پاسخ به چالش‌های امروزی، زود رنجی
تا به حال در محیط دانشگاه، مدرسه، کار و یا خانواده با افرادی مواجه شدید که به راحتی آب خوردن از شما رنجش به دل بگیرند و ناراحت شوند. شما هر چقدر برایشان توضیح دهید که عمدی در کار نبوده کارساز نباشد. بنا به گفته نوید محمد کیا، کارشناس ارشد روانشناسی و کارشناس اداره کل ورزش و جوانان استان اردبیل، زودرنجی تا به حال در بین زوج های زیادی باعث سوتفاهم هایی شده که گاه آنها را تا طلاق کشانده است.
وی در این باره به خبرنگار برنا گفت: جامعه در ایجاد این خصوصیت نقش پر رنگی دارد، نمی شود گفت فرد یک معضل رفتاری را داشته و به آن دچار است. مثلا در حوزه آداب و رسوم و مسایل عرفی خیلی از رفتارها و هنجارها تغییر کرده و به عنوان مثال مانند گذشته احترام به بزرگترها به عنوان یک ارزش و هنجار نیست و امروزه کمرنگ شده و جای آن پرخاشگری به افراد افزایش پیدا کرده است.
دلیل خشونت و زودرنجی و عصبانیت و پرخاشگری فرد این است که مهارت‌های لازم برای زندگی مسالمت آمیز و موفق با دیگران را ندارد و یا روز به روز در حال از دستدادن این مهارت‌هاست. مثلا وقتیمهارت نگرش مثبت به دیگران را ندارد زود دچار سوءتفاهم و سوءظن شده و از موضع انفعال برخورد می‌کند، در حالی که درآموزه‌های دینی ما به حسن ظن تاکید شده است.
مبدا مهارت‌های رفتاری ابتدا خانواده و بعد نهادهای آموزشی و رسانه های جمعی و محیط جامعه هستند. امروزه با زیاد شدن دغدغه‌های خانواده از لحاظ معیشتی، پدر و مادر به علت اشتغال، وقت کمتری دارند تا این مهارت‌ها را به فرزندان خود بیاموزند. آموز‌ش‌های خوبی هم در بحث تربیت در رسانه ملی و آموزش و پرورش وجود ندارد.
افراد زود رنج، تحلیل درستی از مسایل ندارند. وقتی نمی‌توانند خوب تحلیل کنند، رنجش خاطرشان زیاد می‌شود.
مردم دشمن آن چیزی هستند که نسبت به آن جهل دارند. ممکن است یک کارمند با همکارش اینگونه باشد و زود حکم صادر کرده و رفتاری را انجام دهد چرا که موضوع را خوب متوجه نشده و نسبت به آن جهل دارد. بازنگری در آموزه های دینی به فرد کمک زیادی می‌کند.
همچنین این اشخاص باید مهارت‌ها را در خودش تقویت کرده و مسایل و محیطی که در آن رنجش خاطر پیدا می کنند را خوب برررسی کنند تا تحلیل درستی انجام دهند و باید نسبت به این تحلیل با صبر و سعه صدر و آرامش برخورد کرده و از جهت نگرش و رفتار خود را تعدیل کنند.