بیکاری چرخه ای Cyclical Unemployment

بیکاری چرخه ای جزء بیکاری کلی است که مستقیماً از چرخه های رشد و رکود اقتصادی ناشی می شود. بیکاری معمولا در دوران رکود افزایش می یابد و در طول توسعه اقتصادی کاهش می یابد. تعدیل بیکاری ادواری در دوران رکود، انگیزه اصلی مطالعه اقتصاد و هدف ابزارهای مختلف سیاستی است که دولت ها برای تحریک اقتصاد به کار می برند.

بیکاری چرخه ای (بیکاری ادواری) چیست؟

بیکاری چرخه‌ای زمانی رخ می‌دهد که اقتصاد در دوران رکود یا کاهش فعالیت اقتصادی قرار دارد و تقاضا برای کالاها و خدمات کاهش می‌یابد. این نوع بیکاری معمولاً در دوران رکود اقتصادی افزایش می‌یابد و در دوران رشد اقتصادی کاهش می‌یابد. مثال‌هایی از بیکاری چرخه‌ای عبارتند از:

1. بیکاری ناشی از بحران‌های بهداشتی: در دوران بحران‌های بهداشتی مانند پاندمی COVID-19، فعالیت‌های اقتصادی کاهش می‌یابد و بسیاری از شرکت‌ها مجبور به کاهش تعداد کارکنان خود می‌شوند.
2. بیکاری ناشی از کاهش تقاضا: در دوران رکود اقتصادی، مصرف‌کنندگان تمایل دارند پس‌انداز کنند و هزینه‌های خود را کاهش دهند، که منجر به کاهش تقاضا برای کالاها و خدمات و افزایش بیکاری می‌شود.
3. بیکاری ناشی از تعطیلی کارخانه‌ها: در دوران رکود اقتصادی، بسیاری از کارخانه‌ها و شرکت‌ها تعطیل می‌شوند و کارکنان خود را اخراج می‌کنند، که منجر به افزایش بیکاری می‌شود.

نکات کلیدی

• بیکاری چرخه ای تأثیر رکود یا گسترش اقتصادی بر نرخ کل بیکاری است.
• بیکاری چرخه ای به طور کلی در طول رکود افزایش می یابد و در طول توسعه اقتصادی کاهش می یابد و تمرکز اصلی سیاست های اقتصادی است.
• بیکاری ادواری یکی از عوامل بسیاری است که به بیکاری کل، از جمله عوامل فصلی، ساختاری، اصطکاکی و نهادی کمک می کند.