دیوید ریکاردو David Ricardo

دیوید ریکاردو (1772-1823) یک اقتصاددان کلاسیک بود که بیشتر به خاطر نظریه دستمزد و سود، نظریه ارزش کار، نظریه مزیت نسبی و نظریه اجاره بها شناخته شده است. دیوید ریکاردو و چندین اقتصاددان دیگر نیز به طور همزمان و مستقل قانون کاهش بازده نهایی را کشف کردند. مشهورترین اثر او اصول اقتصاد سیاسی و مالیات (1817) است.

دیوید ریکارد کیست؟

ریکاردو یک سرمایه گذار موفق و عضو پارلمان بود که پس از بازنشستگی جوان از ثروت خود به نوشتن در مورد اقتصاد پرداخت.

برخی از مثال‌های برجسته از کارهای او عبارتند از:

1. نظریه مزیت نسبی (Comparative Advantage): ریکاردو این نظریه را توسعه داد که بیان می‌کند کشورها باید در تولید کالاهایی که در آن‌ها دارای مزیت نسبی هستند تخصص داشته باشند و با دیگر کشورها تجارت کنند. این نظریه اساس تجارت بین‌المللی را تشکیل می‌دهد.
2. نظریه ارزش کار (Labor Theory of Value): ریکاردو معتقد بود که ارزش کالاها توسط مقدار کاری که برای تولید آن‌ها صرف شده است تعیین می‌شود.
3. قانون بازده نزولی (Law of Diminishing Returns): این قانون بیان می‌کند که با افزایش مقدار یک عامل تولید، بازدهی نهایی آن عامل کاهش می‌یابد.
4. نظریه رانت اقتصادی (Economic Rent): ریکاردو توضیح داد که رانت اقتصادی به تفاوت بین درآمد حاصل از استفاده از یک منبع و هزینه‌های تولید آن منبع اشاره دارد.

نکات کلیدی

• دیوید ریکاردو یک اقتصاددان کلاسیک بود که چندین نظریه کلیدی را مطرح کرد که همچنان در اقتصاد تأثیرگذار هستند.
• ریکاردو بیشتر به خاطر نظریه های مزیت نسبی، رانت های اقتصادی و نظریه ارزش کار شهرت دارد.
• نظریه مزیت نسبی ریکاردو که به طور گسترده تحسین شده است، نشان می دهد که کشورها زمانی می توانند مزیت تجاری بین المللی کسب کنند که بر تولید کالاهایی متمرکز شوند که کمترین هزینه فرصت را در مقایسه با سایر کشورها تولید کنند.
• ریکاردو پیشنهاد کرد که ارزش یک کالا با ساعات کار سرمایه گذاری شده در تولید آن تعیین می شود.