[Mandana]

آبله‌ مرغان‌

آبله‌ مرغان‌ نوعی بیماری‌ خفیف‌ و بسیار مسری‌ است که‌ توسط‌ ویروس‌ هرپس‌ زوستر ایجاد می‌ شود و می تواند عواقب فراوانی را به دنبال داشته باشد. این‌ بیماری‌ می ‌تواند در هر سنی‌ رخ‌ دهد که البته در کودکان‌ شایع ‌تر است‌.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  بیماری آبله مرغان می تواند علایم فراوانی داشته باشد که در این میان گفته می شود این علایم برای کودکان خفیف تر و برای بزرگسالان شدیدتر است. به گفته محققان تب‌، درد شکمی‌ یا احساس‌ ناخوشی‌ عمومی‌ که‌ ۲-۱ روز طول‌ می ‌کشد، بثورات‌ پوستی‌ که‌ تقریبا در هر جای‌ بدن‌ می ‌تواند پدید آید از جمله‌ روی‌ پوست‌ سر، ، داخل‌ دهان‌، بینی‌، گلو، یا مهبل از جمله مهم ترین نشانه هایی محسوب می شود که می تواند بروز آبله مرغان را نشان دهد‌.

تاول‌ ها ممکن‌ است‌ در نواحی‌ بسیار وسیعی‌ از پوست‌ گسترده‌ شده‌ باشند، اما در دست‌ و پا کمتر ظاهر می‌ شوند. این تاول‌ ها در عرض‌ ۲۴ ساعت‌ می ‌ترکند و در محل‌ آنها دلمه‌ تشکیل‌ می‌شود. هر ۴-۳ روز مجموعه‌ هایی‌ از تاول‌ های‌ جدید به‌ وجود می‌ آیند. در این میان باید توجه داشت که در بزرگسالان‌ یک‌ سری‌ علایم‌ شبیه‌ آنفلوآنزا وجود دارد.

علل‌ بروز آبله مرغان
عفونت‌ با ویروس‌ هرپس‌ زوستر مهم ترین عاملی است که باعث می شود بیماری آبله مرغان بروز کند. این‌ ویروس‌ از راه‌ قطره‌ های‌ ریز در هوا یا تماس‌ با ضایعات‌ پوستی از فرد بیمار انتقال‌ می ‌یابد. دوره‌ نهفته‌ پیش‌ از آغاز علایم‌ بیماری‌ ۷ تا ۲۱ روز است‌.
اگر مادر یک‌ نوزاد قبلا یا در حین‌ دوران بارداری‌ آبله‌ مرغان‌ گرفته‌ باشد، کودک‌ وی‌ تا چندین‌ ماه‌ در برابر آبله‌ مرغان‌ ایمنی‌ خواهد داشت، اما این‌ ایمنی‌ در عرض‌ ۴ تا ۱۲ ماه‌ پس‌ از تولد کاهش‌ می ‌یابد. در این میان گفته می شود که استفاده‌ از دارو های‌ سرکوب‌ کننده‌ دستگاه‌ ایمنی‌ بدن می تواند این عارضه را شدیدتر کند.

پیشگیری‌ از آبله مرغان
در حال‌ حاضر نمی ‌توان‌ از بیماری آبله مرغان‌ پیشگیری‌ به‌ عمل‌ آورد. سرم‌ حاوی‌ پادتن‌ علیه‌ این‌ ویروس‌ برای‌ افرادی‌ که‌ خطر ایجاد بیماری‌ خطرناک‌ در آنها زیاد است‌(مثل‌ کسانی‌ که‌ دارو های‌ ضد سرطان‌ یا سرکوب‌ کننده‌ ایمنی‌ دریافت‌ می ‌کنند) استفاده‌ می ‌شود. به تازگی نیزً یک‌ واکسن‌ جدید برای‌ این‌ بیماری‌ مورد تائید قرار گرفته‌ است‌.

عواقب‌ آبله مرغان
توجه داشته باشید که این بیماری به صورت خود به خودی درمان می شود. کودکان‌ معمولا در عرض ۷ تا ۱۰ روز بهبود می ‌یابند، در بزرگسالان‌ این‌ مدت‌ بیشتر است‌ و احتمال‌ بروز عوارض‌ در آنها نیز شدت خواهد یافت. پس‌ از بهبود، فرد برای‌ تمام‌ عمر در مقابل‌ آبله‌ مرغان‌ ایمنی‌ دارد.
گاهی‌ پس‌ از طی‌ شدن‌ سیر بیماری‌ آبله‌ مرغان‌ ویروس‌ در بدن‌ به‌ حالت‌ خفته‌ باقی‌ می ‌ماند(احتمالا در ریشه‌ اعصاب‌ نزدیک‌ نخاع‌). این‌ ویروس‌ خفته‌ ممکن‌ است‌ سال‌ ها بعد دوباره‌ بیدار شود و بیماری‌ زونا را ایجاد کند. بیماری آبله مرغان می تواند شامل عوارض زیر شود:
*عفونت‌ باکتریایی‌ ثانویه‌ برروی‌ تاول ‌های‌ آبله‌ مرغان‌
*عفونت‌ ویروسی‌ چشم‌
*ندرتا آنسفالیت‌(التهاب‌ یا عفونت‌ مغز)
*احتمال‌ بروز زونا سال‌ ها بعد در دوران‌ بزرگسالی‌
*ندرتا باقی ‌ماندن‌ جای‌ تاول‌، در صورتی‌ که‌ تاول‌ عفونی‌ شود
*میوکاردیت‌(التهاب‌ عضله‌ قلب‌)
*آرتریت(التهاب‌ مفصل‌) به‌ طور گذرا
*ذات‌ الریه‌
*نشانگان‌ رای‌
درمان‌ های آبله مرغان

تشخیص‌ بیماری آبله مرغان معمولا با ظهور تاول ‌های‌ پوستی‌ داده‌ می ‌شود و بنابراین‌ انجام‌ آزمایش‌ ضرورتی‌ ندارد. به طور کلی درمان‌ با هدف‌ تخفیف‌ علایم‌ انجام‌ می‌گیرد. به طور کلی برای‌ کاهش‌ خارش‌ از پارچه‌، حوله‌، یا کمپرس‌ آب‌ سرد استفاده‌ می شود. باید بیمار را تا حد امکان‌ آرام‌ و خنک‌ نگه داشت. گرما و تعریق‌ باعث‌ بروز خارش‌ می‌شوند. شما باید ناخن‌ ها را کوتاه‌ نگه دارید تا بیمار نتواند خود را بخاراند. خاراندن‌ تاول ‌ها می‌تواند باعث‌ عفونت‌ ثانویه‌ شود.
بی‌حس‌کننده ‌های‌ موضعی‌ و آنتی ‌هیستامین‌ های‌ موضعی‌ می توانند از شدت این بیماری بکاهند. این‌ دارو ها موجب‌ تخفیف‌ خارش‌ به‌ سرعت‌ و در کوتاه‌ مدت‌ می‌ شوند.

محصولاتی‌ که‌ حاوی‌ لیدوکایین‌ و پراموکسین‌ هستند کمترین‌ احتمال‌ بروز واکنش‌ های‌ آلرژی‌ را دارند. لوسیون‌ های‌ حاوی‌ فنول‌، منتول‌ و کافور(مثل‌ لوسیون‌ کالامین‌) نیز شاید توصیه‌ شود. دستور دارویی‌ را در مورد محصولات‌ فوق‌ رعایت‌ کنید.
اگر تب‌ وجود دارد باید از استامینوفن‌ استفاه‌ شود. به‌ هیچ‌ عنوان‌ آسپیرین‌ را نباید به کار برد، زیرا این‌ دارو ممکن‌ است‌ در بروز نشانگان‌ رای(یک‌ نوع‌ آنسفالیت‌) در کودکانی‌ که‌ دچار عفونت‌ ویروسی‌ هستند نقش‌ داشته‌ باشد.

آبله مرغان در کودکان :

آبله مرغان بیماری عفونی شایع دوران کودکی است . دوره نهفتگی بیماری (زمان ورود عامل بیماری زا تا زمان بروز علائم)۱۴ تا ۲۱ روز بوده و علائم خفیف و سبکی دارد. برخی از بیماران ممکن است سردرد و تب خفیفی داشته باشند،

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  آبله مرغان بیماری عفونی شایع دوران کودکی است . دوره نهفتگی بیماری (زمان ورود عامل بیماری زا تا زمان بروز علائم)۱۴ تا ۲۱ روز بوده و علائم خفیف و سبکی دارد. برخی از بیماران ممکن است سردرد و تب خفیفی داشته باشند، در حالی که در اغلب موارد ، علامت خاصی به جز ضایعات پوستی خارش دار دیده نمی شود. ضایعات جلدی بیماری اغلب نقاط بدن را پوشانده و حتی ممکن است در دهان، مقعد یا حتی داخل گوش هم ایجاد شوند.

این ضایعات به صورت دانه های کوچک ظاهرشده و خیلی سریع به تاولهای کوچک خارش دار تبدیل می شوند . تا زمانی که این ضایعات جلدی وجود دارند کودک آلوده بوده و می تواند بیماری را انتقال دهد. در صورتی که بیمار ضایعات جلدی را به شدت بخاراند جای این ضایعات به صورت فرورفتگی های کوچک در سطح پوست می ماند.

آبله مرغان بیماری چندان جدی نیست. هرچند در برخی موارد می تواند باعث التهاب بافت مغز ( انسفالیت ) یا درگیری کبد ( بیماریReye) شود.

نخستین اقداماتی که شما می توانید انجام دهید:
۱- برای کاهش خارش می توانید مقداری از لوسیون کالامین را روی ضایعات بمالید و یا مقداری بی کربنات سدیم را داخل آب گرم ریخته و کودک را با این آب شستشو دهید؛

۲- کودک را تا حد امکان از سایر کودکان دور نگه دارید و تا زمانی که پوسته ضخیم روی ضایعات نیفتاده اجازه ندهید به مدرسه یا مهد کودک برود؛

۳- برای اطمینان از ابتلاء کودک به آبله مرغان به پزشک مراجعه کنید؛

۴- قرمزی و تورم ضایعات جلدی می تواند نشانه عفونت باشد، در صورت مشاهده این علائم هرچه سریع تر با پزشک مشورت کنید؛

۵- اگر کودک تب دار است یا از درد گردن شاکی است هرچه زودتر با پزشک تماس بگیرید.

اقداماتی که پزشک انجام می دهد:
- در صورتی که ضایعات عفونی شده باشند، پزشک یک کرم ضدعفونی کننده تجویز می کند؛

- در صورتی که خارشِ شدیدِ ضایعات باعث بی خوابی کودک شده باشد، ممکن است پزشک یک داروی آرامبخش تجویزکند.

اقداماتی که شما می توانید برای کمک به کودک خود انجام دهید:
- اگر هنوز کودک را پوشک می کنید ، کهنه بچه را زود به زود عوض کنید و هر وقت ممکن است کودک را باز بگذارید تا ضایعات ، خشک شده و زودتر پوسته ببندد.

- ناخنهای کودک را کوتاه نگه دارید و حتی الامکان مانع شوید که کودک ضایعات را بخاراند.

علائم احتمالی:
- هر سه تا چهار روز یک بار تاولهای جدید در قسمت های مختلف بدن ظاهرمی شود. ضایعات ، اغلب ابتدا از تنه شروع شده و سپس به صورت ، بازوها و پاها گسترش یافته و سرانجام پوسته می بندند؛

- خارش شدید؛

- تب و سردرد؛

- یبوست؛

کودک مبتلا به یبوست مدفوع را به سختی دفع می کند و ممکن است هنگام دفع ، دچار درد شود. در دوران شیرخوارگی به علت مصرف شیر مادر یا ( شیرخشک ) یبوست کمتر دیده می شود. اما پس از شروع غذاهای جامد، ممکن است به دلیل کمبود میوه ها و سبزی های تازه در رژیم غذایی و همچنین عدم مصرف مایعات به مقدار کافی ، یبوست بروز کند.

اگر کودک هنگام رفتن به دستشویی علایمی از بیقراری و ناراحتی نشان نمی دهد و مدفوع او آن قدر سفت و خشک نیست که سبب ناراحتی او شود، مبتلا به یبوست نیست . همچنین اگر به علت ابتلا به یک بیماری ، کودک تب کند یا دچار استفراغ شود، بروز یبوست طبیعی است ، زیرا برای جبران کمبود آب بدن ، روده ها شروع به جذب آب مدفوع کرده و مدفوع خشک می شود.

آیا این مشکل جدی است ؟
معمولاً یبوست مشکلی جدی نیست و با کمک یک رژیم غذایی پرفیبر ( مثل سبزیجات ، غلات و میوه ها ) برطرف می شود. یبوست مزمن ممکن است به دلیل مشکلاتی که بعدها ایجاد می کند جدی تلقی شود. وجود خون در مدفوع ممکن است به دلیل یک مشکل زمینه ای مهم باشد و به همین دلیل همیشه باید مورد بررسی قرار گیرد.

نخستین اقداماتی که می توانید انجام دهید:
۱- اگر کودک شما از رفتن به دستشویی خودداری می کند و از درد هنگام اجابت مزاج شکایت دارد ، قوام و ظاهر مدفوع را بررسی کنید؛

۲- اگر کودک از درد شکم شاکی است ، برای رد تشخیص احتمالی آپاندیسیت، قسمت تحتانی و راست شکم را معاینه کنید.

فشار مختصر در این قسمت ممکن است موجب دردی مبهم در این ناحیه شود. همچنین وجود دردی تیز در شکم ، در صورت بلند کردن ناگهانی و سریع دست می تواند دلیل وجود آپاندیسیت باشد؛

۳- در صورت وجود درد هنگام اجابت کودک، وجود خون در مدفوع و همچنین شک به آپاندیسیت، هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کنید.

اقداماتی که پزشک انجام می دهد:
- پزشک ممکن است یک مُلین خیلی ملایم که ضرری برای کودک نداشته باشد تجویز کرده و همچنین برای داشتن یک رژیم غذایی مناسب توصیه های لازم را بکند ؛

- اگر پزشک به وجود شقاق ( ترک) مقعد، که ناشی از دفع مدفوع سفت و خشک است ، شک کند ، کودک را معاینه کرده و در صورت وجود شقاق یک مُلیـّن ملایم تجویز می کند.

اقداماتی که شما می توانید برای کمک به کودک خود انجام دهید:
- هرگز بدون توصیه پزشک از ملین استفاده نکنید ، زیرا داروهای ملین باعث تنبلی روده و کاهش حرکات آن می شوند؛

- نگذارید کودک برای مدت طولانی در دستشویی بنشیند؛

- تا حد امکان از غذاهای پرفیبر در رژیم غذایی کودک استفاده کنید، مثل سبزی ها و میوه های تازه و نان سبوس دار؛

- در صورتی که پزشک داروی ملین تجویز کرده ، دارو را دقیقاً مطابق دستور استفاده کنید.

جعبه متن

پزشکان بدون مرز