[urologykarami]

یكي از دغدغه‌هايي كه در نخستين هفته‌هاي تولد نوزاد پسر، خانواده‌ را به خود درگير مي‌كند ختنه كردن است.
سوال‌هاي بسياري ذهن اين خانواده‌ها را به خود مشغول مي‌كند.
خوشبختانه در کشور اسلامی ما ختنه برای تمامی پسران انجام می‌شود با اين وجود بسياري از خانواده‌ها درست در بزنگاهي كه بايد نوزادشان را براي ختنه آماده كنند با چرايي‌هاي مختلفي روبه‌رو مي‌شوند.

چه زماني براي ختنه پسرم اقدام كنم؟
كدام پزشك تبحر بیشتري در ختنه دارد؟
چقدر احتمال بروز خطا در ختنه توسط پزشك وجود دارد؟
مبادا پسرم آسيب ببيند؟

اين پرسش‌ها در كنار ترسي كه در برخي از خانواده‌ها به دليل ناآگاهي از ضرورت ختنه‌كردن وجود دارد، موجب مي‌شود ختنه در زماني كه بايد و شايد اتفاق نيفتد و والدين در سنين بالاتر براي ختنه فرزندشان اقدام كنند.

اين در حالي است كه تاخير در ختنه فرزندان پسر يا ختنه نكردن آنها مي‌تواند عوارض و اختلال‌هايي را براي‌شان به دنبال داشته باشد.
در همین رابطه دکتر علی‌اصغر حلیمی، متخصص کودکان و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی توضیح می‌دهد تا نگرانی‌های والدین برطرف شود و با آگاهی اقدام به این کار کنند.
از ختنه بيشتر بدانيد

ختنه عملی است که در آن پوست اضافه سر آلت تناسلی برداشته می‌شود و با وجود آنکه در کشور ما اعتقادات و توصيه‌هاي مذهبی عامل اصلی انجام آن بوده، اما امروزه از ختنه به‌عنوان يك جراحی علمی ياد مي‌شود و حتی در بسیاری از کشورها با وجود آنکه از نظر مذهبی نیازی به این کار نیست اما آن را انجام می‌دهند و مثلا در آمریکا 80 درصد نوزادان پسر ختنه می‌شوند و در ایران نیز حدود 95 درصد از پسران ختنه می‌شوند.

ضرورت ختنه پسران

کودکانی که ختنه می‌شوند احتمال عفونت ادراری در آنها نسبت به کودکاني كه ختنه نمي‌شوند 15 برابر کمتر است.
تحقيقات نشان داده كه با انجام ختنه احتمال ابتلا به سرطان آلت تناسلي در سنين بالا به مراتب کمتر مي‌شود.
ضمن آنکه اين جراحي ساده و سرپايي احتمال انتقال عفونت‌هایی که بعد از ازدواج ممکن است از طریق رابطه زناشويي ایجاد شود را کاهش مي‌دهد.
همچنین احتمال انتقال عفونت ایدز نیز به این ترتیب کمتر می‌شود.
بنابراین باتوجه به اینکه عفونت ادراری در کودکان زیر 6 ماه بیشتر است، توصیه مي‌شود ختنه در سنین پایین انجام شود.


كدام روش ختنه را انتخاب كنيم؟

2 روش برای ختنه وجود دارد؛
یکی روش جراحی و دیگری حلقه‌ که البته هر کدام از اینها عوارض مخصوص خود را دارند.
بنابراین افرادی که این کار را انجام می‌دهند باید میزان مهارت خود را در مورد انجام هرکدام از روش‌ها بدانند و یک روش را انتخاب کنند.

    در روش جراحی، پزشک ابتدا در پوست جلوی آلت تناسلی شکاف کوچکی ایجاد می‌کند ، بعد پوست را به عقب می‌کشد و با حفظ 2 میلی‌متر پوست اضافی بخیه می‌شود.
    در روش حلقه، به کمک یک حلقه پوست مانند بندناف خشک شده و بعد از چند روز می‌افتد.

عوارض هر روش چيست؟

یکی از عوارضی که در مورد ختنه می‌توان به آن اشاره کرد خونریزی است که در روش جراحی بیشتر اتفاق می‌افتد.
گاهی ممکن است در زمان ختنه با بی‌احتیاطی بخشی از سر آلت نیز بریده شود که این نیز در روش اول بیشتر دیده می‌شود.
گاهی نیز ممکن است چسبندگی‌های بعد از عمل اتفاق بیفتد و کودک را از لحاظ ادرار دچار مشکل کند.
در روش حلقه نیز ممکن است پوست به اندازه کافی برداشته نشود یا برعکس به مقدار زیاد برداشته شود یا با جابه‌جا شدن حلقه در ادرار کودک فشار ایجاد شود.
بیهوشی یا بی‌حسی!

با اینکه هر 2 روش جراحي و حلقه با بیهوشی عمومی و بی‌حسی موضعی انجام می‌شوند ولي بهترین حالت این است که بیهوشی عمومی اتفاق بیفتد زیرا در این حالت کودک آرام خوابیده و پزشک به‌راحتی و با تمرکز می‌تواند کارش را انجام دهد.

در بی‌حسی ممکن است کودک بترسد، گریه کند، حرکت کند، اضطراب داشته باشد و علاوه بر تاثیر روانی بد، درنتیجه عمل نیز ممکن است اختلال ایجاد کند.
به طور کلی برای کودکان کمتر از 2 ماه معمولا از بی‌حسی استفاده می‌شود و برای کودکان بالای 6 ماه می‌توان روش بیهوشی را انتخاب کرد.
عارضه‌اي كه قابل درمان است

یکی از عمده خطراتی که در عمل‌های غیرحرفه‌ای ختنه به وجود می‌آید، بسته‌شدن کامل مجاری ادراری است که معمولا درنتیجه استفاده از بخیه‌های بسیار درشت ایجاد می‌شود.
در صورتی که مجاری ادراری پس از عمل جراحی ختنه تنگ‌تر شود، علائم آن معمولا به صورت درد شدید در مثانه بروز پیدا می‌کند؛
اما در صورت مسدود شدن، عوارض در همان 24 ساعت اول بروز می‌کند بنابراین تا 2 هفته بعد از ختنه باید بررسی شود که تنگی مجرا اتفاق افتاده یا نه.
در صورت ایجاد تنگی، پمادی تجویز می‌شود و بعد از مدتی پزشک با وسیله‌ای امتحان می‌کند که مجرا باز شده يا نه.
اگر این درمان موثر نباشد، باید متخصص اورولوژی کودک را معاینه کرده و اقدام به درمان کند.
اما به طور کلی معمولا بعد از یک هفته مشکلی وجود ندارد و بهبود انجام می‌شود.
کار را به کاردان بسپارید

خوب است بدانید که ختنه را بايد فردی انجام دهد که تبحر دارد و اگر توسط یک غیرمتخصص انجام شود عوارض زیادی به دنبال خواهد داشت؛
ازجمله عوارضی که می‌توان به آن اشاره کرد استفاده بیش از حد داروی بیهوشی است که می‌تواند باعث ایجاد شوک و تشنج در کودک شود و از آنجا که این قبیل کارها ممكن است در فضایی دور از امکانات بهداشتی انجام شوند، در صورت دسترسی نداشتن به بیمارستان ممکن است جان کودک به خطر بیفتد.

چه زمان باید عجله کرد؟

در مورد برخی از کودکان به هیچ عنوان نباید تعلل کرد و بايد خیلی زود انجام داد.
کودکانی که به شکل مادرزادی بزرگی کلیه دارند یا برگشت ادرار از مثانه به کلیه در آنها وجود دارد ازجمله این افراد هستند ، زیرا از آنجا که احتمال عفونت در این کودکان زیاد است توصیه می‌شود هرچه زودتر ختنه انجام دهند.
چه زمان ختنه نباید انجام شود؟

همانقدر که انجام ختنه در پسر بچه‌ها به‌شدت توصیه می‌شود، برخی اوقات هم نباید انجام شود.
اگر نوزاد آلت کوچکی داشته باشد یا سوراخ سر آلت نابجا باشد که به اصطلاح به آن هیپوسپادیاس می‌گویند یا اگر نوزاد انحراف آلت تناسلی داشته باشد، نباید ختنه انجام شود.
دقیقا به همین دلیل است که توصیه می‌شود نوزاد بلافاصله ختنه نشود و حداقل یک بار بعد از ادرار و معاینه دقیق توسط پزشک این عمل انجام شود.
بعد از ختنه بايد بدانيد

    آلت تناسلی کودک بعد از ختنه قرمز و متورم می‌شود و تا ۲۴ ساعت هم ممکن است خونریزی داشته باشد .
    به همین دلیل باید پوشک نوزاد را به محض کثیف شدن تعویض کنید ، ناحیه مورد نظر را هر روز با آب شست‌وشو دهید و از یک پماد آنتی‌بیوتیک به مدت 3 تا 4 روز استفاده کنید.
    باید محل ختنه با گاز تمیز پوشیده شود، اما این گاز نباید به محل ختنه بچسبد چون می‌تواند تنگی و عوارض دیگری ایجاد کند.
    حواس‌تان باشد که تا بهبود کامل نوزاد او را حمام نبرده و از صابون، پودر یا لوسیون برایش استفاده نکنید.
    اگر خونریزی یا ترشحات از آلت تناسلی ادامه پیدا کرد ، سر آلت تناسلی آبی یا سیاه شد و جریان ادرار کاهش پیدا کرد حتما باید با پزشک خود تماس بگیرید.