مزیت نسبی Comparative Advantage

مزیت نسبی توانایی اقتصاد برای تولید کالا یا خدمات خاص با هزینه فرصت کمتر از شرکای تجاری خود است. مزیت نسبی برای توضیح اینکه چرا شرکت ها، کشورها یا افراد می توانند از تجارت سود ببرند استفاده می شود.

مزیت نسبی چیست؟

در زمینه تجارت بین‌الملل، مزیت نسبی به محصولاتی گفته می‌شود که یک کشور می‌تواند ارزان‌تر یا راحت‌تر از سایر کشورها تولید کند. با این حال، برخی از اقتصاددانان معاصر معتقدند که تمرکز صرف بر مزیت نسبی می تواند منجر به بهره برداری و تخلیه منابع یک کشور شود.

قانون مزیت نسبی عموماً به دیوید ریکاردو، اقتصاددان سیاسی انگلیسی و کتاب او "درباره اصول اقتصاد سیاسی و مالیات" نوشته شده در سال 1817 نسبت داده می شود، اگرچه احتمالاً مربی ریکاردو، جیمز میل، مبدأ این تحلیل بوده است. 

نکات کلیدی

• مزیت نسبی توانایی اقتصاد برای تولید کالا یا خدمات خاص با هزینه فرصت کمتر از شرکای تجاری خود است.
• تئوری مزیت نسبی هزینه فرصت را به عنوان عاملی برای تحلیل در انتخاب بین گزینه های مختلف برای تولید معرفی می کند.
• مزیت نسبی نشان می‌دهد که کشورها با یکدیگر تجارت می‌کنند و کالاهایی را که در آن مزیت نسبی دارند صادر می‌کنند.
• تمرکز تنها بر مزیت های نسبی یک کشور که می تواند از نیروی کار و منابع طبیعی کشور بهره برداری کند، جنبه های منفی دارد.
• مزیت مطلق به برتری بلامنازع یک کشور برای تولید کالای خاص بهتر اشاره دارد.