[Zohreh Gholami]

بزرگان کتابداری ایران
(بخش اول)


● دکتر عباس حری:
معلم دورترین روزها
دکتر عباس حری، متخصص کتابداری واطلاع رسانی ، استاد دانشگاه ، متولد پانزدهم اسفند ۱۳۱۵ ،مشهد

▪ تعدادی ازنوشته ها وترجمه ها:
آیین نگارش علمی / اطلاع رسانی: نظام ها و فرآیندها / شیوه بهره گیری از کتابخانه / مراجع و بهره گیری از آنها / مروری براطلاعات واطلاع رسانی / اطلاع رسانی: نگرش و پژوهش ها /اصطلاح نامه بین المللی توسعه فرهنگی یونسکو / اصطلاح نامه فرهنگ، ارتباطات، اطلاعات اصطلاح نامه یونسکو / راهنمای تهیه و گسترش اصطلاح نامه یک زبانه و ...

کار معلمی را از دورترین روستاها شروع کرد، روستاهایی که رفت و آمد به آنها فقط با قاطر و الاغ امکان پذیر بود. سال ۱۳۴۹ هم که به تهران آمد، در محله فقیرنشین پشت راه آهن به تدریس پرداخت. همواره با زندگی های سخت و دشوار و تنگناها و تنگدستی ها در ارتباط بود و پیوسته تلاش داشت تا دردها را بشناسد و در حد امکان درمان و تسکینی باشد. هرچند انگیزه نخست عباس حری برای ورود به کار تدریس انگیزه اقتصادی بود، ولی حالا معتقد است گویی در مسیر درستی افتاده دوست نداشت از پدر پول توجیبی بگیرد، بنابراین دانشسرای مقدماتی را به خاطر اینکه کمک هزینه پرداخت می کرد، انتخاب کرد و این انتخاب مسیر زندگی او را به ۱۸ سال معلمی در آموزش و پرورش و ۳۰ سال خدمت در دانشگاه برساند. حری گرچه در کنار تدریس در دانشگاه، کارهایی اجرایی چون معاونت آموزشی، معاونت پژوهشی و مدیریت گروه را بر عهده داشته، ولی پیوسته هویت معلمی خود را حفظ کرده است و همچنان در اتاق خود در طبقه دوم دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران پاسخگوی سؤالات دانشجویان علاقه مندی است که بعد از ساعت کلاس هم با نواختن ضرباتی به در همچنان در پی دانستن هستند. حری می گوید: «در دوران تدریس سعی کردم سنگ صبور دانشجو باشم و نه تنها در مسائل درسی، بلکه در مسائل شخصی هم راهگشا باشم.» او تأکید می کند گرچه ممکن است بین انگیزه اولیه و آنچه در طول دوران تدریسش اتفاق افتاده، هیچ شباهتی نباشد، ولی خود مسیر باعث شده تا او راه را بشناسد.

دکتر عباس حری، از متخصصان بنام کتابداری و اطلاع رسانی، در پانزدهم اسفندماه سال ۱۳۱۵ در خانواده ای روحانی در مشهد به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همان شهر گذراند. پس از گذراندن سه ساله اول دبیرستان ـ که آن زمان «سیکل اول» می گفتند ـ وارد دانشسرای مقدماتی شد و پس از اتمام دوره دو ساله دانشسرا برای معلمی در یکی از روستاهای شهرستان کاشمر (در جنوب خراسان) مأموریت یافت. از سال ۱۳۳۵ به کار تدریس پرداخت، پس از طی دو سال فعالیت در روستا به شهر کاشمر منتقل شد و هفت سال نیز در آنجا خدمت کرد. طی این مدت مدرک ششم دبیرستان را که آن زمان «دیپلم کامل» می گفتند (در مقابل دو سال دوره دانشسرای مقدماتی که «دیپلم ناقص» نامیده می شد) به صورت آزاد گرفت و در همین ضمن به فراگیری زبان انگلیسی نیز پرداخت. زبان خارجی مرسوم آن زمان زبان فرانسوی بود و زبان انگلیسی تازه باب شده بود. در سال ۱۳۴۲ ازدواج کرد و در سال ۱۳۴۵ به مشهد انتقال یافت. در همان سال، در آزمون ورودی دانشگاه مشهد شرکت کرد. در رشته تاریخ رتبه اول و در رشته زبان و ادبیات انگلیسی رتبه سوم را به دست آورد اما بنا به علاقه ای که داشت وارد رشته زبان و ادبیات انگلیسی شد و در سال ۱۳۴۹ مدرک لیسانس خود راگرفت. پس از اتمام تحصیلات در همان سال طبق درخواست خودش به تهران انتقال یافت. در سال ۱۳۵۰ در آزمون ورودی فوق لیسانس کتابداری دانشگاه تهران شرکت کرد و پذیرفته شد و دو سال بعد مدرک فوق لیسانس کتابداری را گرفت. در سال ۱۳۵۳ نیز از آموزش و پرورش (وزارت فرهنگ آن زمان) به دانشگاه تهران انتقال یافت و به عنوان مربی در گروه کتابداری این دانشگاه به تدریس پرداخت.

در همان سال از طرف دانشگاه مأموریتی یک ساله برای توسعه اطلاعات خود به ایالات متحده رفت و در همان اوان در آنجا و در دانشگاه کیس وسترن برای مقطع دکتری نام نویسی کردو پذیرفته شد. از فرصت استفاده کرد و درمدت ۱۴ ماه دروس دکتری را با موفقیت گذراند. از این دوران به عنوان دوران سازنده ای یاد می کند که تمام اوقاتش به جز ساعت درس در کتابخانه می گذشت. اما طبق مقررات می بایست باز می گشت؛ تا اینکه در سال ۱۳۵۸ برای تکمیل دوره و گذراندن رساله مجدداً عازم همان دانشگاه شد که سرانجام در سال ۱۳۶۰ با مدرک دکتری به کشور بازگشت.

حری وقتی می خواهد از نخستین گرایش هایش به مطالعه، ادامه تحصیل و حرکت در این وادی بگوید به روزهای کودکی اش می رسد و اینکه در خانواده ای به دنیا آمده که کتاب جزو زندگی شان بوده است. پدر روحانی بوده با کتابخانه خاص خودش و عباس حری هم از همان سنین کودکی علاقه زیادی به این کتاب ها پیدا می کند و می گوید: در آن سنین با کتاب های پدرش ور می رفته، کتاب هایی که بیشتر عربی بودند و اگر فارسی بودند نثری قدیمی داشتند که برای کودک آن روزگار ارتباط برقرار کردن با آنها دشوار بود. تلاش بسیاری می کرد تا هرچه زودتر با این کتاب ها رابطه ای برقرار کند و این گونه بود که در کلاس پنجم ابتدایی مجمع البحرین را می شناخت، ساختار متفاوت لغت نامه ای کتاب برای او جذاب بود و همین باعث شد تا با آن کنار بیاید و دمخور شود. بعدها هم در دوره دبیرستان و دانشسرا، عباس حری عشق عجیبی به درست کردن روزنامه دیواری داشت و از نوشتن یادداشت و مقاله تا پیدا کردن شعر و مثل در این زمینه فعالیت می کرد. این کار استمرار داشت تا زمانی که به عرصه معلمی آمد و آنجا هم سال سوم، چهارم خدمتش بود که برای روزنامه مقاله می داد. می گوید: «همین علاقه من به نوشتن و خواندن سبب شد تا رشته کتابداری را به راحتی بپذیرم. در واقع خیلی ها که وارد این رشته شدند، بعد از یک ترم آن را رها کردند، چون تصورشان چیز دیگری بود ولی من به راحتی با آن کنار آمدم و سعی کردم در این رشته اثر گذار باشم.»و اما درباره کتابداری عباس حری: زمانی که به عنوان مربی در گروه کتابداری تدریس را آغاز کرد، حدود ۱۸ سالی را در مقاطع مختلف ابتدایی و متوسطه، در روستا و شهر پشت سر گذاشته بود و به نظرش می رسید که برخی روش های تدریس، مباحث درسی و نحوه ارتباط با دانشجویان را می توان از آنچه هست بهتر کرد. یکی از استادان گروه که بیش از همه با او احساس همسویی می کرد ـ یعنی نوش آفرین انصاری که در دوره فوق لیسانس شاگرد او بود و او را تنها استادی می داند که بر او اثر گذاشت ـ تقریباً با همه نقطه نظرها و پیشنهادهای حری توافق داشت و درنتیجه این همکاری ،تلاش هایی برای تحول در رویکرد گروه صورت گرفت. اما از فعالیت هایی که عباس حری مشخصاً در زمینه کتابداری و اطلاع رسانی داشته است می توان به دبیری انجمن کتابداران ایران، شرکت فعال در برگزاری دوره های آموزشی کوتاه مدت کتابداری درشهرستان ها (درچارچوب کمیته آموزش انجمن)، همکاری با نامه انجمن کتابداران، برگزاری همایش کاملیس ،۴ تهیه طرح نظام ملی اطلاع رسانی، عضویت درکمیته آسیا و اقیانوسیه ایفلا، همکاری با کتابخانه ملی و چندین سازمان دیگر، طراحی و اجرای دایرة المعارف کتابداری واطلاع رسانی ،عضویت در شورای عالی اطلاع رسانی، مشاورت رئیس جمهور درامور اطلاع رسانی، همکاری علمی با چندین همایش تخصصی داخلی، سردبیری مجله وفصلنامه و ... اشاره کرد. فعالیت های مکتوب حری نیز درتعدادی کتاب تألیف وترجمه ومقاله ارائه شده است که بخش عمده این آثار درمجلدی ، همراه با چکیده ای ازهریک تحت عنوان «کارنامه پژوهشی» گرد آمده است.

دکتر حری درزمینه ادبیات کودک ونوجوان نیز فعالیت هایی داشته است. حری چند ترجمه ومقاله دراین حوزه را نیز در کارنامه خود دارد، که بعد هم هرچند مسیرش عوض شد، ولی هرگز ارتباط خود را با این بخش قطع نکرد وهمچنان یکی از اعضای خانواده شورای کتاب کودک ونوجوان وفرهنگنامه کودکان ونوجوانان است.

ازدیگر فعالیتهای عباس حری، اشتغال درتوسعه پایگاه اطلاعات ایران شناسی است که ازپنج شش سال پیش شروع شده وهمچنان ادامه دارد. علاقه او به ایران شناسی به گذشته های دور و زمانی که با دانشنامه جهان اسلام همکاری داشت بر می گردد. درآنجا وقتی با مقالات افراد سرشناس غربی وخارجی درباره ایران برخورد می کرد، احساس کرد اطلاعات زیادی درباره ایران وجود دارد که ممکن است بسیاری از آنها مطلع نباشند. فکر و سامان دادن اسناد، نسخه های خطی، مکاتبات و یکسری موادسمعی، بصری و موزه ای که ماده خام اطلاعات ایران شناسی هستند، تا مدتها آرزوی او بود که البته نیازمند صرف زمان زیاد و حمایت مالی بود؛ تا سال ۷۵ که دکتر حبیبی ـ معاون وقت رئیس جمهور ـ پیشنهاد راه اندازی بنیادی را در این زمینه مطرح کرد و عباس حری از این موضوع که مدتها به عنوان یک آرمان به آن اندیشیده بود سخت استقبال کرد. او می گوید: تعریف ما از ایران شناسی در این پایگاه، به گردآوری تمام آنچه در باره ایران، شخصیت های ایرانی، رویدادهای ایرانی و عناصر طبیعی ایران موجود است برمی گردد، یعنی مثل گذشته ایران شناسی را در یک مدار بسته تاریخ و جغرافیا حبس نکرده ایم و همه عرصه های معرفت بشری را مشروط براینکه وجه ایرانی داشته باشد در این حوزه قرارمی دهیم.

عباس حری این روزها تقریباً بیشتر وقتش را در دانشگاه می گذراند و معاون پژوهشی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران است. سردبیر مجله روانشناسی و علوم تربیتی است و در مجلات در حوزه های مختلفی که بیشتر نگاه جامعه شناختی به بحث اطلاعات و اطلاع رسانی دارد، مقاله می نویسد. مدیرمسؤولی مجله اطلاع شناسی هم که حدود سه چهار شماره از آن درآمده با عباس حری است که معتقد است نگاه متفاوتی نسبت به اطلاعات و اطلاع رسانی دارد اما از دغدغه های همیشگی حری رسیدن به یک جامعه اطلاعاتی است که رسیدن به آن را مستلزم یک برنامه ریزی بلندمدت و آموزش از دوره های پایین می داند که در همین راستا با همکاری نرگس نشاط کتابخانه های آموزشگاهی را منتظر کرده و همچنان امیدوار است به اطلاعاتی شدن جامعه و پیگیر در این راه گام برمی دارد...

[Zohreh Gholami]

(بخش دوم)


● دکتر محمد حسین دیانی:
در شهریور ۱۳۱۹ در شهر مقدس مشهد متولد شد. دوره ابتدایی را در سال ۱۳۳۲ به پایان برد و از همان تاریخ در کارخانه نخریسی و نساجی خراسان به کار پرداخت. از سال ۱۳۳۹ در کلاسهای شبانه در مشهد شرکت کرد و در مدت سه سال موفق به اخذ دیپلم ریاضی شد. سربازی را با درجه گروهبان یکم و در سپاه دانش در روستای گردآلود مشهد گذراند. در سال ۱۳۴۵ به عنوان آموزگار روستایی در عباس آباد بخش خرقان ساوه به کار پرداخت و در سال ۱۳۴۶ در رشته علوم تربیتی در دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تهران پذیرفته شد. همزمان با دروس علوم تربیتی ، دروس مشاوره و راهنمایی و سی واحد درسی کتابداری را به عنوان رشته فرعی گذراند. در سال ۱۳۵۱همزمان در آموزن کارشناسی ارشد علوم تربیتی و کتابداری پذیرفته شد ، اما برای ادامه تحصیل کتابداری را انتخاب کرد. در سال ۱۳۵۸ در کتابخانه مرکز مطالعات عالی بین المللی د انشگاه تهران و سپس در کتابخانه دانشکده حقوق دانشگاه تهران با عنوان کتابداربخش امانت ، کتابدار مرجع و سرپرست بخش فهرست نویسی ، به کار پرداخت.

دکتر دیانی در خرداد سال ۱۳۵۳ با تقاضای خود از دانشگاه تهران به دانشگاه جندی شاپور اهواز منتقل شد و در آن دانشگاه با عنوان مربی مسئولیت کتابخانه دانشکده ادبیات را نیر بر عهده گرفت. در سالهای ۱۳۵۳ ۱۳۵۶ درسهای آشنایی با کتابخانه و کتابداری را به دانشجویان رشته ادبیات و زبان فارسی تدریس می کرد. در سال ۱۳۵۶ برای اد امه تحصیل به دانشگاه ایالتی راتگرز در ایالات متحده سفر کرد و پس از دو سال و هفت ماه اقامت در آمریکا ، در تیرماه ۱۳۵۹ با درجه دکتری کتابداری به ایران بازگشت. از آن ببعد به مدت هیجده سال به عنوان مدیر گروه در د انشگاه شهیدچمران و دانشگاه فردوسی مشهد خدمت کرد. در همین سالها سردبیری سه مجله را برعهده داشته ( سردبیر و موسس مجله علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید چمران ، سردبیر و موسس مجله علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه فردوسی و سردبیر وموسس مجله کتابداری و اطلاع رسانی کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی " ادامه دارد" ) و عضو هیدت تحریریه ۳ مجله دانشگاهی از جمله مجله علوم انسانی دانشگاه شیراز، مجله علوم تربیتی و رواشناسی دانشگاه شهید چمران و مجله انگلیسی زبان کتابخانه منطقه ای علوم و تکنولوژی شیراز انگلیسی زبان کتابخانه منطقه ای علوم و تکنولوژی شیراز( Iranian Journal of Information Science and Technology ) بوده است . دکتر دیانی این افتخار را داشته است که هر سه مجله ای را که سردبیری آن را بر عهده داشته رسما به سطح مجله علمی پژوهشی ارتقاء دهد.

برخی از مسئولیتهای اداری ایشان عبارت است از : عضو کمیته تالیف و ترجمه دانشکده علوم تربیتی دانشگاه شهید چمران ، عضوکمیته تخصصی علوم انسانی و اجتماعی هیئت ممیزه دانشگاه شهید چمران و دانشگاه فردوسی ، ریاست کتابخانه مرکزی دانشگاه شهید چمران ، عضو کمیته انتشارات دانشگاه فردوسی ، معاونت پژوهشی و روان شناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی ، نماینده شورای پژوهشی در شورای دانشگاه فردوسی ، ریاست شاخه اطلاع رسانی شورای پژوهشی استان خراسان ، عضو متخصص در انجمن کتابخانه های خراسان و مشهد ...

دکتر دیانی به عنوان اولین استاد کتابداری و اطلاع رسانی در ایران این موقعیت را داشته است که بنیان گذار دوره کاردانی ، کارشناسی و کارشناسی ارشد در دانشگاه شهید چمدان ، دوره کارشناسی ارشد و دکتری د ر دانشگاه فردوسی مشهد و بانی دوره دکتری کتابداری در دانشگاه شیراز باشد.

دکتر محمد حسین دیانی تا کنون ۲۰ کتاب و ۷۵ مقاله در حوزه کتابداری و اطلاع رسانی منتشر کرده است (برای اطلاعات از مشخصات و چکیده کتابهایی که توسط انتشارات کتابخانه رایانه ای منتشر شده است ، به گزینه کتابها و برای اطلاعات مربوط به مقالات " برخی تمام متن " به گزینه مقالات همین سایت مراجعه فرمائید) اکثر این کتابها، کتابهای درسی برای دوره های کارشناسی ، کارشناسی ارشد و دکتر کتابداری است. مشخصات کتابهایی که ناشران دیگر غیر از انتشارات کتابخانه رایانه ای منتشر کرده است در انتهای این زندگینامه فهرست شده است. اجرای ۱۳ طرح تحقیقاتی مصوب، راهنمایی ۹ پایان نامه کارشناسی ارشد و راهنمایی ۳ پایان نامه دکتری کتابداری و ویراستاری ۵ کتاب از دیگر فعالیتهای پژوهشی ایشان بوده است.

دکتر دیانی در اسفند ۱۳۸۱ به تقاضای خود بازنشسته شد، اما فعالیت های حرفه ای خود را ادامه داد. او کماکان کلیه دروسی را که در دانشگاه فردوسی تدریس می کرده است، تدریس می کند. هم اکنون نیز به عنوان پژوهشگردر گروه ارزیابی خرد علم و فناوری در ایران در دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی به تحقیق اشتغال دارد و تا به حال ۵ گزارش کشوری در باره فعالیت های پژوهشی دانشگاه ها و موسسات پژوهشی ایران ارائه داده است که دو مورد آن نشر یافته و بقیه در دست انتشار است.

ایشان از سال ۱۳۷۸ با هرینه شخصی انتشارات کتابخانه رایانه ای را در مشهد تاسیس کرد و تا سال ۱۳۸۵ ، تعداد ۳۸ کتاب که اکثر آنها در رشته کتابداری و اطلاع رسانی است منتشر کرده است ( برای اطلاعات از مشخصات این کتابها به گزینه کتابها در همین سایت مراجعه فرمائید.

دکتر دیانی مدیر مسئول موسسه فرهنگی پژوهشندگان دانشورز است.

دکتر دیانی متقاضی راه اندازی موسسه آموزش عالی آزاد دانشورز نیز می باشد و پرونده این موسسه در دفتر آموزشهای آزاد وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری در مراحل انتهایی خود قرار دارد.


▪ سال های اخذ مدارک تحصیل:
ابتدایی ۱۳۳۳ دبستانهای مشهد * دیپلم ریاضی ۲/۱۳۴۳ کلاسهای شبانه مشهد * کارشناسی علو م تربیتی
( فرعی : ۱.مشاوره و راهنمایی تحصیلی ؛ ۲. کتابداری ) ۱۲/۱۳۴۹ دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تهران *
کارشناسی ارشد کتابداری ۱۲/۱۳۵۳ دانشکد ه علوم تربیتی دانشگاه تهران *
دکتری کتابداری ۱۳/۵/۱۳۵۹ دانشگاه ایالتی راتگرز در نیوبرونزویک نیوجرسی آمریکا


▪ سابقه آموزشی در دانشگاه
عضویت هیئت علمی:
مربی ۱۶/۳/۱۳۵۳ دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه جندی شاپور
استادیار ۲۰/۸/۱۳۶۰
دانشیار ۲۱/۱۰/۱۳۶۶ دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهیدچمران
استاد ۳۰/۱/۱۳۷۳ دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهیدچمران


▪ سابقه کار در دانشگاه
کتابدار میزامانت ۱۳۴۸ مرکز مطالعات عالی بین المللی دانشگاه تهران
کارشناس کتب مرجع ۱/۱/۱۳۵۰ دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
سرپرست کتابخانه ۱/۴/۱۳۵۳ ۱۳۵۶ دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهیدچمران
سرپرست کتابخانه ۱۳۶۲ ۱۳۶۷ کتابخانه مرکزی دانشگاه شهید چمران
مدیرگروه ۱۳۶۲ – ۱۳۷۴ دانشکده علوم تربیتی دانشگاه شهید چمران
مدیرگروه ۱۳۷۵ ۱۳۷۹ دانشکده علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد
نماینده دادنشکده ۱/۷/۷۵ ۲۹/۱۲/۸۴ شورای پژوهشی دانشگاه
معاون پژوهشی ۱۳۷۹ ۱۳۸۱ دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی


▪ سابقه آموزشی در آموزش و پرورش
آموزگار ۳ /۱۰/۱۳۴۵ روستای عباس آباد خرقان ساوه
سپاهی دانش مامور ۷/۲/ ۱۳۴۴ آموزگار سپاهی روستای گردآلود شهرستان مشهد


▪ سابقه کار قبل
کارگر و کارمند ۱۳۳۳، ۱۳۴۳ کارخانه نخریسی و نساجی خراسان ( مشهد)


بارنشستگی: ۲۸/۱۲/۸۱

[Zohreh Gholami]

(بخش سوم)


● هوشنگ ابرامی:
هوشنگ ابرامی در سال ۱۳۱۳ در همدان متولد شد. در سال ۱۳۳۵ از دانشگاه تهران مدرک کارشناسی اقتصاد گرفت و به استخدام مؤسسه انتشارات فرانکلین درآمد. ابرامی بنیانگذار کتابخانه بانک مرکزی است، وی تحصیلات کارشناسی ارشد و دکتری را در دانشگاه پیتسبورگ طی کرده و در اولین دوره کارشناسی ارشد کتابداری دانشگاه تهران به تدریس می پردازد. ابرامی در سال ۱۳۵۱ بخش علوم کتابداری را در دانشگاه شیراز تأسیس می کند. حاصل فعالیت علمی ابرامی در رشته کتابداری و اطلاع رسانی انتشار چندین کتاب و مقاله بوده که مهمترین آنها کتاب شناختی از دانش شناسی است.


● حمید رضا جمالی مهموئی:

▪ تحصیلات
ـ دیپلم علوم تجربی از دبیرستان شهید دکتر چمران منطقه چهار تهران در خرداد ۱۳۷۱
ـ لیسانس کتابداری و اطلاع رسانی پزشکی از دانشگاه علوم پزشکی کرمان در دی ۱۳۷۵
ـ فوق لیسانس کتابداری و اطلاع رسانی از دانشگاه تهران دی ۱۳۷۸
ـ و دانشجوی دکترای کتابداری و اطلاع رسانی در دانشگاه لندن از ۲۰۰۳

▪ شرح حال
حمید رضا جمالی مهموئی هستم، متولد جمعه، اول آذر ۱۳۵۳ در خیابان مهر نارمک تهران. کلمه مهموئی یا مهمویی در انتهای نام فامیلی من اسم یک روستا از توابع بیرجند است که اگر دوست دارید در موردش بیشتر بدانید می توانید به این صفحه بروید. تحصیلاتم را در دبستان غدیر منطقه چهار تهران شروع کردم ولی از کلاس دوم به مدرسه چمران منتقل شدم. مقطع راهنمایی را در مدرسه شرافت و دیپلم علوم تجربی را در مدرسه چمران به پایان رساندم. در سال ۱۳۷۲ با شرکت در کنکور سراسری در دوره کارشناسی کتابداری و اطلاع رسانی پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی کرمان و همزمان در دوره مترجمی زبان دانشگاه آزاد تهران شمال پذیرفته شدم که از این میان رشته کتابداری را ترجیح دادم. سه سال و نیم تحصیل در کرمان دوران پر از خاطره ای بود که ماحصل آن دوستان زیادی است که اکثراً در رشته های پزشکی و پیراپزشکی در نقاط مختلف کشور پراکنده هستند. همکلاسیهای دوره لیسانس عبارت بودند حسین وکیلی، محمد رضا امیری، محمد عرب پور، عباس عرب پور، مریم سلامی، گلایل شلویری، سهیلا بزم، رویا بنده علی، ندا جویان، پرستو نقدی و سعیده توحیدی و اساتید اصلی این دوره که بسیار از آنها آموختم عبارت بودند از آقایان حسین میرزاده، علی طالبیان، خوشرو، یدالله آقاعباسی و محمد اعظمی و خانم رزیک پارسامیان. گروه کتابداری و اطلاع رسانی دانشگاه علوم پزشکی کرمان که در ۱۳۷۱ تاسیس شده است تا کنون دانشجویان موفق بسیاری تربیت کرده است که بسیاری از آنان تحصیلات خود را تا مقطع فوق لیسانس و بالاتر ادامه دادند. از دیگر دوستان این دوره می توانم به سعید اسدی، علی موسی اکبری، دکتر حسن رضوانی، دکتر محمد رضا باقری پور، دکتر مهدی شادفر، دکتر احمد جهانمیری و بسیاری دیگر اشاره کنم.

پس از فارغ التحصیلی در دی ماه ۱۳۷۵ چند ماهی را در خدمت سربازی سپری کردم تا اینکه با رتبۀ یک در دوره فوق لیسانی کتابداری دانشگاه تهران پذیرفته شده و در مهر ۱۳۷۶ شروع به تحصیل کردم. در این دوره از اساتیدی چون دکتر طاهره علومی، خانم ها ثریا قزل ایاغ و نوش آفرین انصاری، دکتر شکوئی، دکتر فدایی عراقی و بیش از همه دکتر عباس حری که استاد راهنمای من نیز بود بهره بردم. همکلاسیهای این دوره نیز عبارت بودند از آقایان محمد رضا کیانی، سید حسین میرجلیلی، موسی جعفر بیگلو، وحید هوشیار و خانمها نسترن طباطبایی، مهدیس طبیب، مهریزی و اشتری. در دی ۱۳۷۸ از پایان نامه خود در مورد روابط درون و بین رشته ای کتابداری و اطلاع رسانی دفاع کرده و فارغ التحصیل شدم. سپس خدمت سربازی را به عنوان مسئول کتابخانه معاونت آماد ستاد نیروی دریای سپاه در تهران به پایان رساندم. در این دوره نیز از مصاحبت مهندس عظیم محبوبی بسیار لذت بردم. سپس به مدت دو سال به کار مشغول شدم از جمله به عنوان چکیده نویس مقالات انگلیسی بانک اطلاعات ایرانشناسی و مسئول خدمات فنی کتابخانه عمومی خاوران. با پذیرفته شدن در آزمون اعزام به خارج در سال ۲۰۰۳ تحصیلات خود را در رشته اطلاع رسانی دانشگاه سیتی لندن آغاز کردم اما بعد از یک سال به همراه استاد راهنمای خود، پروفسور دیوید نیکلاس و بخشی از گروه تحقیقاتی سایبر به دانشگاه بزرگتر یو سی ال که بخشی از دانشگاه (فدرال) لندن است رفتم.

در حال حاضر علاوه بر تحصیل در مقطع دکتری، عضو گروه تحقیقاتی سایبر در یو سی ال هستم. همچنین به عنوان عضو هیئت ویراستاری به انتشار یک مجله الکترونیکی بنام وبولوژی که به همت دوستم علیرضا نوروزی منتشر می شود کمک می کنم

دکتر جعفر مهراد در سال ۱۳۲۵ در شهر تبریز متولد شد . تحصیلات ابتدایی را در سال ۱۳۳۷ در دبستان و دبیرستان سعدی تبریز به پایان رسانید و برای گذراندن دورة متوسطه به دبیرستان امیرخیزی و سپس لقمان تبریز رفت و در سال ۱۳۴۴ دیپلم متوسطه را اخذ کرد . پس از فراغت از تحصیلات متوسطه در رشتة " جغرافیای " دانشگاه تبریز پذیرفته شد و دانشنامة کارشناسی جغرافیا را در سال ۱۳۴۸ کسب کرد . از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰ به مدت ۲ سال خدمت نظام وظیفه را به انجام رسانید و در سال ۱۳۵۰ برای ادامة تحصیل در دورة کارشناسی ارشد " برنامه ریزی شهری و توسعه روستائی " به کشور انگلستان عزیمت نمود . در مراجعت از انگلستان در سال ۱۳۵۱ در دورة کارشناسی ارشد رشته علوم کتابداری دانشگاه تهران پذیرفته شد . در فاصله سالهای ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۳ که به اخذ دانشنامة کارشناسی ارشد موفق شد ، در کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران مشغول بکار شد و سپس کتابخانه وزارت رفاه اجتماعی را راه اندازی نمود ، و تا سال ۱۳۵۵ کتابدار کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه شهید بهشتی بود . در خلال این سالها با کمیتة آموزشی انجمن کتابداران ایران همکاری داشت و در دوره های کوتاه مدت آموزش کتابداری که از سوی انجمن مزبور در شهرهای مختلف ایران برگزار می شد به عنوان مدرس ، به تدریس دروس مختلف این رشته مبادرت ورزید . در همین سالها ، تدریس در کلاسهای تربیت کتابدار وزارت فرهنگ و هنر (سابق) قابل ذکر است . فارغ التحصیلان این دوره به عنوان کتابدار در کتابخانه های عمومی شهرهای مختلف خدمت می کردند . در این سالها حرفة کتابداری از رونق قابل توجّهی برخوردار بود . تعدادی از دانشگاهها تأسیسِ گروههای آموزشی کتابداری را شروع کردند . برخی دیگر نیز برای تأمین کادر هیأت علمی به افراد واجد شرایط بورس اعطاء نموده و بدین ترتیب زمینه های تأمین و تکمیل کادر آموزشی را فراهم آوردند . بر این اساس ، در سال ۱۳۵۵ از بورس تحصیلی دانشگاه شیراز استفاده کرد و جهت گذراندن دورة دکترای تخصصی به آمریکا رفت و از دانشگاه Case Western Reserve University در سال ۱۳۵۸ به اخذ دانشنامه دکتری در حوزة " سیستمها و مدیریّت کتابخانه های عمومی " نایل شد . پس از مراجعت به دانشگاه شیراز تنها عضو هیأت علمی بخش علوم کتابداری بود و به تأسیس بخش علوم کتابداری و اطلاع رسانی اقدام کرد . تأمین عضو هیأت علمی در سالهای بعد از پیروزی انقلاب دشوار بود . اما به هر نحو ممکن نسبت به این مهم اقدام و به استثنای ایامی که دانشگاهها به خاطر انقلاب فرهنگی تعطیل و به برنامه ریزی آموزشی مشغول بودند ، دورة کارشناسی ارشد رشته علوم کتابداری را دایر و پا برجا نگه داشت ، طوری که از نظر تاریخی بعد از دانشگاه تهران ، دومین دانشگاهی است که در تربیت دانشجوی کارشناسی ارشد در حوزة علوم کتابداری و اطلاع رسانی ایران پیشگام است . دوبار به ریاست بخش علوم کتابداری و اطلاع رسانی دانشگاه شیراز منصوب شده است. نخست در آبان ماه سال ۱۳۵۸، یعنی بعد از اخذ دانشنامه دکتری و شروع بکار در دانشگاه شیراز تا سال ۱۳۶۴ و سپس در سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۶.

در دوران انقلاب فرهنگی از اعضای فعّال گروه ها و کمیته های برنامه ریزی ستاد انقلاب فرهنگی بود و برنامه ریزی دورة کاردانی ، کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته علوم کتابداری و اطلاع رسانی نتیجه فعالیّت مستمری است که دکتر مهراد در آن دوره با مساعدت سایر همکاران تدوین نموده است.

برای نخستین بار دوره های تحصیلی کاردانی و کارشناسی رشته علوم کتابداری و اطلاع رسانی را در سالهای ۶۳ ۱۳۶۲ به بعد در دانشگاه شیراز تأسیس کرد. تأسیس دورة دکتری این رشته در دانشگاه شیراز از سال ۱۳۷۶ به بعد از مساعی دیگر دکتر مهراد است.

در سال ۱۳۶۲ تصمیم گرفته شد که دانشکده ادبیات و علوم دانشگاه شیراز به دو دانشکده تقسیم شود. در برنامه ریزی تأسیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی شرکت جسته و در بهمن ماه ۱۳۶۳ به عنوان نخستین معاون پژوهشی این دانشکده مشغول بکار شد و بعد از شش ماه مدیریّت دانشکده ادبیات و علوم انسانی را تا پائیز ۱۳۶۵ به عهده گرفت.

در تابستان سال ۱۳۶۵ کتابخانه میرزای بزرگ شیرازی (کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد ) دانشگاه شیراز را تأسیس و راه اندازی کرد و تا سال ۱۳۶۸ رئیس این کتابخانه نو بنیاد بود. در طول این سالها در گسترش مجموعه های کتابی (فارسی و لاتین و عربی ) تلاش فراوان نمود و نیروهای انسانی ماهر و تحصیل کرده را جهت سازماندهی و در دسترس قرار دادن منابع اطّلاعاتی ارزشمندی که گردآوری شده بود بکار گرفت. به موازات کارهای اجرایی، تدریس و تحقیق در دانشگاه از اولویّت برخوردار بود، طوری که در اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۷ به مرتبة دانشیاری و سپس در خرداد ماه سال ۱۳۷۶ به مرتبة استادی دست یافته است ، و هم اکنون استاد پایه ۲۸ دانشگاه شیراز می باشند.

در تابستان سال ۱۳۶۸ به مدت یک سال برای استفاده از فرصت مطالعاتی در دانشگاه لوس آنجلس کالیفرنیا (UCLA) در زمینة پایگاههای اطّلاعاتی کتابشناختی به تحقیق و مطالعه پرداخت.

پس از عزیمت به ایران در سال ۱۳۶۹ به پیشنهاد وزیر فرهنگ و آموزش عالی، جناب آقای دکتر مصطفی معین، کتابخانه منطقه ای علوم و تکنولوژی شیراز را که یک مرکز بین المللی اطلاع رسانی است تأسیس کرد و از سال ۱۳۷۰ تاکنون ریاست این کتابخانه را بر عهده دارد.

در طی دوران خدمت دانشگاهی، بارها نمایندگی بخش علوم کتابداری و اطلاع رسانی را در کمیته ها و شوراهای آموزشی و پژوهشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی بر عهده داشته و چندین دوره نمایندة دانشکده ادبیات و علوم انسانی در تحصیلات تکمیلی دانشگاه شیراز بود.

از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۹ عضو شورای دانشگاه شیراز بود و از سال ۱۳۷۹ تاکنون به عنوان عضو در هیأت ممیزه دانشگاه شیراز شرکت می کند.

همگام با کارهای آموزشی و اجرایی خدمات فراوانی را به انجام رسانیده است ، از جمله عضو کمیسیون ملی اطلاع رسانی وابسته به شورای پژوهش های علمی کشور از سال ۱۳۷۲ تاکنون، عضو کمیته ملّی اطلاع رسانی وابسته به کمیسیون ملی یونسکو در ایران از سال ۱۳۷۵ تاکنون، عضو هیأت امنای انجمن کتابخانه های عمومی استان فارس از بدو تأسیس تاکنون، شرکت در جلسه رؤسای دانشگاهها و مراکز آموزشی و پژوهشی وزارت علوم، تحقیقات و فنّاوری ، شرکت در نشستهای معاونین پژوهشی دانشگاهها و رؤسای مراکز تحقیقاتی ، همکاری در تأسیس و عضویت در هیأت تحریریه مجلة علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، عضویت در هیأت تحریریه مجله علوم تربیتی روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، نشریه اطلاع رسانی مرکز اطلاعات و مدارک علمی ایران، عضو کمیته ارتقاء رسته های آموزشی و فرهنگی دانشگاه شیراز، تأسیس مجلة علوم اطلاع رسانی و فناوری ایران (IJIST) به زبان انگلیسی در سال ۲۰۰۳ میلادی.

در حال حاضر در کنار خدمات اجرایی و علمی در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترای بخش علوم کتابداری و اطلاع رسانی به تدریس مشغول می باشد و تاکنون راهنمایی و مشاورت بیش از ۲۰ پایان نامة کارشناسی ارشد را به انجام رسانیده است.

فهرست کتاب ها و مقاله ها که در طول این دوران انتشار یافته و نیز مشخصات طرح های تحقیقاتی که خاتمه یافته است.

[Zohreh Gholami]

(بخش چهارم)


● جواد یغمایی:

▪ تاریخ شروع به کار آموزشی:
۱۳۵۶


▪ میزان تحصیلات:
دارای مدرک کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه فردوسی مشهد (۱۳۵۱) و کارشناسی ارشد کتابداری و اطلاع رسانی از دانشگاه ایالتی ایمپوریا ( کاتزاس ) آمریکا (۱۳۵۶) می باشند.


▪ سابقه آموزشی
از سال ۱۳۵۶ رسماً به عنوان مربی گروه استخدام شدند. ایشان به عنوان نخستین عضو رسمی هیأت علمی گروه کتابداری دانشگاه فردوسی ( مشهد ) بنیان گذار این گروه در دانشگاه می باشند. از سال ۱۳۵۶ به عنوان گرداننده و فعال کننده گروه و از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۲ رسماً مدیریت گروه کتابداری و اطلاع رسانی عهده دار بوده اند.



● دکتر رحمت الله فتاحی

▪ تاریخ شروع به کار آموزشی:
۱۳۶۴


میزان تحصیلات:
دارای مدرک کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه فردوسی مشهد (۱۳۵۳)، کارشناسی ارشد کتابداری از دانشگاه تهران (۱۳۵۸) و دکترای کتابداری از دانشگاه نیوساوت ولز استرالیا (۱۳۷۶) می باشند.


▪ سابقه آموزشی
از سال ۱۳۶۴ به مدت ۸ ترم به صورت حق التدریس ( ۲ ترم آن به صورت رایگان ) و از سال ۱۳۶۹ برای ادامه تحصیل به استرالیا عزیمت وپس از پایان دوره دکترای کتابداری و اطلاع رسانی و باز گشت به ایران، از سال ۱۳۷۶ به عنوان استادیار گروه به تدریس پرداختند. در سال ۱۳۸۰ به درجه دانشیاری رسیدند. ایشان در حال حاضر مدیر گروه کتابداری و اطلاع رسانی دانشگاه فردوسی مشهد است.



● محمدرضا داورپناه:

▪ تاریخ شروع به کار آموزشی:
۱۳۷۲


میزان تحصیلات:
دارای مدرک کارشناسی زبان انگلیسی از دانشگاه سیستان و بلوچستان، کارشناسی ارشد کتابداری از دانشگاه تربیت مدرس تهران، و دکترای کتابداری و اطلاع رسانی دانشگاه پنجاب هند (۱۳۷۹) می باشند.


▪ سابقه آموزشی
از سال ۱۳۷۲ رسماً به عنوان مربی گروه مشغول به کار گردیده و از سال ۱۳۷۶ برای گذراندن دوره دکترای کتابداری عازم کشور هندوستان گردیده و در سال ۱۳۷۹ موفق به کسب درجه دکتری خود شده است. هم اکنون ایشان ریاست دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی را بر عهده دارند.



● دکتر اسدالله آزاد:

▪ تاریخ شروع به کار آموزشی:
۱۳۴۹


▪ میزان تحصیلات:
کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه مشهد، کارشناسی ارشد کتابداری از دانشگاه تهران و دکترای کتابداری از دانشگاه پتیسبورگ آمریکا.


▪ سابقه آموزشی
تدریس را در سال ۱۳۴۹ در مدرسه ایران زمین آغاز نموده و در سال ۱۳۵۷ به مدت دو ترم در دوره های کارشناسی ارشد تدریس کرده اند. از سال ۱۳۷۰ فعالیت آموزشی خود را رسماً در گروه کتابداری و اطلاع رسانی دانشگاه فردوسی (مشهد) آغاز نمودند. ایشان از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۵ مدیریت گروه را به عهده داشتند



● دکتر مهری پریرخ

▪ تاریخ شروع به کار آموزش:
۱۳۶۴


▪ میزان تحصیلات:
دارای مدرک کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه فردوسی (مشهد)، کارشناسی ارشد کتابداری از دانشگاه تهران (۱۳۵۷) و دکترای کتابداری و اطلاع رسانی از دانشگاه نیوساوت ولز استرالیا (۱۳۷۶) می باشند .


▪ سابقه آموزشی
از سال ۱۳۶۴ همزمان با تاسیس دوره کاردانی کتابداری به مدت ۸ ترم به صورت حق التدریس که دو ترم آن به صورت رایگان بوده است. از سال ۱۳۶۹ به عنوان مربی رسماً به اعضاء هیأت علمی گروه پیوستند. در سال ۱۳۷۰ برای ادامه تحصیل به استرالیا عزیمت و پس از پایان دوره دکترای کتابداری و اطلاع رسانی از سال ۱۳۷۶ به عنوان استادیار گروه تدریس می نمایند. ایشان مسئولیت ریاست کتابخانه مرکزی دانشگاه فردوسی را به مدت ۶ سال بر عهده داشتند.



منبع: آفتاب