[Zohreh Gholami]

یکدیگر را خوشبخت کنید

خوشبختی عبارت است از آرامش، احساس سعادت و احساس امنیت. در واقع، مهریه و جهیزیه کسی را خوشبخت نمی کند، بلکه پای بندی به روش شرع است که انسان را خوشبخت و سعادتمند می کند.

[/b]

خیلی از زن ها هستند که شوهر خود را بهشتی می کنند، همینطور خیلی از مردها هستند که همسر خود را حقیقتاً سعادتمند می کنند. موارد عکس این مساله نیز وجود دارد، به این معنی که ممکن است مردهای خوبی باشند که زن هایشان آن ها را اهل جهنم کنند و زن های خوبی باشند که مردهایشان آن ها را اهل جهنم کنند. اگر چنانچه زن و مرد هر دو توجه داشته باشند، با توصیه های خوب با همکاری های خوب با مطرح کردن دین و اخلاق در محیط خانه- آن هم بیشتر از مطرح کردن زبانی، مطرح کردن عملی – این طور یکدیگر را کمک می کنند آن وقت زندگی کامل و حقیقتا وافی و شافی خواهد شد.

انسان با راهنمایی و دلسوزی و تذکر به‌جا، با مانع شدن از زیاده روی ها و بعضی از کج رفتاری های همسرش می تواند او را اهل بهشت کند، البته عکس آن هم هست. با افزون طلبی ها، با توقعات و با روش های غلطی که وجود دارد، می تواند همسر خود را جهنمی کند...

همدلی وهمکاری کردن، معنایش این است که همدیگر را درراه خدا حفظ کنید. تواصی به صبر وتواصی به حق کنید. اگرخانم خانه می بیند شوهرش دارد دچار یک انحرافی می شود، فرضا در یک معامله نامشروعی دارد قرار می گیرد، اولین کسی که باید زن را حفظ کند، شوهر اوست. البته حفظ کردن هم، با محبت کردن و با زبان خوش و با منطق صحیح و با برخورد مدبرانه و حکیمانه حاصل می شود، نه با بداخلاقی و قهر. یعنی هر دو مراقب باشند تا آن دیگری را در راه خدا حفظ کنند.

با هم همکاری کنید، به هم کمک کنید، خصوصا درامر دین، اگر می بینید طرف شما، شوهر یا زن شما کاهل نماز است، به راستگویی، به مال مردم کم و به شغل دولتی کم اهمیت می دهد او را بیدار کنید، به او بگویید، به او بفهمانید و کمک کنید که خودش را اصلاح کند یا اگر می بینید که در امر محرم و نامحرم، درامر پاکی و نجسی، در امر حلال و حرام آدم بی اعتنا و بی مبالاتی است، به او توجه بدهید، او را آگاه کنید، کمک کنید که خوب شود.

مهم ترین کمک به همسر، این است که سعی کنید همدیگر را دین دار نگهدارید. مراقب باشید همسرتان خطای دینی نکند. این مواظبت هم به معنای پاسبانی و دیده بانی نیست. این مراقبت، مراقبت اخلاقی است، مراقبت مهربانانه و مراقبت پرستارانه است. اگر چنانچه خطایی از همسرتان دیدید، آن را باید با شیوه بسیار لطیف و عاقلانه ای در او از بین ببرید و برطرف کنید. یا با تذکر و یا با بعضی از مراعات ها نسبت به هم مسوولیت دارید.

زن و شوهر هر کدام نسبت به هم وظیفه دارند. باید همت خود را متمرکز کنند. زن و مرد می توانند بر اخلاق و رفتار هم اثرگذار باشند.