[Zohreh Gholami]

ذات الريه
ذات الريه عفونتي است كه منجر به التهاب و پرشدن فضاهاي داخل ريه (آلوئول ها) و مجاري هوايي كوچك از مايع مي گردد. به دنبال ايجاد عفونت گلبول هاي سفيد به طرف ريه ها حركت مي كنند تا با عفونت مبارزه نمايند.اما اين جريان منجر به اختلال عملكرد اصلي ريه كه همان دريافت اكسيژن از هوا و انتقال آن به سيستم گردش خون ( و در نتيجه در تمام بدن ) است مي گردد.

اين نشانگر چگونگي تأثير عفونت ريوي بر ريه هاست.

علت بيماري 
میكروب هاي متفاوتي عامل ذات الريه هستند. اگر چه بعضي از اين ميكروبها شايع و تشخيص آن آسان است اما در مواردي تشخيص عامل بيماري بسيار مشكل مي باشد.


منشأ عفونت 
برخي از ميكروارگانيسم ها خصوصا ويروسها همراه تنفس وارد ريه مي شوند، قرد دچار عفونت، با عطسه و سرفه ميكروارگانيسم ها را وارد هوا مي كند. بعضي از ميكروبهايي كه به طور معمول در حلق افراد زندگي مي كنند بي ضرر هستند. در صورتي كه شخص به هر علت از جمله به علت ابتلا به ويروس ، ضعيف شده باشد اين ميكروبها به درون ريه ها راه مي يابند.برخي از انواع اين بيماري كه ناياب تر هستند ممكن است از منشا غير عادي ايجاد گردند.ميكروبهايي كه سبب بيماري لژيونر مي گردند گاهي اوقات به علت اشكال در سيستم هاي تهويه از طربق اين سيستها و همچنين توسط دوش هاي آب انتقال مي يابند. همچنين عامل بيماري سيتاكوزيس معمولا توسط طوطي به انسان منتقل مي شود.


چه كساني در معرض ابتلا به اين بيماري هستند و ميزان شيوع آن چقدر  است؟
هر فردي ممكن است به ذات الريه مبتلا شود حتي اگر جوان و سرحال باشد. با اين وجود در كودكان ، سالخوردگان ، افراد سيگاري و اشخاصي كه در اثر يك بيماري طولاني مدت ( مخصوصا همراه  اختلال ايمني )ضعيف شده  باشند شيوع  ذات الريه بيشتر است. از علائم اين بيماري معمولا تب ، احساس كسالت و بي اشتهايي مي باشد. اين بيماري تقريبا دربيشتر مواقع با سرفه ( اغلب به همراه خلط كثيف ) و تنگي نفس‌( با احساس سنگيني در عضلات ققسه سينه ) همراه است. در صورتي كه عفونت ،‌پرده پوششي ريه (جنب )‌را درگير سازد سبب درد در ناحيه قفسه سينه مي شود كه با تنفس ،‌ اين درد افزايش مي يابد . اين وضيعت را پلورزي يا ذات الجنب مي نامند.


درمان
بيشترين اثر درماني را آنتي بيوتيك ها دارند. مصرف زياد مايعات حائز اهميت است و گاهي اوقات ممكن است داروهاي مسكن مورد نياز باشد. اكثر بيماران مبتلا به ذات الريه در منزل و به كمك دستورات پزشك معالج، بهبود مي يابند. اما در حدود يك ششم از بيماران به قدري بد حال هستند كه بايد آنها را جهت مراقبت هاي ويژه به بيمارستان انتقال داد. اگر چه بيشتر بيماران بهبودي كامل مي يابند و تبشان نيز به سرعت از بين مي رود اما هنوز احساس خستگي و بيحالي در آنها ادامه مي يابد . متاسفانه عده  كمي نيز در اثر اين بيماري جان خود را از دست مي دهند. در حال حاضر تحقيقاتي در جريان است تا روش هاي بهتري براي جلوگيري از مرگ و مير ناشي از اين بيماري ابداع گردد.
پيشگيري  از آنجائي كه افراد سيگاري بيش از همه در معرض خطر ابتلا به اين بيماري هستند ،‌ترك سيگار مهمترين عامل پيشگيري از اين بيماري مي باشد. تزريق واكسن انفلونزا با شروع فصل بيماري (‌ پاييز و زمستان )‌ براي اشخاصي كه سابقه طولاني بيماري  ريوي دارند توصيه مي شود. در حال حاضر واكسني براي مقابله با شايع ترين عامل ذات الريه يعني پنوموكوك موجود مي باشد. اين واكسن براي بيماراني كه مشكلات قلبي و ريوي دارند نيز توصيه مي گردد.