اتریوم یک پلت فرم محاسباتی غیرمتمرکز است که ETH (که اتر نیز نامیده می شود) برای پرداخت هزینه تراکنش (یا «گاز») استفاده می کند. توسعه دهندگان می توانند از اتریوم برای اجرای برنامه های غیرمتمرکز (dApps) و صدور دارایی های رمزنگاری جدید، معروف به توکن های اتریوم استفاده کنند.
درباره Ethereum اتریوم 
اتریوم پس از بیت کوین دومین ارز دیجیتال بزرگ از نظر ارزش بازار است. همچنین یک پلت فرم محاسباتی غیرمتمرکز است که می‌تواند برنامه‌های متنوعی را اجرا کند از جمله برنامه‌ها و خدمات مالی غیرمتمرکز (یا DeFi), از ابزارها و بازی‌های مالی گرفته تا پایگاه‌های داده پیچیده در حال حاضر روی بلاک چین اتریوم اجرا می‌شوند. و پتانسیل آینده آن تنها توسط تصورات توسعه دهندگان محدود می شود. همانطور که بنیاد غیر انتفاعی اتریوم می گوید: «اتریوم چیزی بیش از پرداخت است. این بازار خدمات مالی، بازی‌ها و برنامه‌هایی است که نمی‌توانند اطلاعات شما را بدزدند یا شما را سانسور کنند.»
اتریوم چگونه کار می کند؟
برنامه‌های مبتنی بر اتریوم با استفاده از نوآوری کلیدی آن ساخته می‌شوند: «قراردادهای هوشمند». قراردادهای هوشمند، مانند قراردادهای کاغذی معمولی، شرایط یک توافق را بین طرفین تعیین می کنند. اما برخلاف قراردادهای قدیمی، قراردادهای هوشمند به طور خودکار زمانی اجرا می شوند که شرایط برآورده شوند، بدون نیاز به هر یک از طرفین شرکت کننده که بدانند طرف معامله چه کسی است - و بدون نیاز به هر نوع واسطه.
تفاوت بیت کوین و اتریوم چیست؟
اتریوم مانند بیت کوین یک پروژه متن باز است که تحت مالکیت یا اداره یک فرد واحد نیست. هر کسی با اتصال به اینترنت می‌تواند یک گره اتریوم را اجرا کند یا با شبکه تعامل داشته باشد. با این حال، اتریوم در توانایی ساخت و اجرای قراردادهای هوشمند با بیت کوین متفاوت است. قراردادهای هوشمند اکوسیستم وسیعی از برنامه‌های کاربردی را در اتریوم فعال می‌کنند، مانند استیبل کوین‌ها (که توسط قرارداد هوشمند به دلار متصل می‌شوند)، برنامه‌های مالی غیرمتمرکز (که در مجموع به نام DeFi شناخته می‌شوند) و سایر برنامه‌های غیرمتمرکز (یا dapps).
مانند بیت کوین، اتریوم توسط یک شبکه جهانی از رایانه ها به نام «ماینرها» که تراکنش ها را پردازش و تأیید می کنند، محافظت می شود. با این حال، بر خلاف بیت کوین، اتریوم قصد دارد استخراج را به طور کامل متوقف کند و در نهایت به مکانیزمی به نام «اثبات سهام» تغییر کند.
چه کسی اتریوم را ایجاد کرد؟
در سال 2013، یک برنامه نویس کامپیوتر 19 ساله (و یکی از بنیانگذاران مجله بیت کوین) به نام ویتالیک بوترین، کاغذ سفیدی منتشر کرد که در آن یک بلاک چین بسیار منعطف را پیشنهاد کرد که می تواند تقریباً هر نوع تراکنشی را پشتیبانی کند. در سال 2014، Vitalik به همراه تیمی از بنیانگذاران از جمله Gavin Wood، سرمایه گذاری جمعی برای توسعه پروتکل اتریوم با فروش 18 میلیون دلار توکن قبل از راه اندازی را تامین کردند. در سال 2015، اولین نسخه عمومی بلاک چین اتریوم در ماه ژوئیه راه اندازی شد و عملکرد قراردادهای هوشمند در بلاک چین اتریوم شروع به گسترش کرد.
در اینجا یک مثال ساده و کاربردی از اتریوم (Ethereum) برای درک بهتر عملکرد آن آورده‌ام:
مثال: قرارداد هوشمند برای جمع‌آوری کمک مالی (Crowdfunding)
فرض کنید یک توسعه‌دهنده می‌خواهد پروژه‌ای راه‌اندازی کند و برای آن از مردم کمک مالی جمع‌آوری کند. او می‌تواند یک قرارداد هوشمند (Smart Contract) روی بلاک‌چین اتریوم بنویسد که:
- آدرس‌های شرکت‌کنندگان و مبلغ ارسالی آن‌ها را ذخیره کند.
- اگر مجموع کمک‌ها به هدف مشخصی (مثلاً 100 اتر) رسید، مبلغ به حساب پروژه منتقل شود.
- اگر هدف تا زمان مشخصی محقق نشد، پول به شرکت‌کنندگان بازگردانده شود.
ویژگی‌های این قرارداد در اتریوم:
- غیرقابل تغییر: پس از انتشار، هیچ‌کس نمی‌تواند قرارداد را تغییر دهد.
- شفاف: همه می‌توانند کد قرارداد و تراکنش‌ها را ببینند.
- خودکار: اجرای قرارداد بدون نیاز به واسطه انجام می‌شود.
نکات کلیدی
- اتر توکن بومی است که عملیات در شبکه اتریوم را تسهیل می کند.
- در حالی که اتر ارز دیجیتال شبکه اتریوم است، به بیان استعاری، دقیق تر است که به آن به عنوان "سوخت" شبکه اشاره کنیم.
- اتر دومین ارز مجازی بزرگ جهان از نظر ارزش بازار است. از نظر ارزش بازار پس از بیت کوین (BTC) در رتبه دوم قرار دارد.
