[healthybody123]

ژیمناستیک ریتمیک نوعی ورزش است که دهه 50 میلادی وارد عرصه ورزش های رقابتی شد.

ژیمناستیک ریتمیک یکی‌از زیباترین و لبریز جزئییات ترین ورزشها میباشد، که ادغام جامعی از علم ها ورزش و زیبایی شناسی میباشد و بین ورزشهای مسابقات المپیک قراردارد. این ورزش ترکیبی از تحرک و انعطاف پذیری ژیمناستیک، علم تکنیکی باله و ریتم و برانگیختگی رقص امروزی میباشد که حرکات موزون، بیان کننده، مختصر و با آرامش آن به طور تقریبا بی حریف میباشد.

برای ثبت نام در کلاس های آموزشی ژیمناستیک ریتمیک باشگاه ورزشی اسپین می توانید به وبسایت این مجموعه مراجعه کنید.

ژیمناستیک ریتمیک چیست؟
ژیمناستیک ریتمیک با حرکاتی به زیبایی و وقار باله اجرا میگردد و به طور کلی بخش اعظمی از فرمهای قرارگیری و پرشها را از باله وام گرفته میباشد. وقتی که ژیمناستیک ریتمیک حیث فدراسیون میان المللی المپیک (FIG) را در قرن بیستم جلب کرد، علاقمندان آنرا ژیمناستیک امروزی اسم گذاری کردند. البته با پی گیری تاریخ نسبتا غیر قابل درک آن، میتوان عمر این ورزش را تا قرن قبل دنبال کرد.
در سالهای ۱۸۰۰، ژیمناستیک ریتمیک به صورت ژیمناستیک گروهی وجود داشته میباشد و میتوان در آن علامت هایی از پباده سازی رقص ابتدایی را پیدا کرد. پیشرفت این ورزش تا سالهای ۱۹۳۰ که در اولی زمان مسابقات ورزش تجربی در اروپای شرقی معرفی شد، بسیار نماید بود. وقتی که FIG به‌این ورزش علاقمند شد، مدتها بود که حرکات پیچیده زمینی ژیمناستیک ریتمیک، دقت و عشق و علاقه تعداد متعددی از ژیمناستهای زن را جلب کرده بود.

در سال ۱۹۶۲ این ورزش بوسیله کمیته جهانی المپیک تحت عنوان یک فن قانونی پذیرفته شد و یکسال آن گاه، مسئولان ورزش بوداپست یک اپ سوابق جهانی برای این فن برگزار کردند و در سال ۱۹۶۴ این مسابقات، بعنوان اولی زمان مسابقات جهانی قهرمانی ژیمناستیک ریتمیک، اسم گذاری شد. لودمیلا ساوینکووا (Ludmila Savinkova) از شوروی اولی قهرمان عالم درین فن میباشد. این مسابقات در محرمانه اولیه فقط دربرگیرنده ۲۸ کمپانی کننده از آبادی مرزوبوم اروپایی بود. این ارقام با گاز ارتقا پیدا کرد و این فن در مجموع عالم علاقمندان فراوانی پیدا کرد.
حرکات موزون با روبان
اولی حضور ورزشکاران ژیمناستیک ریتمیک در مسابقات المپیک در سال ۱۹۸۴ بود و تخت‌گاز دقت مردم را به خویش جلب نمود و تماشاگران و عامل ها تخت گاز به تجهیزات آن پی بردند. این حرفه که با امداد وسایل خاص انجام می‌شد یک فن ورزشی مختص بانوان بود. دختران برنا و زنان در هر سنی می توانستند به‌این ورزش بپردازند و آنرا به طور تفریحی یا این که ماهر دنبال نمایند. ژیمناستها یار و همدم با موسیقی نرم افزار خویش را در زمینی به حجم ۱۳ متر مربع اجرا میکنند و از وسایلی زیرا طناب، رینگ، توپ و روبان استعمال می نمایند.

در مسابقات انفرادی، کمپانی کنندگان با ۴ یا این که ۵ وسیله یک‌سری اپ اجرا می نمایند و در مسابقات تیمی، تیمهای ۵ نفره یک توشه با میل club نرم افزار اجرا میکنند و یک توشه بدین شکل که دو نفر از آن‌ها به رینگ و سه نفر به روبان مجهز می باشند. در اپ های گروهی، عمل مبتنی بر قابلیتهای ورزشکاران در انجام حرکات هماهنگ و هم قدم و بضاعت آن ها در به عمل بردن ابزارها بها گذاری می‌شود. هرقدر تعویض میان ورزشکاران بیشتر باشد، تماشاگران بیشتر محو زیبایی، هیجان و مهارت تیم می گردند.

یک کدام از محسنات این فن ورزشی خریدن تواناییهای نخستین در آشنایی ریتم و اجرای حرکات موزون مانند: انعطاف پذیری، مراقبت تعادل، اقتدار بدنی، چالاکی و هماهنگی در میان حرکات دست و دیده میباشد که قادر است در ورزشهای دیگر نیز بسیار کارآمد باشد. با یاددادن درست، قابلیتهای کودکانی که در کلاسهای دارای اعتبار ژیمناستیک ریتمیک کمپانی می نمایند بسیار ارتقاء میابد.