[Zohreh Gholami]

سانسوریا

نام رایج: سانسوریا
نام علمی:Sanseviria trifasciata
نام خانواده:Liliaceae
این گیاه برگ های شمشیری و کشیده ای به رنگ سبز دارد.
طول آن ها گاهی به بیشتر از نیم متر می رسد. در نوع ابلق سانسوریا، برگ ها مخلوطی از سبز در متن و زرد در کناره ها هستند. نوع سبز آن در سایه مقاوم است، اما نوع ابلق نیاز به مکان روشن دارد.
این گیاه خیلی آب مصرف نمی کند و در تابستان و زمستان به بیش از هفته ای یک بار آبیاری نیاز ندارد. خاک مناسب آن نیمه سبک است و از طریق قلمه برگی تکثیر می شود. اگر روی برگ های سانسوریا آب بریزید،پلاسیده می شوند.
برگ های نوع ابلق سانسوریا در اثر کم بود نور به رنگ سبز در می آیند و در حضور نور دوباره به حالت اولیه برمی گردند. این گیاه به طور کلی مقاوم و مناسب نگه داری در آپارتمان است.

بگونیا

نام رایج: بگونیا
نام علمی:Begonia veu
نام خانوادگی:Begoniaceae
این گیاه آپارتمانی برگ های قلبی شکل زیبایی به رنگ مخلوطی از سبز، صورتی و سفید دارد که رگ برگی برگ ها را به دو قسمت نامساوی تقسیم می کند، ساقه این گیاه حالت گوشتی دارد.
نگه داری این گیاه خیلی آسان است، چون در برابر خشکی و درجه حرارت مقاوم است و به خاطر تکثیر آسان ارزان قیمت و پرطرف دار است. این گیاه به خاطر ابلق بودن، به مکانی روشن و دور از تابش مستقیم آفتاب نیاز دارد، در تابستان هفته ای دوبار و در زمستان هفته ای یک بار آن را آب دهید. بیشتر از این مقدار ممکن است به زرد شدن برگ های گیاه منجر شود. خاک مناسب آن نیمه سبک (۲ قسمت خاک باغچه 1 قسمت خاک برگ) است و تکثیر آن از طریق قلمه برگی و تقسیم بوته انجام می شود. اگر برگ های این گیاه، کوچک بمانند، به خاطر کم بود مواد غذایی خاک است که بهتر است با کود شیمیایی هر دو هفته یک بار گیاه را تغذیه کنید.
 

نام رایج: گل گندمی
نام علمی:Chlorophytum Comosum
خانواده:Gevamine
گل گندمی را تقریبا همه می شناسند. این گیاه دارای برگ های باریک و کشیده ای به رنگ سبز کم رنگ یا کرم، و در حاشیه سبز رنگ است. گل گندمی گیاهچه های زیبایی دارد که در ابتدای ساقه های طویل به وجود می آیند و علاوه بر ایجاد منظره جالب، منبع تکثیر گیاه هم هستند.این گیاه را بهتر است در مکان روشن نگه داری کنید، ولی در سایه هم می تواند زندگی کند. در تابستان هفته ای دو تا سه بار و در زمستان هفته ای دو بار به میزان کم این گل دان را آبیاری کنید.خاک مناسب آن خاک سبک (یک سوم خاک باغچه دو سوم خاک برگ) است و نحوه تکثیر آن از طریق تقسیم بوته و یا جداکردن گیاهچه های گل و ریشه دار کردن آن است.
اگر گلدان گندمی را در جای کم نور قرار دهید، حالت دورنگی برگ هایش را از دست می دهد. اگر آن را بیش از حد آبیاری کنید، ساقه اش از پایین شروع به پوسیده شدن می کند و اگر کم بود آب پیدا کند برگ هایش قهوه ای می شود یا نوک آن ها می سوزد که در آن صورت باید رطوبت مورد نیازش را تامین کنید.


نام رایج: پوتوس
نام علی:Scindapsus aureus
نام خانوادگی:Araceae
این گیاه زیبا توانایی این را دارد که اتاق شما را تبدیل به یک جنگل کوچک کند. برگ های قلبی شکل سبز تیره یا ابلق پوتوس روی شاخه هایی می رویند که بسیار سریع رشد می کنند و خاصیت بالا رونده دارند. شما می توانید این شاخه ها را روی دیوار اتاق هدایت کنید و فضای سبز واقعی را برای خودتان به وجود بیاورید.
پوتوس به راحتی تکثیر می شود و ارزان قیمت است. این گیاه نیم سایه را ترجیح می دهد، اما گونه های ابلق آن، رنگ خود را در سایه از دست می دهند. نور مستقیم آفتاب برای پوتوس مناسب نیست. این گیاه در تابستان هفته ای سه بار و در زمستان هفته ای دوبار به میزان کمی آب نیاز دارد. خاک مناسب پوتوس خاک سبک است و تکثیر آن از طریق ریشه دار کردن قلمه های ساقه که دارای حداقل یک جفت برگ باشند انجام می شود.


نام رایج: دیفن باخیا
نام علمی:Diffenbachia
نام خانواده:Araceae
این هم گیاه بسیار آشنایی است که برگ های پهن و بیضوی دارد. روی برگ هایش نقش و نگارهای سبز یا زرد کم رنگ وجود دارد و ساقه اش حالت گوشتی و استوانه ای دارد. برگ های انتهایی همیشه در حال رشد و فعالیتند و برگ های پایینی به تدریج می ریزند. دیفن باخیا دارای شیره ای سمی است و در فارسی به آن سم برگ هم می گویند، به همین دلیل هنگام کار با این گیاه از دست کش استفاده کنید. این گیاه به مکان روشن احتیاج دارد، ولی انواع برگ تیره آن می توانند تا حدودی در سایه مقاومت کنند. دیفن باخیا را در فصل تابستان هفته ای سه بار و در طول زمستان هفته ای دوبار آبیاری بکنید. خاک مناسب برای این گیاه خاک نیمه سبک است که میزان خاک برگ آن خیلی بالا نیست. تکثیرش از طریق قلمه های 5 تا 10 سانتی متری دارای حداقل یک جوانه انجام می شود. قلمه های بدون جوانه  را برای ریشه دار کردن می توان به صورت افقی یا عمودی در شن یا ماسه قرار داد.


اسپاتی فیلوم
 نام علمی:Spathiphyllum manualoa
نام خانوادگی:Araceae
گیاه بسیار زیبایی است که برگ های کشیده و بیضی شکلی با طولی حدود 40 سانتی متر دارد و رگ برگ هایش کاملاً مشخص و نمایان و به رنگ سبز تیره  اند. این گیاه در طول سال می تواند چند بار به گل بنشیند. گل های آن سفید رنگ و به شکل سنبه است و به وسیله اسپات سفید رنگی احاطه می شود. اسپات یک برگ تغییر شکل یافته است که می تواند به رنگ های سبز، سفید و قرمز باشد.
اسپاتی فیلوم نیاز به مکان روشن دارد، اما هرگز آن را معرض تابش مستقیم آفتاب قرار ندهید. آبیاری اش نیاز به کمی دقت و حوصله دارد به این صورت که بهتر است در بهار و تابستان هر روز کمی به آن آب بدهید و در پاییز و زمستان هفته ای دوبار آبیاری اش کنید. خاک مناسب این گیاه خاک سبک (شامل مقدار زیادی خاک برگ) است و ازدیادش از طریق تقسیم بوته و قلمه زدن انجام می گیرد.


نام رایج: شمع دانی معمولی
نام علمی:Pelargonium hortom
نام خانوادگی:Geraminaceae
شمع دانی معمولی برگ های سبز پنجه ای و گل های متراکم دارد.
شمع دانی علاوه بر آن که داخل ساختمان قابل نگه داری است، در فضای آزاد بهتر پرورش می یابد.
رنگ برگ های این گیاه بسیار متنوع (صورتی، سفید و قرمز) است.
یک نوع دیگر شمع دانی عطری است که برگ های معطر و گل های صورتی رنگ کوچکی دارد. برگ های ظریف و کرک دار و سبز آن بخش زینتی گیاه است که به نور مستقیم آفتاب حساس است.
شمع دانی ها در محیط پرنور به خوبی رشد می کنند و گل می دهند. آن ها نیاز به خاک غنی از املاح دارند و تکثیرشان از راه قلمه زدن انجام می شود.


کاکتوس ها
خانواده کاکتاسه یا کاکتوس در دنیا طرف داران زیادی دارد: کاکتوس بومی امریکای جنوبی است و بیش از 2200 گونه آن شناسایی شده است، این گیاه فاقد برگ و دارای خارهای بزرگ و ساقه های قطور است.ترکیب خاکی کاکتوس ها باید شنی رسی و درصد بیشتری از شن یا سنگ ریزه باشد. کاکتوس ها به آبیاری منظم با فواصل طولانی نیاز دارند که بسته به سرعت رشد و فصل، تعداد و فواصل آبیاری آن ها تنظیم می شود. کاکتوس ها به نور زیادی احتیاج دارند و در محیط های کم نور معمولا رشد علفی می کنند و منظره ظاهری آن  ها از حالت کاکتوس بودن خارج می شود. کاکتوس هایی را که گل دهی منظم دارند از طریق بذر تکثیر می کنند و بقیه را به وسیله قلمه زدن. یک روش برای آبیاری به موقع کاکتوس این است که برای هر بار آب دادن، انگشت خود را به قطر یک سانتی متر در خاک کاکتوس فرو ببرید، اگر خاک مرطوب بود احتیاجی به آب دادن ندارد و اگر خشک بود کمی به آن آب دهید. آبیاری بیش از حد کاکتوس به گندیدن و از بین رفتن آن منجر می شود.


ریبوتا Rebutia
نوعی کاکتوس گل دار است که با وجود جثه کوچک، گل های درشتی می دهد. این کاکتوس، بومی مناطق شمالی آرژانتین و بولیوی است و فقط در ماسه خالص یا پیت (نوعی خاک) رشد می کند، بنابراین نیازی نیست به خاک آن چیز دیگری اضافه شود.
گل دان ریبوتا را تابستان ها در برابر آفتاب و هوای تازه بگذارید و مثل سایر گیاهان به آن آب بدهید.
دادن کود به صورت گه گاه هم ضرورت دارد. در زمستان مثل بقیه کاکتوس ها آن را در مکانی سرد (بدون خطر یخ زدگی) قرار دهید، ابتدا به میزان ناچیزی به آن آب بدهید و رفته رفته و با سرد شدن هوا آبیاری را کاملا متوقف کنید. با شروع بهار آبیاری را دوباره شروع کنید، تکثیر این کاکتوس از راه بذر به سادگی امکان پذیر است.


گل حریص Sinningia
اسم این گل زیبا را به این دلیل حریص گذاشته اند که حرص فراوانی به مصرف کود دارد. گل حریص در رنگ ها و شکل های متنوعی یافت می شود. اگر در فصل گرم آن را خریده اید، بهتر است گل دان را در محل پرنور، اما به دور از تابش آفتاب قرار دهید و حداقل هفته ای یک بار به آن کود بدهید. اگر می خواهید گل حریص راضی و خوش حال باشد، هر روز محلول رقیقی از کودمایع را به خاک گل دان اضافه کنید تا نیاز گیاه کاملا برطرف شود. روی برگ و گل ها به هیچ وجه آب نپاشید. پس از تمام شدن دوران گل دهی، گیاه را در مقابل آفتاب قرار دهید و به تدریج از میزان آب آن کم کنید تا برگ ها خشک شوند، بعد ریشه های غده ای را از خاک بیرون بیاورید و لابه لای پیت خشک و در دمای 6 درجه سانتی گراد نگه داری کنید. در بهمن ماه ریشه ها را در پیت مرطوب، در محل گرمی بگذارید تا رشد آن آغاز شود. با ظاهر شدن جوانه ها گیاه را به گل دانی دیگر محتوی خاک و پیت منتقل کنید تا هم چنان گرم بماند. پاشیدن آب روی برگ های جوان اشکالی ندارد. تکثیر این گیاه از راه پاجوش یا قلمه زدن برگ در خاک گرم صورت می گیرد. گل حریص را از راه کاشت بذر هم می توان تکثیر کرد.