استراتژی تنوع Diversification

تنوع یک استراتژی مدیریت ریسک است که ترکیبی از سرمایه‌گذاری‌های مختلف را در یک پرتفوی ایجاد می‌کند. یک پرتفوی متنوع شامل ترکیبی از انواع دارایی‌ها و ابزارهای سرمایه‌گذاری متمایز است تا میزان مواجهه با هر دارایی یا ریسک واحد را محدود کند.

تنوع چیست؟

منطق پشت این تکنیک این است که پرتفوی ساخته شده از انواع مختلف دارایی‌ها، به طور متوسط، بازده بلندمدت بالاتری را به همراه خواهد داشت و ریسک هر دارایی یا اوراق بهادار را کاهش می‌دهد.

استراتژی تنوع (Diversification) به معنای پخش کردن سرمایه‌گذاری‌ها در دارایی‌ها، صنایع، یا مناطق مختلف به منظور کاهش ریسک است. این استراتژی به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا از تأثیرات منفی یک دارایی یا صنعت خاص بر کل پورتفولیو جلوگیری کنند. در ادامه چند مثال از استراتژی تنوع آورده شده است:

1. تنوع در سهام: یک سرمایه‌گذار ممکن است تصمیم بگیرد که به جای سرمایه‌گذاری در سهام یک شرکت خاص، سهام چندین شرکت مختلف در صنایع مختلف را خریداری کند. به عنوان مثال، سرمایه‌گذار می‌تواند سهام شرکت‌های فناوری، بهداشت و درمان، انرژی، و مصرفی را خریداری کند تا ریسک کاهش ارزش سهام یک صنعت خاص را کاهش دهد.

2. تنوع جغرافیایی: یک سرمایه‌گذار ممکن است تصمیم بگیرد که به جای سرمایه‌گذاری در دارایی‌های یک کشور خاص، دارایی‌های چندین کشور مختلف را خریداری کند. به عنوان مثال، سرمایه‌گذار می‌تواند سهام شرکت‌های آمریکایی، اروپایی، آسیایی، و آمریکای لاتین را خریداری کند تا ریسک‌های مرتبط با اقتصاد یک کشور خاص را کاهش دهد.

3. تنوع در انواع دارایی‌ها: یک سرمایه‌گذار ممکن است تصمیم بگیرد که به جای سرمایه‌گذاری تنها در سهام، در انواع مختلف دارایی‌ها سرمایه‌گذاری کند. به عنوان مثال، سرمایه‌گذار می‌تواند سهام، اوراق قرضه، املاک و مستغلات، کالاها، و ارزهای دیجیتال را خریداری کند تا ریسک‌های مرتبط با یک نوع دارایی خاص را کاهش دهد.

4. تنوع در صندوق‌های سرمایه‌گذاری: یک سرمایه‌گذار ممکن است تصمیم بگیرد که به جای سرمایه‌گذاری در یک صندوق سرمایه‌گذاری خاص، در چندین صندوق مختلف سرمایه‌گذاری کند. به عنوان مثال، سرمایه‌گذار می‌تواند در صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF)، و صندوق‌های سرمایه‌گذاری خصوصی سرمایه‌گذاری کند تا ریسک‌های مرتبط با عملکرد یک صندوق خاص را کاهش دهد.

5. تنوع در زمان سرمایه‌گذاری: یک سرمایه‌گذار ممکن است تصمیم بگیرد که به جای سرمایه‌گذاری تمام سرمایه خود در یک زمان خاص، سرمایه‌گذاری‌های خود را در طول زمان پخش کند. به عنوان مثال، سرمایه‌گذار می‌تواند به صورت ماهانه یا فصلی سرمایه‌گذاری کند تا ریسک‌های مرتبط با نوسانات بازار در یک زمان خاص را کاهش دهد.

نکات کلیدی

• تنوع، استراتژی‌ای است که طیف گسترده‌ای از سرمایه‌گذاری‌ها را در یک پرتفوی با هم ترکیب می‌کند تا ریسک پرتفوی را کاهش دهد.
• تنوع اغلب با سرمایه‌گذاری در طبقات مختلف دارایی مانند سهام، اوراق قرضه، املاک و مستغلات یا ارزهای دیجیتال انجام می‌شود.
• تنوع همچنین می‌تواند با خرید سرمایه‌گذاری در کشورها، صنایع، اندازه شرکت‌ها یا مدت زمان‌های مختلف برای سرمایه‌گذاری‌های درآمدزا حاصل شود.
• کیفیت تنوع در یک پرتفوی اغلب با تجزیه و تحلیل ضریب همبستگی جفت دارایی‌ها اندازه‌گیری می‌شود.
• سرمایه‌گذاران می‌توانند با سرمایه‌ گذاری در سرمایه‌گذاری‌های منتخب، به تنهایی تنوع ایجاد کنند یا می‌توانند صندوق‌های متنوع را نگه دارند.