مخارج کسری Deficit Spending

مخارج کسری زمانی است که مخارج دولت در طول یک دوره مالی از درآمدهای آن بیشتر شود و باعث کسری بودجه شود. عبارت "هزینه کسری" اغلب بر رویکرد کینزی به محرک های اقتصادی دلالت دارد که در آن دولت بدهی می گیرد در حالی که از قدرت خرج خود برای ایجاد تقاضا و تحریک اقتصاد استفاده می کند.

مخارج کسری (کسری هزینه) چیست؟

مخارج کسری (Deficit Spending) به وضعیتی اشاره دارد که دولت‌ها یا سازمان‌ها بیشتر از درآمدهای خود خرج می‌کنند و این هزینه‌ها را از طریق قرض گرفتن تأمین می‌کنند. در اینجا چند مثال از مخارج کسری آورده شده است:

1. پروژه‌های زیرساختی: دولت‌ها ممکن است برای ساخت جاده‌ها، پل‌ها، بیمارستان‌ها و مدارس جدید، مخارج کسری داشته باشند. این پروژه‌ها نیاز به سرمایه‌گذاری‌های بزرگ دارند که ممکن است از طریق قرض گرفتن تأمین شود.
2. برنامه‌های تحریک اقتصادی: در دوران رکود اقتصادی، دولت‌ها ممکن است مخارج کسری را برای تحریک رشد اقتصادی و کاهش بیکاری افزایش دهند. این مخارج می‌تواند شامل افزایش هزینه‌های عمومی، کاهش مالیات‌ها و ارائه کمک‌های مالی به کسب‌وکارها باشد.
3. مخارج نظامی: در مواقع بحران‌های نظامی یا امنیتی، دولت‌ها ممکن است مخارج کسری را برای افزایش بودجه نظامی و امنیتی خود افزایش دهند.

این مخارج می‌توانند به تحریک رشد اقتصادی کمک کنند، اما در بلندمدت ممکن است منجر به افزایش بدهی‌های دولت و فشار بر اقتصاد شوند.

نکات کلیدی

• مخارج کسری زمانی رخ می دهد که مخارج دولت از درآمد آن بیشتر شود.
• مخارج کسری اغلب به مخارج مازاد عمدی اشاره دارد که هدف آن تحریک اقتصاد است.
• جان مینارد کینز، اقتصاددان بریتانیایی، مشهورترین طرفدار مخارج کسری به عنوان نوعی محرک اقتصادی است.