[Amir Shahbazzadeh]

نحوه عملکر فایروال ها(Firewall)

1- مقدمه ای بر فایروال

2- ابزار فایروال چه می کند؟

3- پیکربندی فایروال

* مقدمه ای بر فایروال

اگر مدتی (هرچند کوتاه) است که از اینترنت استفاده می کنید و به خصوص اگر در یک شرکت بزرگ کار می کنید و معمولا در محل کار به رایانه و اینترنت دسترسی دارید، احتمالا بارها کلمه فایروال (firewall، دیواره آتش) به گوش تان خورده است. به عنوان مثال، اغلب هنگام گفتگو با همکاران تان در شرکت چیزهایی مشابه این جمله را شنیده اید:«من نمی توانم به این سایت وارد شوم چرا که از طریق فایروال اجازه دسترسی به آن را به کاربران شبکه نمی دهند» و از این بحثها.
فایروال ها چگونه کار می کنند؟

اگر شما از اینترنت پر سرعت در منزل خود استفاده می کنید (ADSL)، ممکن است در مورد فایروال برای شبکه خانگی خود نیز چیزهایی شنیده باشید. این طور به نظر می رسد که یک شبکه خانگی کوچک با مسایل امنیتی مشابهی با شبکه های شرکت های بزرگ درگیر است. شما می توانید برای محافظت از شبکه خانگی خود و خانواده در مقابل وب سایت های مخرب یا نفوذ بالقوه هکرها از فایروال استفاده کنید.

در واقع ، فایروال مانعی برای جلوگیری از نفوذ نیروهای مخرب به دارایی های مجازی شما است. به همین دلیل است که به آن فایروال (دیواره آتش) نام داده اند. کار آن شبیه به دیوار فیزیکی است که از گسترش آتش از یک منطقه به منطقه دیگر جلوگیری می کند. در ادامه درباره فایروال ها چیزهای بیشتر یاد می گیرید، اینکه آنها چگونه کار می کنند و از چه نوع تهدیداتی می توانند شما را محافظت کنند.



1-ابزار فایروال چه می کند؟

به زبان ساده فایروال یک برنامه نرم افزاری یا وسیله سخت افزاری است برای نظارت بر اطلاعاتی که از طریق اتصال به اینترنت بین شبکه خصوصی و یا سیستم کامپیوتر شما و جهان خارج رد و بدل می شود. اگر بسته ورودی اطلاعات از طریق فیلترهای اعمالی مورد سوء ظن قرار بگیرد، به آن اجازه ورود داده نمی شود.

اجازه دهید فرض کنیم شما در شرکتی با ?? کارمند کار می کنید. بنابراین شرکت به طور طبیعی صدها دستگاه کامپیوتر دارد که تمام آنها توسط کارت های شبکه به هم متصل شده اند. علاوه بر این، شرکت دارای یک یا چند اتصال به اینترنت از طریق چیزی شبیه خطوط ADSL یا ماهواره است. بدون استفاده از فایروال در چنین شبکه ای، تمام این صدها کامپیوتر به طور مستقیم در دسترس هر کسی که در اینترنت فعالیت می کند خواهند بود. کسی که این مسئله را بداند می تواند در کامپیوترها به سادگی کاوش و کند و کاو کند، سعی کند اتصال FTP به شبکه برقرار کند، یا سعی در ایجاد ارتباط راه دور به شبکه و غیره کند. اگر یک کارمند مرتکب اشتباهی شود و حفره امنیتی در رایانه خود ایجاد کند، هکرها می توانند به دستگاه او نفوذ کرده و از حفره به بهترین نحو بهره برداری کنند.

فایروال ها چگونه کار می کنند؟

با استفاده از فایروال در شبکه فوق، چشم انداز بسیار متفاوت خواهد بود. شرکت کافی است در سر راه هر اتصال به اینترنت شرکت (برای مثال، در هر خط ADSL که از شرکت خدمات اینترنت آید) فایروال یا دیواره آتش تنظیم کند. فایروال می تواند پیاده سازی قوانین امنیتی مدنظر مدیران شبکه را بسیار آسان نماید. به عنوان مثال، یکی از قوانین امنیتی داخل شرکت ممکن است این باشد :

«از ?? کامپیوتر موجود در این شرکت، تنها یکی از آنها مجاز به دریافت ترافیک های FTP عمومی است. پس تنها اجازه اتصال به FTP به این کامپیوتر مشخص داده می شود و از اتصال بقیه به FTP عمومی باید جلوگیری به عمل آید»

شرکت می تواند قوانینی مانند مورد بالا را برای سرورهای FTP، سرویس دهنده شبکه راه دور (Telnet) و غیره راه اندازی کند. علاوه بر این، شرکت می تواند چگونگی اتصال کارکنان به سایت های اینترنتی، اعم از آنکه چه فایلهایی مجاز به ارسال از رایانه شرکت بر شبکه باشند و غیره را کنترل نماید. پس ملاحظه می کنید که فایروال به شرکت ابزار کنترل فوق العاده ای برای نظارت بر چگونگی استفاده از شبکه خارجی توسط کاربران شبکه محلی می دهد.



فایروال ها از سه روش ممکن برای کنترل ترافیک اطلاعات در داخل و خارج از شبکه استفاده می کنند :

• فیلتر کردن بسته اطلاعات (Packet filtering) - بسته ها (تکه های کوچک اطلاعات) توسط مجموعه ای از فیلترهای فایروال آنالیز می شوند. بسته هایی که از فیلتر عبور کرده و فایروال آنها را مجاز تشخیص دهد، به سیستم درخواست کننده اطلاعات فرستاده شده و همه بسته های دیگر که نتوانند از فیلتر عبور کنند رد صلاحیت شده و فاقد مجوز عبور شناخته می شوند.

• سرویس پروکسی (Proxy service)- اطلاعات دریافتی از اینترنت ابتدا توسط فایروال بازیابی شده و در صورت مجاز بودن به سیستم درخواست کننده فرستاده می شود و بالعکس.

• بازرسی اختصاصی (Stateful inspection)- روش جدیدتری است که در آن فایروال محتویات تمام بسته های اطلاعاتی را بررسی نمی کند، بلکه در عوض برخی از اجزا کلیدی بسته را با بانک اطلاعاتی اطلاعات قابل اعتماد مقایسه می کند. اطلاعاتی که از شبکه محلی به بیرون منتقل می شوند از فیلتر فایروال برای نظارت بر حصول ویژگی های خاص از پیش تعریف شده گذشته، و سپس اطلاعات دریافتی از بیرون با این خصوصیات تعریف شده مقایسه می شوند. اگر نتیجه مقایسه مطابقت معقولی باشد، عبور اطلاعات از شبکه محلی مجاز است. در غیر این صورت درخواست رد می شود.



2- پیکربندی فایروال

فایروال ها قابل تنظیم و سفارشی سازی هستند. این بدان معنی است که شما می توانید فیلتر ها را براساس شرایط مختلف اضافه یا حذف کنید. برخی از این فیلترها عبارتند از:

• آدرس های آی پی (IP addresses) - به هر سیستمی در اینترنت یک آدرس منحصر به فرد به نام آدرس آی پی تخصیص داده شده. آدرس های آی پی اعداد 32 بیتی هستند، به طور معمول به شکل چهار «octets» در سیستم «عدد ده دهی نقطه گذاری شده» بیان می شوند. یک آدرس آی پی مرسوم مثل این است : 216.27.61.137. برای مثال، اگر یک آدرس آی پی خاص در خارج از شرکت در تلاش برای خواندن فایل های بیش از حد زیاد از سرور باشد، دیوار آتش وارد عمل شده و می تواند تمام ترافیک شبکه یا آن آدرس آی پی را مسدود کند.

• نام های دامنه (Domain names) - به خاطر آن که به یاد داشتن رشته ای از اعداد که آدرس آی پی را تشکیل می دهند سخت است، و از آنجا که گاهی اوقات نیاز به تغییر آدرس آی پی می باشد، تمام سرورهای اینترنت دارای یک نام قابل فهم برای انسان هستند، که نام های دامنه نامیده می شوند. به عنوان مثال ، برای ما به یاد داشتن عبارت google.com آسان تر از به خاطر داشتن عبارت 173.194.36.104 است. شرکت بر طبق قوانین خود می تواند با استفاده از فایروال دسترسی به دامنه های خاصی را مسدود کرده یا فقط اجازه دسترسی به دامنه های خاص را بدهد.

• پروتکل ها (Protocols) - پروتکل راه از پیش تعریف شده ای است که با استفاده از آن هر کسی که بخواهد از سرویسی استفاده کند باید با آن سرویس ارتباط برقرار کند. "هر کسی" می تواند یک شخص باشد، اما اغلب یک برنامه کامپیوتری مانند مرورگر وب است. پروتکل ها معمولا به صورت متنی هستند و به زبان ساده، مکالمه و تعامل گیرنده و سرور را توصیف میکنند. در جهان وب، پروتکل http را داریم. برخی از پروتکل های رایج که شما می توانید فیلترهای فایروال را بر آن اساس تنظیم کنید عبارتند از :

الف: IP (پروتکل اینترنت) - سیستم اصلی انتقال اطلاعات بر روی اینترنت.

ب: TCP (پروتکل کنترل انتقال اطلاعات) - برای خرد کردن و بازسازی اطلاعاتی که بر روی اینترنت جا به جا می شود به کار می رود.

ج:HTTP ( پروتکل انتقال ابر متن - Hyper Text Transfer) - برای صفحات وب استفاده می شود.

د: FTP (پروتکل انتقال فایل) - برای دانلود و آپلود فایل استفاده می شود.

ه: UDP (پروتکل دادهای کاربر) - برای اطلاعاتی استفاده می شود که نیاز به پاسخ ندارد ، مانند پخش فایل های صوتی و ویدئویی.

و: ICMP (پروتکل کنترل پیام اینترنت) - توسط یک روتر (router) به منظور مبادله اطلاعات با روترهای دیگر استفاده می شود.

ز: SMTP (پروتکل انتقال ساده ایمیل) - مورد استفاده برای ارسال اطلاعات متنی (ایمیل).

ح: SNMP (پروتکل مدیریت شبکه ساده) - برای جمع آوری اطلاعات سیستم از یک کامپیوتر از راه دور (remote computer).

ط: Telnet (شبکه راه دور) - برای انجام و اعمال دستورات بر روی یک کامپیوتر از راه دور.

شرکت بسته به شرایط خود می تواند قوانینی وضع کند که طبق آن تنها ? یا ? سیستم از سیستم های شبکه مسئولیت رسیدگی به یک پروتکل خاص را داشته باشند و استفاده از همین پروتکل در تمام رایانه های دیگر مسدود و ممنوع باشد.



• درگاه ها (Ports)- هر دستگاه سرور خدمات خود را با استفاده از تعدادی پورت در دسترس اینترنت قرار می دهد، یعنی برای هر سرویس یک پورت بر روی سرور در دسترس است. برای مثال، اگر دستگاه سرور در حال اجرای وب سرور (HTTP) و سرور FTP باشد، وب سرور به طور معمول روی پورت 80 در دسترس خواهد بود و FTP سرور از طریق پورت 21 در دسترس است. شرکت می تواند دسترسی به پورت 21 را برای تمام دستگاه های شبکه جز یک یا چند رایانه تعریف شده داخل شبکه خود مسدود کند.

• فیلتر کلمات و عبارات خاص- این مورد می تواند هر چیزی باشد. دیواره آتش هر بسته اطلاعاتی را برای مطابقت دقیق متن ذکر شده در فیلتر جستجو می کند. به عنوان مثال ، شما می توانید فایروال را برای مسدود کردن هر بسته با کلمه "فیلم" در محتوای خود تنظیم کنید. نکته مهم این است که فایروال عین عبارت فوق را می تواند مسدود کند. فیلتر ایجاد شده "فیلم" نمی تواند محتوای "فیلم" را مسدود کند. اما در عوض می توانید بسیاری از کلمات، عبارات و تنوع آنها را تا حد نیاز برای فیلتر شدن تعریف کنید.

برخی از سیستم عامل ها دارای دیواره آتش پیش فرض اند. در غیر این صورت، باید نرم افزار فایروال را بر روی کامپیوتر منزل خود که به اینترنت متصل است نصب کنید. این کامپیوتر به عنوان دروازه در نظر گرفته می شود، زیرا تنها نقطه دسترسی بین شبکه خانگی شما و اینترنت است.

با فایروال سخت افزاری، به طور معمول خود فایروال به عنوان دروازه (gateway) در نظر گرفته می شود. مثال خوبی از فایروال سخت افزاری روتر Linksys Cable/DSL است. این دستگاه دارای کارت شبکه (Ethernet) و هاب است. کامپیوترهای موجود در شبکه خانگی شما که به روتر متصل می شوند، که روتر هم به یک مودم ADSL متصل است. تنظیمات روتر از طریق یک رابط کاربری تحت وب در اختیارتان قرار می گیرد که می توانید با مرورگر اینترنت تان آنها را ببینید و فیلترهای مورد نظرتان را تعریف کنید.

فایروال های سخت افزاری فوق العاده امن بوده و خیلی هم قیمت گرانی ندارند. نسخه خانگی که شامل روتر و هاب اترنت برای اتصال به شبکه اینترنت را به سادگی می توان به بهای زیر 100 دلار خریداری کرد.