[Zohreh Gholami]

باد آورده

در زمان سلطنت خسرو پرويز بين ايران و روم جنگ شد و در اين جنگ ايراني ها پيروز شدند و قسطنطنيه كه پايتخت روم بود به محاصره ي ارتش ايران در آمد و سقوط آن نزديك شد.

مردم رم فردي را به نام هرقل به پادشاهي برگزيدند. هرقل چون پايتخت را در خطر مي ديد، دستور داد كه خزائن جواهرت روم را در چهار كشتي بزرگ نهادند تا از راه دريا به اسكنديه منتقل سازند تا چنانچه پايتخت سقوط كند ،‌گنجينه ي روم بدست ايرانيان نيافتد.

اينكار را هم كردند. ولي كشتي ها هنوز مقداري در مديترانه نرفته بودند كه ناگهان باد مخالف وزيد و چون كشتي ها در آن زمان با باد حركت مي كردند، هرچه ملاحان تلاش كردند نتوانستند كشتي ها را به سمت اسكندريه حركت دهند و كشتي ها به سمت ساحل شرقي مديترانه كه در تصرف ايرانيان بود در آمد.

ايرانيان خوشحال شدند و خزائن را به تيسفون پايتخت ساساني فرستادند.

خسرو پرويز خوشحال شد و چون اين گنج در اثر تغيير مسير باد بدست ايرانيان افتاده بود خسرو پرويز آن را (گنج باد آورده) نام نهاد.

از آن روز به بعد هرگاه ثروت و مالي بدون زحمت نصيب كسي شود، آن را بادآورده مي گويند.