ونداد زماني: گسترش علوم تخصصي و ثبت رفتارِ گروه‌هاي مختلف حيوانات، كفه ترازو را به سمت رازگشايي و باز كردن معماي تابو‌ها سنگين كرده است. بي‌ترديد رويارويي علم با باورهاي ممنوع، اين فرصت را در فرهنگ عمومي تهيه مي‌بيند كه بتوان از زواياي جديد به پديده‌ها و پيشفرض‌هاي مربوط به آن‌ها نگريست.
از ديرباز نكوهش‌هاي مذهبي و اخلاقي، سايه گناه و شرم را روي رفتار طبيعي «خودارضايي جنسي» گسترانده است، اما واقعيت اين است كه تقريباً هيچ جامعه بشري با وجود مراقبت‌ها و حتي تهديدات جدي، نتوانسته است رفتار طبيعي «خودارضايي» را تقليل ببخشد.
در بسياري از جوامع، عمل «خودارضايي» رفتاري كراهت‌آميز توصيف شده است. جوامع مختلف برحسب حساسيت‌هاي مذهبي خاص خودشان، گاهي عمل فوق را ترسناك و گاهي نيز خطرناك جلوه داده‌اند. تضعيف بنيان خانواده و خطر پايين آمدن ميلِ به زاد و ولد، مدرن‌ترين شايعه منفي است كه اين روز‌ها بر سر زبان‌هاست.
از ديد دانشمندان معاصر، داوري درباره يك پديده عمومي از معيارهاي تهديدكننده و پرهيزدهنده نظير گناه، شرم و ناداني سود نمي‌جويد. بنا بر منطق ياد شده و ترازوي سنجشِ علمي، هر رفتار عمومي كه در طولاني‌مدت توسط موجودات زنده، تكرار مي‌شود حكايت از آن دارد كه عمل مذبور در روند تطبيق‌پذيري هرچه بيشتر موجودات زنده با دنياي پيرامون آن‌ها نقش داشته است. بنابراين عملِ «خودارضايي»، نه تنها ممنوع و مذموم شمرده نمي‌شود بلكه رفتاري است كه بي‌ترديد براي ادامه بقاي موجودات زنده، موثر و مفيد است.
فصلنامه بين‌المللي باستان‌شناسي مبادرت به چاپ يكي از جديد‌ترين تحقيقات درباره خودارضايي جنسي كرده است كه توسط محققين ژاپني تهيه شده است.
گزارش فوق چكيده مستندي از مشاهدات طولاني در زندگيِ روزمره ميمون ژاپني، بابون، سگ، گربه، اسب، فيل، شير و ساير حيوانات را در بر مي‌گيرد.
بر اين اساس، برخلاف ادعاي موجود در فرهنگ‌هاي سنتي به اين نكته اساسي اشاره مي‌شود كه «خودارضايي» در حيوانات، باعث تحكيم بيشتر گروه‌ها و خانواده‌هاي متنوع حيوانات مي‌شود و شانس بيشتري براي بقاي حيوانات ايجاد مي‌كند.
بررسي‌هاي علمي دانشمندان ژاپني روي چند دليل مهم انگشت گذاشته‌اند كه پس از دسته‌بنديِ مدارك قابل اثبات گردآوري شده است.
دانشمندان مورد نظر با تدوين فرضيه‌هاي علمي و به پشتوانه مثال‌هاي مشخص براي «خودارضايي» منزلت و جايگاه بي‌ضرر و حتي مفيد تهيه ديده‌اند.
اولين دليل مهم و مثبت براي تائيد سلامت و ضرورت «خودارضايي» به اين مشاهده علمي برمي‌گردد كه ثابت مي‌كند «خودارضايي جنسي» باعث مي‌شود اسپرم‌هاي تازه‌تر و سالم‌تر جايگزين مجموعه كهنه و آسيب‌ديده اسپرم‌ها شوند كه در تصوير درازمدت، شانس توليد فرزند سالم‌تر را زياد‌تر مي‌كنند.
بخشي از نتيجه‌گيري محقق‌هاي ژاپني مديون بررسي‌هايي است كه خانم «جين واترمن» از دانشگاه مركزي فلوريدا سال‌ها قبل انجام داده بود.
محققين آمريكايي ثابت كرده بودند كه تكرار عمل خودارضايي نه فقط باعث افزايش تعداد اسپرم‌ها مي‌شود بلكه تحرك و سلامت بيشتري را براي اسپرم‌ها و امكان باروري مردان تدارك مي‌بيند.
در گزارش محقق‌هاي ژاپني، دليل دوم بر اين واقعيت تكيه دارد كه حيوانات در فصل جفت‌گيري بر رفتار جنسي «خودارضايانه» مي‌افزايند. چون مي‌خواهند توانايي‌هاي جنسي خود را در برابر زوجي كه قصد آميزش با آن‌ها را دارند يا حتي در برابر رقيب‌هاي خود به نمايش بگذارند.
سومين دليل دانشمندان ژاپني همگاني و مفيد بودنِ پديده فوق را تضمين مي‌كند. دانشمندان معتقدند كه عمل مذبور، واكنش طبيعي براي جلوگيري از بيماري‌هاي عفوني است. آن‌ها با مشاهده رفتار جنسي سنجاب‌هاي بومي پي برده‌اند كه سنجاب ماده به دليل موقعيت خاص باروري ناچار است در مدت سه ساعت مطلوبي كه براي باردار شدن دارد با حدود ده سنجاب نر آميزش داشته باشد. موقعيت خاص سنجاب‌هاي ماده، جنس مذكر اين گروه حيوانات را ناگزير مي‌سازد كه بعد از رابطه با سنجاب ماده به خودارضايي متوسل شوند.
جنس مذكر سنجاب بر طبق عادت برخاسته از ضرورت، متوجه شده است كه در حين خودارضايي مي‌تواند از طريق خاصيت ضدعفوني بزاق دهان خودش، انتقال عفونت‌هاي مقاربتي سنجاب‌هاي مذكر ديگر را كه با او در يك آميزش عمومي شركت داشته‌اند كاهش دهد.
به تعبير مسئولان حفاظت از سنت‌ها و مذهب‌هاي مختلف، آسيب‌هاي ناشي از «خودارضايي» مضر و گناهكارانه قلمداد شده است و براي همين با شدت و حدت تمام، راهكارهاي پرهيز از عمل فوق را از همان دوران نوجواني در ذهن و روان نسل‌هاي آينده جامعه ته‌نشين مي‌كنند، اما گسترش علوم تخصصي و ضبط و ثبت رفتار گروه‌هاي مختلف حيوانات، كفه ترازو را به سمت رازگشايي و باز كردن معماي تابو‌ها سنگين كرده است.
بي‌ترديد رويارويي علم با باورهاي ممنوع، اين فرصت را در فرهنگ عمومي تهيه مي‌بيند كه بتوانند از زواياي جديد به پديده‌ها و پيشفرض‌هاي مربوط به آن‌ها نگاه كنند.