باسلام
باكسب اجازه از مديريت محترم تالار ،سئوالات مربوط به بخش حسابداري مالي وصنعتي ،مالياتي و حسابرسي،جامعه حسابداران رسمي را از آخرين آزمون به قبل در اين تاپيك ميگذارم و با دوستان به حل تشريحي آن ميپردازيم .تا آنجا كه ميدانم پاسخ سئوالات سال 91 به صورت تشريحي"در حال حاضر" وجود ندارد .
آزمون جامعه حسابداران رسمي ايران سال 91
دفترچه A
سئوال 1 :
نسبت بدهي شركت پرهام 25% ميباشد .درصورتي كه شركت به اندازه بدهي فعلي خود وام بگيرد،نسبت بدهي شركت بعد از اخذ وام چقدر خواهد بود ؟
1)25% 2)40% 3)60% 4)75%
سئوال 2:
اطلاعات زير در پايان سال از مدارك حسابداري شركت آنيتا استخراج شده است:
موحودي كالا در ابتداي سال 150.000
خريد طي سال 700.000
فروش كالا در پايان سال 800.000
موجودي كالا در پايان انبار گرداني 140.000
متوسط سود ناخالص 5 سال گذشته 25% بهاي تمام شده كالاي فروش رفته ميباشد.مديران شركت فكر ميكنند كه انبار دار شركت قسمتي از موجودي كالا را سرقت كرده است .زيان ناشي از سرقت چند ريال است؟
1)20.000 2)60.000 3)70.000 4)110.000
شادباشيد
نقل قول از: كياني در ژانویه 15, 2013, 03:24:45 بعد از ظهر
سئوال 1 :
نسبت بدهي شركت پرهام 25% ميباشد .درصورتي كه شركت به اندازه بدهي فعلي خود وام بگيرد،نسبت بدهي شركت بعد از اخذ وام چقدر خواهد بود ؟
1)25% 2)40% 3)60% 4)75%
با سلام
با توجه به اینکه نسبت بدهی از تقسیم جمع بدهیها به جمع دارائیهای بوجود میآید.
در فرض اول :
1.000.000 2.000.000
-------------- = 25% بعد از دریافت وام این نسبت بدین حالت اتفاق خواهد افتاد --------------- = 40%
4.000.000 5.000.000
در تشریح ساده یعنی اینکه با گرفتن وام به اندازه بدهی به همان میزان نیز باعث افزایش دارائی ناشی از دریافت وام شده ایم.
پس گزینه 2 مد نظر خواهد بود.
بطور كلي وام و اعتبار دهندگان نسبت بدهي نسبتاً كم را ترجيح مي دهند
نسبت بدهي زياد معمولاً به معناي اين است كه شركت براي تامين منابع مورد نياز ناگزير از استفاده تسهيلات بيشتري شده است .
با احترام
با درود
ضمن سپاس از پاسخ جناب اکبرزاده، روش جبری پاسخ به سؤال به شرح ذیل است:
X
25% = ـــــــــــــــ
Y
2X
? = __________
Y + X
از آنجا که:
X = 25%Y
لذا
2X / (Y + X) = 2 * (25%Y) / (Y + 25%Y) = 50%Y / 125%Y = 40%
با احترام
نقل قول از: كياني در ژانویه 15, 2013, 03:24:45 بعد از ظهر
سئوال 2:
اطلاعات زير در پايان سال از مدارك حسابداري شركت آنيتا استخراج شده است:
موحودي كالا در ابتداي سال 150.000
خريد طي سال 700.000
فروش كالا در پايان سال 800.000
موجودي كالا در پايان انبار گرداني 140.000
متوسط سود ناخالص 5 سال گذشته 25% بهاي تمام شده كالاي فروش رفته ميباشد.مديران شركت فكر ميكنند كه انبار دار شركت قسمتي از موجودي كالا را سرقت كرده است .زيان ناشي از سرقت چند ريال است؟
1)20.000 2)60.000 3)70.000 4)110.000
سلام و سپاس از بزرگواران بابت پاسخگويي
موحودي كالا در ابتداي سال 150.000
خريد طي سال 700.000
موجودي كالا در پايان انبار گرداني (140.000)
-------------------
بهاي تمام شده كالاي فروش رفته 710.000 ريال
(بهاي تمام شده كالاي فروش رفته طبق تخمين مديران شركت)*1.25%= 800.000
در نتيجه بهاي تمام شده كالاي فروش رفته ميبايست برابر باشد با :
800.000/1.25=640.000
640.000 -710.000=70.000 زيان ناشي از سرقت
شادباشيد
نقل قول از: كياني در ژانویه 15, 2013, 03:24:45 بعد از ظهر
سئوال 2:
اطلاعات زير در پايان سال از مدارك حسابداري شركت آنيتا استخراج شده است:
موحودي كالا در ابتداي سال 150.000
خريد طي سال 700.000
فروش كالا در پايان سال 800.000
موجودي كالا در پايان انبار گرداني 140.000
متوسط سود ناخالص 5 سال گذشته 25% بهاي تمام شده كالاي فروش رفته ميباشد.مديران شركت فكر ميكنند كه انبار دار شركت قسمتي از موجودي كالا را سرقت كرده است .زيان ناشي از سرقت چند ريال است؟
1)20.000 2)60.000 3)70.000 4)110.000
از اونجاییکه می دونم آقای کیانی به زبان علاقمنده :
This is the scenario which is happened there in the business:
Sales 800K
Opening inventory 150K
Purchases 700K
Closing inventory (140K)
----------------------------------------------------
Cost of goods sold (710K)
----------------------------------------------------
Gross profit 90K
And this is the simple calculation of what was expected by the managers:
x-y=25%y
800K-y=25%y
800K=125%y
y=640K
800K-640K=160K
160K-90K=70K is the variance in gross profit based on what the managers had expected to achieve, which suggests that the option 3 is the correct answer.
نقل قول از: اکبرزاده در ژانویه 16, 2013, 10:09:19 قبل از ظهر
[
بطور كلي وام و اعتبار دهندگان نسبت بدهي نسبتاً كم را ترجيح مي دهند
نسبت بدهي زياد معمولاً به معناي اين است كه شركت براي تامين منابع مورد نياز ناگزير از استفاده تسهيلات بيشتري شده است .
البته تا آنجا که من میدانم نسبت بالای بدهی ها به دارایی ها مزایایی نیز در بر خواهد داشت:
* قابل قبول بودن هزینۀ بهره، مزایای مالیاتی بدنبال خواهد داشت.
* میزان بازده نسبت به سرمایۀ بکار گرفته شده بالاتر خواهد بود.
*استقراض عموماً منبعی مناسب برای گسترش محسوب می شود.
ضمناً از آنجاییکه انتشار سهام جدید بمعنای از دست دادن نسبی کنترل می باشد، استقراض منبعی مناسب برای تامین نقدینگی و اعتبار خواهد بود.