انجمن متا: طراحی سایت و سئو - دانلود قالب و تم - کریپتو

آیا یک جسم توانایی عبور از آسمان و رسیدن به خدا را دارد؟

آیا معراج پیامبر (ص) با همین جسم عنصری ایشان بوده؟ اگر چنین است چگونه ممکن است این جسم از آسمان ها و ... عبور کنند؟

بله چنین بوده است. یکی از مشکلات بشر در خداشناسی و هستی شناسی همیشه این بوده که خداوند خالق را به خود که یکی از مخلوقات بوده، قیاس نموده و مشکل دیگر نیز این بوده که چون خود را در انجام امری عاجز دیده، به جای آن که نتیجه بگیرد پس این امر واقع شده معجزه و دلیل و حجتی است، نتیجه گرفته که چون من از انجام آن عاجزم، لابد انجام این امر [حتی از ناحیه حق تعالی] محال است و او نیز از انجام آن عاجز ااست! در حالی که آن چه بشر از علم به دست آورده، فقط کشف بخش کوچکی از تجلی علم الهی در عالم خلقت است.

اگر در زمانی مردم دیدند یا به آنها بیان شد که پیامبری سوار بر قالی یا هر شیء دیگری می شده و به باد فرمان می داده تا او را به نقطه ی مطلوب ببرد، عده‌ای که به خدا و علم و قدرتش ایمان آورده بودند، پذیرفتند؛ اما مابقی اگر حاضر و ناظر بودند حمل بر سحر و جادو کردند و اگر غایب بودند، حمل بر کذب و قصه های اساطیری نمودند. و حال آن که امروز بشر [هر چند هنوز نمی‌تواند چنین کاری کند و این کار هم چنان معجزه است] اما به چند و چون آن پی برده و به جای قالی، هواپیما و سفینه ساخته و بر باد سوار شده و آن را به طرف نقطه ی مطلوب هدایت می‌نماید.

اگر زمانی مردم دیدند یا شنیدند که پیامبری با ضربه عصای خود آب رود را به دو نیم کرده، شاهدانی که ایمان نیاوردند گفتند سحر و جادو است و غایبانی از این دسته گفتند کذب و قصه اساطیری است؛اما امروز [اگر چه هنوز آن معجزه را نمی‌توانند انجام دهند] ولی تونل‌های چند کیلومتری در عمق آب‌های اقیانوس‌ها یا دریاها احداث می‌کنند و شبانه روز از آنها عبور می‌کنند.

همین طور در گذشته اگر مردم فقط یک وجب زیر آب می‌رفتند و می‌ماندند خفه می‌شدند و اگر به ارتفاع 500 متری کوهی می‌رفتند دچار کمبود اکسیژن، فشار و سکته مغزی یا قلبی می‌شدند و هر امر دیگری در این راستا را محال می‌دانستند، اما امروز با کشف چند عنصر و کمی پیشرفت در صنعت و تجزیه و ترکیب عناصر،نه تنها ساعت‌ها غواصی می‌کنند،بلکه با زیردریایی در عمق اقیانوس‌ها سفرهای طولانی کرده، از زیر آب به سوی پایگاه ها یا تاسیسات یا تجهیزات دشمن در خاک یا فضا شلیک می‌کنند و با سفینه‌های خود تا ماه و مریخ و ... می روند و سفینه‌هایشان که از همین عناصر مادی زمینی تهیه شده، از این جوها و فضاها عبور می‌کند و صدمه‌ای نمی بیند.

اما, در عین حال برای‌شان دشوار است که بپذیرند اگر آنها توانسته‌اند به عناصر شیمیایی یا فیزیکی یا قواعد ریاضی این عالم خاکی اندک علمی بیابند و سفینه‌ای مرکب از فلز و ... را با سوخت فسیلی و ... به مریخ و مشتری بفرستند، یا اگر توانستند اشعه‌هایی را به کهکشان دیگری فرستاده و از انعکاس آنها به زمین عکس و فیلم بفرستند؛ برای خداوند عالمیان که همه چیز تجلی علم، حکمت و قدرت اوست،محال یا حتی سخت نیست که موجودی را با همین جسم عنصری از آسمان های مادی و غیر مادی عبور داده و به معراج ببرد و نمی‌خواهند قبول کنند که اگر من با این علم اندک و ناقص خود توانستم تا به اینجا برسم، باید مشاهده علم و قدرت او را دلیل بر عجز خود [معجزه] بدانم نه تکذیب واقعه. اما بشر اصرار دارد با استناد به ضعف خود بگوید این کار از ناحیه خدا ممکن نیست، یا محال است. در حالی که اگر به همین علم ناقص و اندک و دستاوردهای خود نگاه کند، کاری بزرگ‌تر از علم و قدرت بیشتر را نفی نمی‌کند. چه رسد به علم و قدرت الهی که همه چیز را او آفریده و تحت قدرت اوست و خود محکوم و مجبور به قواعد آفرینش نیست.