استهلاک دارایی های نامشهود Amortization of Intangibles

استهلاک دارایی های نامشهود که به سادگی به عنوان استهلاک نیز شناخته می شود، فرآیندی است که بهای تمام شده یک دارایی نامشهود را در طول عمر پیش بینی شده دارایی برای اهداف مالیاتی یا حسابداری هزینه می کند. دارایی های نامشهود، مانند اختراعات و علائم تجاری، در حساب هزینه ای به نام استهلاک مستهلک می شوند.

استهلاک دارایی های نامشهود چیست؟ 

دارایی های مشهود در عوض از طریق استهلاک حذف می شوند. همچنین، فرآیند استهلاک برای اهداف حسابداری شرکتی ممکن است با مقدار استهلاک مورد استفاده برای مقاصد مالیاتی متفاوت باشد.

نکات کلیدی

• استهلاک دارایی های نامشهود فرآیندی است که طی آن بهای تمام شده چنین دارایی به صورت فزاینده هزینه یا در طول زمان حذف می شود.
• استهلاک در مورد دارایی های نامشهود (غیر فیزیکی) اعمال می شود، در حالی که استهلاک برای دارایی های مشهود (فیزیکی) اعمال می شود.
• دارایی های نامشهود ممکن است شامل انواع مختلفی از مالکیت فکری باشد - حق اختراع، سرقفلی، علائم تجاری و غیره. 
• بیشتر دارایی های نامشهود برای مقاصد مالیاتی باید طی یک دوره 15 ساله مستهلک شوند.
• برای اهداف حسابداری، شش روش استهلاک وجود دارد: خط مستقیم، مانده نزولی، سالیانه، گلوله، بالون و استهلاک منفی.