حساب اختیاری Discretionary Account

حساب اختیاری یک حساب سرمایه گذاری است که به یک کارگزار مجاز اجازه می دهد بدون رضایت مشتری برای هر معامله، اوراق بهادار را خریداری و بفروشد. مشتری باید یک افشای اختیاری را با کارگزار به عنوان سند رضایت مشتری امضا کند.

حساب اختیاری چیست؟

یک حساب اختیاری گاهی اوقات به عنوان یک حساب مدیریت شده نامیده می شود. بسیاری از کارگزاری‌ها برای واجد شرایط بودن این خدمات به حداقل مشتری (مانند 250000 دلار) نیاز دارند و معمولاً بین 1 تا 2 درصد در سال از دارایی‌های تحت مدیریت (AUM) به عنوان کارمزد پرداخت می‌کنند.

حساب اختیاری (Discretionary Account) نوعی حساب سرمایه‌گذاری است که در آن سرمایه‌گذار به یک کارگزار یا مدیر مالی اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به تأیید هر معامله، خرید و فروش اوراق بهادار را انجام دهد.

مثال:

فرض کنید شما یک حساب اختیاری با یک کارگزار دارید. شما به کارگزار خود اجازه داده‌اید تا بر اساس اهداف سرمایه‌گذاری شما، تصمیمات خرید و فروش را به طور مستقل انجام دهد. برای مثال، اگر کارگزار تصمیم بگیرد که سهام شرکت ABC را خریداری کند و سهام شرکت XYZ را بفروشد، نیازی به تأیید شما برای هر یک از این معاملات نیست. شما فقط باید توافق‌نامه حساب اختیاری را امضا کنید که در آن اختیارات کارگزار مشخص شده است.

ویژگی‌ها:

• کنترل کارگزار: کارگزار یا مدیر مالی تصمیمات سرمایه‌گذاری را بر اساس اهداف و محدودیت‌های تعیین شده توسط شما انجام می‌دهد.
• سرعت در معاملات: معاملات سریع‌تر انجام می‌شوند زیرا نیازی به تأیید شما برای هر معامله نیست.
• هزینه‌ها: معمولاً هزینه‌های مدیریت حساب اختیاری بیشتر از حساب‌های معمولی است، اما شما از تخصص و تجربه کارگزار بهره‌مند می‌شوید.

نکات کلیدی

• حساب اختیاری حسابی است که در آن مشتریان کنترل حساب معاملاتی خود را به کارگزاران یا مشاوران واگذار می کنند تا معاملات را برای آنها انتخاب و اجرا کنند.
• مشتریان می‌توانند چنین حساب‌هایی را با تعیین محدودیت‌ها یا ترجیحات برای سبک یا مضامین سرمایه‌گذاری سفارشی کنند. در زمان‌های اخیر، مشاوران روبو نیز به ابزار محبوبی برای حساب‌های اختیاری تبدیل شده‌اند.
• از مزایای حساب های اختیاری می توان به اجرای سریع معاملات و خدمات تخصصی اشاره کرد. از معایب حساب های اختیاری می توان به کارمزدهای بالاتر و امکان عملکرد منفی اشاره کرد.