نرخ پیش فرض Default Rate

نرخ پیش‌فرض درصدی از تمام وام‌های معوقی است که وام‌دهنده پس از یک دوره طولانی پرداخت‌های از دست رفته آن را به‌عنوان پرداخت نشده حذف کرده است. اصطلاح نرخ نکول، که نرخ جریمه نیز نامیده می شود، ممکن است به نرخ بهره بالاتری نیز اشاره کند که بر وام گیرنده ای که پرداخت منظم وام را از دست داده است، اعمال می شود.

نرخ پیش فرض (نکول) چیست؟

نرخ پیش‌فرض پرتفوی وام‌های بانک‌ها، علاوه بر سایر شاخص‌ها - مانند نرخ بیکاری، نرخ تورم، شاخص اعتماد مصرف‌کننده، سطح پرونده‌های ورشکستگی شخصی و بازدهی بازار سهام، در میان سایر موارد - گاهی اوقات به عنوان یک شاخص کلی سلامت اقتصادی استفاده می‌شود.

نرخ پیش‌فرض (Default Rate) به درصدی از وام‌های معوقه اشاره دارد که وام‌دهنده پس از مدت طولانی عدم پرداخت، به عنوان بدهی‌های غیرقابل وصول ثبت می‌کند.

. در اینجا چند مثال از نرخ پیش‌فرض آورده شده است:

1. نرخ پیش‌فرض وام‌های دانشجویی: اگر درصد بالایی از دانشجویان نتوانند وام‌های دانشجویی خود را پس از فارغ‌التحصیلی پرداخت کنند، نرخ پیش‌فرض وام‌های دانشجویی افزایش می‌یابد.
2. نرخ پیش‌فرض وام‌های مسکن: در صورتی که تعداد زیادی از وام‌گیرندگان نتوانند اقساط وام‌های مسکن خود را پرداخت کنند، نرخ پیش‌فرض وام‌های مسکن بالا می‌رود.
3. نرخ پیش‌فرض کارت‌های اعتباری: اگر تعداد زیادی از دارندگان کارت‌های اعتباری نتوانند بدهی‌های خود را پرداخت کنند، نرخ پیش‌فرض کارت‌های اعتباری افزایش می‌یابد.

این نرخ‌ها به عنوان شاخص‌های مهمی برای ارزیابی سلامت اقتصادی و توانایی افراد در انجام تعهدات مالی خود استفاده می‌شوند.

نکات کلیدی

• نرخ پیش‌فرض درصدی از تمام وام‌های معوق است که وام‌دهنده پس از یک دوره طولانی پرداخت‌های از دست رفته آن را رد کرده است.
• معمولاً در صورتی که پرداخت 270 روز تأخیر داشته باشد، وام به صورت پیش فرض اعلام می شود.
• نرخ های نکول یک معیار مهم آماری است که توسط اقتصاددانان برای ارزیابی سلامت کلی اقتصاد استفاده می شود.