[Zohreh Gholami]

بررسی عفونت گوش در کودکان

بررسي موردي يك بيمار
مادري نوزاد 12 ماهه خود را بخاطر تب خفيف و بي قراري به مطب آورده است و اظهار مي كند مدت 2 روزاست كه نوزادش غذاي جامد نمي خورد. نوزاد پسر به نظر مي رسد كه به سمت گوش چپش مرتب دست مي كشد. وي از شير مادرش بدون هيچ مشكلي تغذيه مي كند و پوشك وي مرطوب است (نشانه اين كه وي كم آب نيست). خواب وي دچار مشكل نشده است ولي در طول روز بيشتر از حالت معمول گريه مي كند. نوزاد به مدت 4 روز در هفته در مهد كودك است. زمان تولد 4/3 كيلوگرم وزن داشته است. حاملگي و زايمان طبيعي مادرش بدون مشكل بوده است.
 
نوزاد به معيارهاي رشد و منحني رشد به صورت طبيعي رسيده است. تاكنون بيماري خاصي نداشته و داروي بخصوصي استفاده نمي كند. نوبت سوم واكسن هايش را دريافت نكرده است و تك فرزند است. در معاينه باليني، درجه حرارت بدن 9/37 بود و ساير علائم حياتي وي (اعم از تعداد نبض، تنفس و فشارخون) طبيعي بود. بغل مادرش به آرامي نشسته است. معاينه قلب و ريه هاي وي طبيعي است. در معاينه با اتوسكوپ (ابزار مشاهده داخل گوش) تورم در پرده گوش چپ مشاهده مي شود. گوش راست طبيعي است. ترشح زرد رنگي از بيني دارد. اگرچه در حين معاينه كمي تحريك پذير نشان مي دهد ولي مادرش او را به راحتي تحت كنترل دارد. معاينه مختصر نرولوژيك (سيستم اعصاب) نشان داد كه وي هوشيار است و ارتباط خوبي با مادرش دارد. تمام اندام ها را حركت مي دهد. مادرش مي گويد كه به تازگي راه رفتن را شروع كرده است.

همانند بسياري از نوزادان، اين نوزاد با مشكلات غير اختصاصي جداي از درد گوش به صورت مسأله اصلي مراجعه كرده است. معاينه دقيق جسمي ضروري است و نكته مهم دقت معاينه كننده است. در اين كودك بسياري از علائم و نشانه هاي مربوط به عفونت گوش مياني (acute otitis media)، مننژيت باكتريال و پنوموني (ذات الريه) بايد در نظر گرفته شوند تا اشتباهي رخ ندهد.

تب خفيف، در معرض عفونت ويروسي قرار گرفتن در مهد كودك و علائم همراه در اين كودك تشخيص عفونت گوش مياني را مطرح مي كند. درمعاينات بعدي، پزشك بايد تفاوت بين عفونت گوش مزمن و راجعه (تكرار شونده) را مشخص كند. پيشگيري مي تواند شامل محدود كردن مصرف سيگار در منزل، قطع مصرف شير از شيشه شير و دادن شير از سينه مادر، زدن واكسن پنوموكوك و تجويز آنتي بيوتيك به صورت پيشگيرانه باشد.

[/size]