[guld118]

افعال در زبان سوئدی به چهار گروه اصلی تقسیم می‌شوند که هر کدام الگوی صرف خاص خود را دارند. در اینجا به برخی از نکات کلیدی در مورد صرف افعال در زبان سوئدی اشاره می‌کنیم:

افعال با قاعده:
گروه 1: افعالی که به "-a" ختم می‌شوند و در زمان حال به "-ar" تبدیل می‌شوند. مثال: "tala" (صحبت کردن) -> "talar" (صحبت می‌کند).
گروه 2: افعالی که به "-er" ختم می‌شوند. مثال: "läsa" (خواندن) -> "läser" (می‌خواند).
گروه 3: افعالی که به "-r" ختم می‌شوند. مثال: "bo" (زندگی کردن) -> "bor" (زندگی می‌کند).
گروه 4: افعالی که به "-ir" ختم می‌شوند. مثال: "skriva" (نوشتن) -> "skriver" (می‌نویسد).

افعال بی قاعده:
این افعال الگوی خاصی برای صرف ندارند و باید به صورت جداگانه یاد گرفته شوند. مثال: "vara" (بودن) -> "är" (هست).
زمان‌ها:
زمان حال: برای بیان عملی که در حال انجام است. مثال: "Jag talar" (من صحبت می‌کنم).
زمان گذشته: برای بیان عملی که در گذشته انجام شده است. مثال: "Jag talade" (من صحبت کردم).
زمان آینده: برای بیان عملی که در آینده انجام خواهد شد. مثال: "Jag ska tala" (من صحبت خواهم کرد).

افعال کمکی:
افعالی مانند "ska" (بایستی)، "kan" (توانستن)، و "vill" (خواستن) که به همراه افعال اصلی استفاده می‌شوند. مثال: "Jag ska läsa" (من خواهم خواند).