نسبتهای نقدینگی

[اکبرزاده]

نسبت هاي نقدينگي: توانايي و قدرت پرداخت شركت را در مورد واريز بدهي هاي كوتاه مدت اندازه
گيري مي كند.

اين نسبت ها از مقايسه دارائي جاري يا اقلام تشكيل دهنده آن با بدهي جاري بدست مي آيد.
مهمترين نسبت هاي نقدينگي عبارتند از نسبت جاري و نسبت آني.

نسبت جاري:

نسبت جاري از تقسيم دارايي هاي جاري بر بدهي هاي جاري بدست مي آيد.

دارايي هاي جاري
----------------------= نسبت جاري
بدهي هاي جاري

اين نسبت متداولترين وسيله براي اندازه گيري قدرت پرداخت بدهي هاي كوتاه مدت است. زيرا از طريق آن
مي توان پي برد دارايي هايي كه در طول سال مالي به پول نقد تبديل مي گردند چند برابر بدهي هايي است
كه در طول سال مالي سررسيد آنها فراخواهد رسيد.
بطور كلي مي توان گفت هر قدر نسبت جاري بزرگتر باشد بستانكاران تامين بيشتري خواهند داشت زيرا
چنانچه بردارايي جاري صدمه و لطمه اي نيز وارد شود باز شركت مي تواند پاسخگوي طلبكاران باشد. ولي
بايد توجه داشت بزرگ بودن بيش از حد اين نسبت نشانه اين است كه از دارايي هاي جاري بخوبي استفاده
نمي شود و يا از منابع اعتباري كوتاه مدت كم استفاده مي شود.


نسبت آني:

نسبت آني از تقسيم دارايي هاي آني بر بدهي هاي جاري بدست مي آيد.

دارايي هاي آني
---------------------- = نسبت آني
بدهي هاي جاري

براي تعيين اين كه دارايي آني تا چه اندازه بدهي جاري را فرا مي گيرد از نسبت آني استفاده مي شود .
دارايي هاي اني آن دسته از دارايي هاي جاري است كه به سرعت قابل تبديل به نقد است.
در اين بررسي براي محاسبه دارايي هاي آني، موجودي مواد و كالا، پيش پرداخت ها ، سپرده و سفارشات از
دارايي هاي جاري كسر شده است.