قانون انگل Engel's Law

قانون انگل یک نظریه اقتصادی است که در سال ۱۸۵۷ توسط ارنست انگل، آماردان آلمانی، مطرح شد. این قانون بیان می‌کند که با افزایش درآمد خانوار، درصد درآمد اختصاص داده شده برای خرید مواد غذایی کاهش می‌یابد، در حالی که درصد هزینه شده برای سایر موارد (مانند آموزش و تفریح) افزایش می‌یابد.

قانون انگل چیست؟

قانون انگل (Engel's Law) یکی از اصول مهم در اقتصاد خانوار است که توسط اقتصاددان آلمانی ارنست انگل در قرن نوزدهم مطرح شد.

تعریف قانون انگل:

با افزایش درآمد خانوار، سهم هزینه‌های مربوط به غذا در کل هزینه‌های خانوار کاهش می‌یابد، حتی اگر مقدار واقعی هزینه برای غذا افزایش یابد.

مثال ساده:

فرض کنید دو خانوار داریم:

خانوار کم‌درآمد:

• درآمد ماهانه: ۱۰ میلیون تومان
• هزینه غذا: ۵ میلیون تومان
• سهم غذا از کل هزینه: ۵۰٪

خانوار پردرآمد:

• درآمد ماهانه: ۵۰ میلیون تومان
• هزینه غذا: ۱۰ میلیون تومان
• سهم غذا از کل هزینه: ۲۰٪

با اینکه خانوار دوم بیشتر برای غذا خرج می‌کند، اما نسبت هزینه غذا به کل درآمد کمتر است. این دقیقاً همان چیزی است که قانون انگل بیان می‌کند.

کاربردهای قانون انگل:

• تحلیل فقر و رفاه اقتصادی
• طراحی سیاست‌های حمایتی و یارانه‌ای
• بررسی ساختار مصرف در جوامع مختلف
• پیش‌بینی تغییرات الگوی مصرف با رشد اقتصادی

نکات کلیدی

• قانون انگل یک مشاهده قرن نوزدهمی است که نشان می‌دهد با افزایش درآمد خانوار، درصد درآمدی که یک خانوار برای غذا خرج می‌کند، کاهش می‌یابد.
• تا حدودی، این به این دلیل است که میزان و کیفیت غذایی که یک خانواده می‌تواند مصرف کند، نسبتاً محدود است.
• با کاهش نسبی هزینه‌های غذا، خانوارها بخش بیشتری از درآمد خود را صرف چیزهای دیگر، مانند آموزش و تفریح، می‌کنند.