[Zohreh Gholami]

پسامدرن و معرفت شناسی توسعه چیست؟

مقوله توسعه یکی از مهم ترین مشغله های فکری وعملی در کشورهای درحال توسعه تلقی می شود. برنامه های توسعه تحت عناوین طرح ها و الگوهای توسعه در صدد ایجاد و خلق زندگی بهتر برای اعضای جامعه ی جهان سومی است. در سال های پس از جنگ جهانی دوم و از دهه 1960 میلادی  توسعه به عنوان بزرگترین وعالی ترین هدف کشورهای غیرغربی در رسیدن به رشد اقتصادی و مدرنیزاسیون تصور شده است. پس از مدتی و با نمودار شدن نتایج منفی حاصل از به کارگیری آن، توسعه با انتقاداتی در عرصه عمل و نظر مواجه می شود. در سال های پس از 1990 منتقدان از بستری فلسفی ونظری و با آموزه های پست مدرن  "اهداف وغایات " توسعه را نشانه می روند. تا این زمان معنا و هدف توسعه واحد و یک سویه تلقی می شد، ولی از این پس و با تمسک به معرفت شناسی نسبی گرا و ناهمگون پست مدرن، مفهوم "توسعه" نیز از معنای تک گویانه ی خود تهی و شالوده ی فراروایت "توسعه" می باشد .در این مقاله نيز سعي کرده با بررسي تحول مفهومي  "توسعه"  آن را درون گفتمان پست مدرن مورد توجه قرار دهد و به  بررسی معرفت شناسی توسعه در فضای نظری پسامدرن بپردازد.

نویسنده : دكترمحمد تقی قزلسفلی ،سیده آمنه میرخوشخو

جعبه متن

منبع: پژوهشگاه حقوق و علوم سیاسی دانشگاه مازندران