هلندی Double Irish With a Dutch Sandwich

طرح «دابل آیریش با ساندویچ هلندی» یک تکنیک اجتناب مالیاتی است که توسط برخی شرکت‌های بزرگ به کار گرفته می‌شود و شامل استفاده از ترکیبی از شرکت‌های تابعه ایرلندی و هلندی برای انتقال سود به حوزه‌های قضایی کم یا بدون مالیات است. این تکنیک به برخی شرکت‌ها این امکان را داده است که نرخ کلی مالیات شرکتی خود را به طرز چشمگیری کاهش دهند.

طرح دبل آیریش با ساندویچ هلندی چیست؟

طرح "Double Irish with a Dutch Sandwich" یک استراتژی پیچیده برای اجتناب از مالیات است که توسط برخی از بزرگترین شرکت‌های چندملیتی جهان استفاده می‌شود. این استراتژی شامل انتقال سود از طریق مجموعه‌ای از شرکت‌های تابعه در حوزه‌های با مالیات پایین است تا بار مالیاتی کلی کاهش یابد. در اینجا یک مثال ساده از نحوه عملکرد این طرح آورده شده است:

1. شرکت مادر (مثلاً در ایالات متحده): شرکت مادر در ایالات متحده مالکیت حقوق مالکیت معنوی (IP) را دارد.
2. شرکت تابعه اول در ایرلند (Subsidiary 1): شرکت مادر یک شرکت تابعه در ایرلند تأسیس می‌کند که مالکیت حقوق مالکیت معنوی را از شرکت مادر خریداری می‌کند. این شرکت تابعه در یک حوزه مالیاتی صفر درصد (مثلاً برمودا) مدیریت می‌شود تا از مالیات ایرلندی اجتناب کند.
3. شرکت تابعه دوم در ایرلند (Subsidiary 2): شرکت تابعه دوم در ایرلند تأسیس می‌شود که حقوق مالکیت معنوی را از شرکت تابعه اول اجاره می‌کند و از این حقوق برای تولید و فروش محصولات استفاده می‌کند. این شرکت در ایرلند مالیات پرداخت می‌کند.
4. شرکت تابعه در هلند: برای اجتناب از مالیات بر سود سهام در ایرلند، شرکت تابعه دوم سود خود را به یک شرکت تابعه در هلند منتقل می‌کند. این انتقال به دلیل قوانین مالیاتی اتحادیه اروپا بدون مالیات است.
5. بازگشت سود به شرکت تابعه اول: شرکت تابعه در هلند سود را به شرکت تابعه اول در ایرلند (که در حوزه مالیاتی صفر درصد مدیریت می‌شود) منتقل می‌کند.

این ساختار به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا سود خود را از کشورهایی با نرخ مالیات بالا به حوزه‌های با مالیات پایین منتقل کنند و در نتیجه بار مالیاتی کلی خود را کاهش دهند.

نکات کلیدی

• طرح «دابل آیریش با ساندویچ هلندی» یک تکنیک اجتناب مالیاتی است که توسط برخی شرکت‌های بزرگ به کار گرفته می‌شود.
• این طرح شامل ارسال سود ابتدا از طریق یک شرکت ایرلندی، سپس به یک شرکت هلندی و در نهایت به یک شرکت ایرلندی دوم که دفتر مرکزی آن در یک پناهگاه مالیاتی قرار دارد، می‌شود.
• قانونی که در سال ۲۰۱۵ در ایرلند تصویب شد، به استفاده از طرح مالیاتی برای طرح‌های مالیاتی جدید پایان می‌دهد. شرکت‌هایی که ساختارهای تثبیت‌شده‌ای داشتند، تا سال ۲۰۲۰ می‌توانستند از سیستم قدیمی بهره‌مند شوند.