اختیار معامله اروپایی European Option

اختیار معامله اروپایی: نسخه‌ای از قرارداد اختیار معامله است که اجرا را به تاریخ انقضای آن محدود می‌کند. به عبارت دیگر، اگر قیمت اوراق بهادار پایه مانند سهام تغییر کرده باشد، سرمایه‌گذار نمی‌تواند اختیار معامله را زودتر اعمال کند و سهام را تحویل بگیرد یا بفروشد. در عوض، اقدام خرید یا فروش فقط در تاریخ سررسید اختیار معامله انجام می‌شود.

اختیار معامله اروپایی چیست؟

نسخه دیگری از قرارداد اختیار معامله، اختیار معامله آمریکایی است که می‌تواند در هر زمانی تا و از جمله تاریخ انقضا اعمال شود. نام این دو نسخه نباید با موقعیت جغرافیایی اشتباه گرفته شود زیرا نام فقط حق اجرا را نشان می‌دهد.

اختیار معامله اروپایی (European Option) نوعی قرارداد مالی است که به دارنده آن حق (نه الزام) می‌دهد تا یک دارایی (مثل سهام) را فقط در تاریخ سررسید مشخص خریداری یا بفروشد. برخلاف اختیار معامله آمریکایی که در هر زمانی تا سررسید قابل اجراست، اختیار اروپایی فقط در روز سررسید قابل اعمال است.

مثال ساده برای اختیار خرید اروپایی (European Call Option):

فرض کنید:

• دارایی پایه: سهام شرکت X
• قیمت اعمال (Strike Price): 100 یورو
• تاریخ سررسید: 30 ژوئن
• نوع اختیار: اختیار خرید اروپایی

اگر در تاریخ 30 ژوئن، قیمت بازار سهام X برابر 120 یورو باشد، دارنده اختیار می‌تواند:

• سهام را به قیمت 100 یورو بخرد (و در بازار 120 یورو بفروشد)
• سود = 120 - 100 = 20 یورو (منهای هزینه خرید اختیار)

اما اگر قیمت بازار در آن تاریخ 90 یورو باشد، دارنده اختیار معامله را اجرا نمی‌کند، چون خرید به قیمت 100 یورو به‌صرفه نیست.

مثال برای اختیار فروش اروپایی (European Put Option):

• قیمت اعمال: 100 یورو
• اگر در تاریخ سررسید، قیمت بازار 80 یورو باشد، دارنده اختیار می‌تواند سهام را به قیمت 100 یورو بفروشد و سود کند.

نکات کلیدی

• اختیار معامله اروپایی نسخه‌ای از قرارداد اختیار معامله است که اعمال حق را فقط به روز انقضا محدود می‌کند.
• اگرچه اختیار معامله آمریکایی را می‌توان زودتر اعمال کرد، اما از آنجایی که حق بیمه آنها اغلب بیشتر از حق بیمه اروپایی است، قیمتی دارد.
• سرمایه‌ گذاران می‌توانند قبل از انقضا، قرارداد اختیار معامله اروپایی را به بازار بفروشند و تفاوت خالص بین حق بیمه‌های دریافتی و پرداختی اولیه را دریافت کنند. سرمایه‌گذاران معمولاً حق انتخاب بین خرید اختیار معامله آمریکایی یا اروپایی را ندارند و اکثر شاخص‌ها از اختیار معامله اروپایی استفاده می‌کنند.
• مدل اختیار معامله بلک-شولز اغلب برای ارزش‌گذاری اختیار معامله اروپایی استفاده می‌شود.