ضریب سپرده Deposit Multiplier

ضریب سپرده حداکثر مقدار پولی است که یک بانک می‌تواند به ازای هر واحد پولی که به صورت ذخیره نگهداری می‌کند، ایجاد کند. ضریب سپرده شامل درصد مبلغ سپرده در بانک است که می‌تواند وام داده شود. این درصد معمولاً توسط الزام ذخیره تعیین شده توسط فدرال رزرو تعیین می‌شود.

ضریب سپرده چیست؟

ضریب سپرده کلید حفظ عرضه پول پایه یک اقتصاد است. این بخشی از سیستم بانکداری ذخیره کسری است که اکنون در اکثر بانک‌های جهان رایج است.

ضریب سپرده (Deposit Multiplier) به فرآیندی اشاره دارد که در آن بانک‌ها می‌توانند با استفاده از سپرده‌های اولیه، مقدار بیشتری پول ایجاد کنند. این مفهوم بر اساس سیستم بانکداری ذخیره جزئی (Fractional Reserve Banking) است که بانک‌ها تنها بخشی از سپرده‌های خود را به عنوان ذخیره نگه می‌دارند و بقیه را وام می‌دهند. یک مثال ساده می‌تواند به شرح زیر باشد:

فرض کنید شما مبلغ ۱۰۰۰ دلار را به حساب پس‌انداز خود در بانک واریز می‌کنید. بانک تصمیم می‌گیرد ۱۰٪ از این مبلغ را به عنوان ذخیره نگه دارد و بقیه را وام دهد. بنابراین، بانک ۱۰۰ دلار را به عنوان ذخیره نگه می‌دارد و ۹۰۰ دلار را وام می‌دهد. اگر شخصی که این وام را دریافت کرده، مبلغ ۹۰۰ دلار را به حساب خود در همان بانک واریز کند، بانک دوباره ۱۰٪ از این مبلغ را به عنوان ذخیره نگه می‌دارد و بقیه را وام می‌دهد. این فرآیند ادامه می‌یابد و باعث می‌شود که مقدار پول در گردش افزایش یابد.

در این مثال، ضریب سپرده به صورت زیر محاسبه می‌شود:

نکات کلیدی

• ضریب سپرده حداکثر مقدار پولی است که یک بانک می‌تواند به صورت سپرده‌های قابل برداشت برای هر واحد پول ذخیره ایجاد کند.
• این رقم کلید حفظ عرضه پول پایه یک اقتصاد است.
• این بخشی از سیستم بانکداری ذخیره کسری است.
• اگرچه حداقل‌های ذخیره توسط فدرال رزرو تعیین می‌شوند، اما بانک‌ها ممکن است حداقل‌های بالاتری را برای خود تعیین کنند. ضریب سپرده با ضریب پول متفاوت است، که نشان دهنده تغییر در عرضه پول یک کشور است که در اثر استفاده واقعی از وام ایجاد می‌شود.