[Zohreh Gholami]

با کودکانی که کج خلقی می کنند چگونه رفتار کنیم؟

خيلي از پدر و مادرها از داد و فريادها و بدنحسي کردن‌هاي فرزندشان کلافه مي‌شوند اما خبر خوب اين است که پژوهشگران مي‌گويند جيغ و داد کردن‌ها و پا به زمين کوبيدن‌هاي کودکان ممکن است در پايان به نتيجه خوبي ختم شوند چون اين کج‌خلقي‌ها به کودکان مي‌آموزند چگونه عواطف‌شان را کنترل کنند!

به گزارش لايوساينس پژوهشگران اکنون در حال بررسي کردن خصوصيات اين کج‌خلقي‌ها هستند تا دريابند در اين حملات چه چيزي طبيعي و چه چيزي غيرطبيعي است. آنها معتقدند که موارد نحسي‌کردن شديد که در سنين بالاتر هم ادامه پيدا مي‌کند، ممکن است بيانگر اختلال در رشد عاطفي کودک باشند و زنگ خطر را براي والدين به صدا درآورد. گرين و همکارانش از 13 والد خواستند که کودکان 2 و 3 ساله‌‌شان را لباس‌هاي مجهز به ميکروفون بپوشانند و بگذارند آنها در محيط‌هاي معمول‌ بازي کنند. در اين مدت بچه‌ها با دوربين تحت نظارت بودند و بدنحسي‌هاي آنها به طور دقيق بررسي مي‌شد.

در نتيجه پژوهشگران توانستند در هر بار فوران خشم و گريه اين کودکان دوره‌هاي ايجاد اصوات معين- جيغ‌کشيدن، دادکشيدن، گريه کردن، هياهو کردن و نق نق کردن- را شناسايي و آنها را رمزگشايي کنند. طبق بررسي‌ها، هريک از اين سروصداها الگوي صوتي مشخصي داشت. جيغ‌کشيدن و دادوبيداد کردن بيانگر خشم بود که در انتها به گريه و نق نق کردن ختم مي‌شد. بررسي‌ها نشان مي‌دهد کودکاني که شديدترين نحسي‌کردن‌ها را از خود بروز مي‌دهند، در سنين بالاتر در معرض ميزان‌هاي بالاتر افسردگي هستند و علت اين افسردگي هم چيزي نيست جز محروميت‌هاي عاطفي و کم توجهي‌هاي والدين.