نسبت جاری Current Ratio

نسبت جاری یک نسبت نقدینگی است که توانایی شرکت در پرداخت تعهدات کوتاه مدت یا تعهدات سررسید ظرف یک سال را اندازه گیری می کند. این به سرمایه گذاران و تحلیلگران می گوید که چگونه یک شرکت می تواند دارایی های جاری موجود در ترازنامه خود را برای تامین بدهی های جاری و سایر مطالبات پرداختنی خود به حداکثر برساند.

نسبت جاری یا نسبت فعلی چیست؟

نسبت جاری که مطابق با میانگین صنعت یا کمی بالاتر باشد به طور کلی قابل قبول در نظر گرفته می شود. نسبت فعلی که کمتر از میانگین صنعت است ممکن است نشان دهنده خطر بالاتر ناراحتی یا نکول توسط شرکت باشد. اگر یک شرکت نسبت جریان بسیار بالایی در مقایسه با گروه همتای خود داشته باشد، نشان می دهد که مدیریت ممکن است از دارایی های آن به طور کارآمد استفاده نکند.

نسبت جاری به این دلیل نامیده می شود که برخلاف برخی دیگر از نسبت های نقدینگی، تمام دارایی های جاری و بدهی های جاری را در بر می گیرد. نسبت جاری گاهی اوقات نسبت سرمایه در گردش نامیده می شود.

نسبت جاری یکی از شاخص‌های مالی است که توانایی یک شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت خود را نشان می‌دهد. این نسبت از تقسیم دارایی‌های جاری بر بدهی‌های جاری به دست می‌آید. به عنوان مثال:

فرض کنید یک شرکت دارای 500,000 دلار دارایی جاری و 250,000 دلار بدهی جاری باشد. نسبت جاری این شرکت به صورت زیر محاسبه می‌شود:

این نسبت نشان می‌دهد که شرکت به ازای هر 1 دلار بدهی جاری، 2 دلار دارایی جاری دارد که می‌تواند برای پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت خود استفاده کند.

نکات کلیدی

• نسبت جاری تمام دارایی های جاری شرکت را با بدهی های جاری آن مقایسه می کند.
• نسبت فعلی به سرمایه گذاران کمک می کند تا اطلاعات بیشتری در مورد توانایی یک شرکت برای پوشش بدهی های کوتاه مدت خود داشته باشند، که می تواند برای مقایسه با رقبا و همتایان مورد استفاده قرار گیرد.
• صنایع دارای نسبت‌های جریان مورد انتظار یا متوسط ​​متفاوتی خواهند بود، بنابراین نمی‌توان به راحتی از آن به عنوان نقطه مقایسه بین شرکت‌ها در صنایع مختلف استفاده کرد.
• سایر محدودیت ها شامل تعمیم بیش از حد مانده دارایی ها و بدهی های خاص و همچنین فقدان اطلاعات روند است.