[Zohreh Gholami]

تأثیرات ورزش بر دستگاه گردش خون
عضله ی قلب به علت نیاز شدید به اکسیژن و مواد غذایی سهم بیشتری از خون دریافت می کند. مقدار خونی که توسط قلب پمپاژ می شود توسط مقدار خونی که از سیاهرگ ها وارد دهلیز راست می شود تعیین می شود به این اصل قانون قلب می گویند. قدرت پمپاژ قلب با تحریک اعصاب سمپاتیک و افزایش برون ده قلبی در هنگام ورزش افزایش می یابد.

به عبارتی در هنگام ورزش 2 حالت زير ممكن است ايجاد شود:
1-   (بر اساس قانون قلب) خودتطبيقي قلب با خون زيادتر و افزايش قدرت پمپاژ
2-   تحريك اعصاب سمپاتيك به جاي اعصاب پاراسمپاتيك

ويژگي هاي قلب:
1-   اتصال فيبرهاي عضلاني و انقباض همزمان آنها
2-   بالاتر بودن پتانسيل عمل ماهيچه ي قلبي به علت وجود فيبرهاي پوركنژ
3-   كنترل پاراسمپاتيك

سيكل قلبي يا يك مرحله ي كامل انقباض و انبساط قلب در سه مرحله روي مي دهد:
1)   دياستازيس: استراحت كامل قلب
2)   سيستول: انقباض دهليز و بطن
3)   دياستول: انبساط دهليز و بطن
تأثير ورزش بر فشار سيستولي بيش از فشار دياستولي است.

جريان خون
فشار خون عاملي است كه باعث جريان خون در گردش عمومي خون در بدن مي شود. جريان خون در يك بافت عمدتاً به وسيله ي مكانيسم خودتنظيمي موضعي كنترل مي شود و نبايد نقش سيستم عصبي سمپاتيك را ناديده گرفت كه با گشاد كردن رگ ها در هنگام ورزش جريان خون را در عضلات فعال افزايش مي دهد.

فشار خون
همان نيرويي است كه خون بر ديواره هاي رگ خوني وارد مي كند. در هنگام ورزش به علت افزايش بازده قلب فشار خون بيشتر مي شود كه اين افزايش تحت تأثير عوامل عصبي و شيميايي است كه اين حالت در ورزش هاي ديناميك در مقايسه با ورزش هاي ايزومتريك بيشتر است.

به طور كلي سه عامل بسيار مهم همكاري دستگاه گردش خون در هنگام ورزش را در بر مي گيرند:
1) تحريك سيستم عصبي سمپاتيك 
2) افزايش فشار شرياني:
انقباض رگ ها باعث افزايش فشار شرياني مي شود. در ورزشكاران ورزيده جريان خون عضلات مي تواند حداقل تا 20 برابر افزايش يابد. با وجود اينكه عامل اصلي آن گشادي رگ هاست ولي افزايش فشار شرياني نيز تأثير زيادي در اين افزايش دارد.
3) افزايش برون ده قلبي
برون ده قلب برابر است با حاصل ضرب حجم ضربه اي در سرعت ضربان قلب سرعت ضربان قلب در هنگام ورزش با توجه به شدت فعاليت افزايش مي يابد. ضربان هاي قلب در افراد معمول و ورزشكار با افزايش مصرف اكسيژن افزايش مي يابد كه افزايش ضربان قلب در ورزشكاران كمتر از افراد عادي است. حجم ضربه اي نيز در هنگام ورزش به علت تخليه ي بيشتر قلب در هر ضربان افزايش مي يابد.