هدف از حساب و موارد ثبت :

     
هدف از حساب :   این حساب میزان اضافه یا کاهش ارزشهای سرمایه گذاری در اوراق بهادار قابل داد و ستد و اوراق بهادار آماده برای فروش را نشان میدهد.


موارد ثبت :     بهنگام افزایش یا کاهش ارزش بازار اوراق مذکور نسبت به بهای تمام شده آن ، این حساب مورد ثبت قرار میگیرد.     


اقلام مندرج و حسابهای متقابل :

                            اقلام قابل درج در این حساب بشرح زیر میباشند:

                            بدهکار : مبالغ مرتبط با افزایش بهای اوراق بهادار قابل داد و ستد و سریع المعامله در بازار این حساب بدهکار و متقابلا حساب 

                                      " سود و زیان تجدید ارزیابی سرمایه گذاریها " بستانکار میگردد.


                           بستانکار:  مبالغ مرتبط با کاهش  بهای اوراق بهادار قابل داد و ستد و سریع المعامله در بازار این حساب بستانکار  و متقابلا حساب 

                                      " سود و زیان تجدید ارزیابی سرمایه گذاریها " بدهکار میگردد.

سایر نکات :

                         1- در خصوص نحوه انعکاس سرمایه گذاریها و سود و زیان حاصله توضیحات لازم در تعریف حساب سرمایه گذارهای کوتاه مدت آمده است .

                         2- در خصوص سایر سرمایه گذاریهای جاری صرفا" هنگام کاهش ارزش دائمی مبالغ مربوطه شناسائی و در حسابها ثبت میشود
   
                             و در سایر موارد کاهش موقتی و افزایش ارزش ثبتی در حسابها بعمل نمیآید.     

بهای تمام شده سرمایه گذاری

بهای تمام شده یک سرمایه گذاری شامل قیمت خرید سهام به علاوه مخارج تحصیل از قبیل کارمزد کارگزار ، حق الزحمه و عوارض و مالیات خرید می باشد .

چنانچه سرمایه گذاری تحصیل شده در برگیرنده سود تضمین شده یا سود سهام تعلق یافته و دریافت نشده باشد ، بهای تمام شده عبارت از بهای خرید پس از کسر هرگونه سود تعلق یافتۀ دریافت نشده خواهد بود .

سرمایه گذاری کوتاه مدت در سهام ( سرمایه گذاری جاری )

طبقه بندی سرمایه گذاری به کوتاه مدت و بلند مدت به قصد مدیریت از لحاظ مدت زمان نگهداری سرمایه گذاری بستگی دارد . اگر سرمایه گذاری به قصد تبدیل به وجه نقد در طی مدتی کمتر از یکسال از تاریخ ترازنامه و یا در طی مدت چرخه عملیات ( هرکدام که طولانی تر باشد ) انجام شده باشد ، نوعاً کوتاه مدت تلقی خواهد شد .

سرمایه گذاری های جاری می تواند شامل سرمایه گذاری سریع المعامله در بازار و یا سرمایه گذاری های جاری دیگر باشد . سرمایه گذاری سریع المعامله در بازار شامل آن دسته از سرمایه گذاری ها می باشد که اولاً بازار فعالی که آزاد و قابل دسترس باشد برای آن وجود داشته و ثانیاً قیمت های معاملاتی در چنین بازاری معلوم بوده و علنی اعلام شود . به گونه ای که قابلیت اتکاء داشته و بتوان براساس آن معامله انجام داد .

سرمایه گذاری های سریع المعامه در بازار هرگاه به عنوان دارایی جاری نگهداری شود باید در ترازنامه به یکی از دو روش زیر منعکس شود :

الف) ارزش بازار                      ب) اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش

روش اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش به این معنا است که در این روش در پایان هر دوره مالی ، قیمت تمام شده سرمایه گذاری با مبلغی که انتظار است به شکل خالص از محل فروش سرمایه گذاری بازیافت گردد مقایسه و کمترین آن جهت انعکاس در ترازنامه انتخاب می شود .

طرفداران روش ارزش بازار ( یا خالص ارزش فروش ) استدلال می کنند که چون سرمایه گذاری های کوتاه مدت به سهولت قابل تبدل به وجه نقد می باشد ، بهتر است به ارزش متعارف که معمولاً همان ارزش بازار است ، ارزیابی شود . آنان همچنین استدلال می کنند که انعکاس سرمایه گذاری ها به بهای تمام شده تاریخی به مدیریت این امکان را می دهد تا درآمد را بنا به تشخیص و دلخواه خود شناسایی کند .زیرا سرمایه گذاری های خاصی را می تواند به فروش رسانده و بلافاصله همان سرمایه گذاری ها را مجدداً خریداری و سود حاصل را در صورت سود و زیان گزارش کند . هرچند این معاملات ، تغییری را در وضعیت اقتصادی واحد تجاری پدید نیاورده است .

در مقابل ، طرفداران روش اقل بهای تمام شده یا خالص ارزش فروش ادعا می کنند که به کارگیری این روش سبب می شود که از یکسو ، مبلغ سرمایه گذاری ها در ترازنامه به شکلی محافظه کارانه ارائه گردد و از سوی دیگر از شناسایی سودهای تحقق نیافته جلوگیری شود . آنان همچنین معتقد بر اینند که نوسانات مساعد تصادفی در قیمت های بازار سهام که می تواند تغییر جهت نیز دهد ، صرفاً به دلیل انتخاب یک تایخ بخصوص برای تهیه ترازنامه در حساب ها منظور نمی شود .

در اینجا جهت اختصار و سهولت در بحث و با توجه به تفاوت های اندکی که دو روش ارزش بازار و ارزش خالص فروش در مفهوم ارزش های جاری خروجی با هم دارند ، ابتدا عملیات حسابداری آن دو را در قالب مفهوم واحدی بررسی نموده و سپس به بحث در خصوص روش اقل بهای تمام شده یا خالص ارزش فروش خواهیم پرداخت .

روش ارزش بازار ( خالص ارزش فروش )

استفاده از روش ارزش بازار در مورد سرمایه گذاری های کوتاه مدت عملاً موجب می شود کلیه تغییرات در ارزش بازار سرمایه گذاری درصورت های مالی شناسایی شود صرف نظر از اینکه سرمایه گذاری به فروش

رسیده یا نرسیده باشد . به عبارت دیگر هرگونه افزایش مبلغ دفتری سرمایه گذاری به عنوان بخشی از بازده سرمایه گذاری تلقی شده و در نهایت در بستانکار حساب « درآمد ناشی از افزایش ارزش سرمایه گذاری » ثبت می گردد . همچنین هرگونه کاهش در ارزش نقدی سرمایه گذاری نیز می تواند در بدهکار حساب « هزینه ناشی از کاهش ارزش سرمایه گذاری » ثبت شود .

هرگاه یک سرمایه گذاری به شخص ثالثی واگذار شود ، تفاوت عواید حاصل از واگذاری و مبلغ دفتری باید به عنوان درآمد یا هزینه ناشی از واگذاری ثبت و در صورتحساب سود و زیان انعکاس یابد .

روش اقل بهای تمام شده یا خالص ارزش فروش

در این روش پس از آنکه در پایان دوره مالی ، ارزش دفتری سهام با خالص ارزش فروش مقایسه شده هرگونه کاهش ارزش بازار نسبت به ارزش دفتری سرمایه گذاری از یکسو به عنوان « هزینه ناشی از کاهش ارزش سرمایه گذاری » ثبت شده و از سوی دیگر حساب « ذخیره کاهش ارزش سهام » بستانکار می گردد . در روش مزبور هرگونه افزایش در ارزش بازار که در سال های بعد اتفاق می افتد به عنوان بازیافت زیان سال های قبل تلقی شده و در مقابل بدهکار کردن حساب « ذخیره کاهش ارزش سهام » حساب « درآمد ناشی از افزایش ارزش » بستانکار می گردد . بدیهی است مازاد ارزش بازار نسبت به بهای تمام شده در روش فوق به عنوان درآمد ، قابل شناسایی و ثبت نمی باشد .

در اینجا لازم به توضیح است که در پایان سال مالی ، ارزش مجموعه ( پرتفوی ) سرمایه گذاری کوتاه مدت و نه تک تک آن ها مورد توجه واحد تجاری است . زیرا سرمایه گذاری ها در مجموع به عنوان منبع ثروت تلقی می شوند ، لذا سرمایه گذاری های ثبت شده به اقل بهای تمام شده یا خالص ارزش فروش براساس جمع کل مجموعه سرمایه گذاری به طور یکجا یا به شکل گروه بندی ، ارزیابی می شود .

به هنگام واگذاری سرمایه گذاری هایی که به اقل بهای تمام شده یا خالص ارزش فروش ثبت شده ، لازم است سود یا زیان واگذاری نسبت به بهای تمام شده محاسبه و برحسب مورد در بدهکار یا بستانکار حساب هزینه یا درآمد ناشی از واگذاری ثبت گردد .

استاندارد حسابداری شرکتهای سرمایه گذاری

چشم انداز

یک شرکت سرمایه گذاری پول سهامداران را به منظور ارائه خدمات مدیریت حرفه ای سرمایه گذاری مجتمع نموده واز محل مدیریت صحیح وجوه برای سهامداران سود کسب می نماید.فعالیت شرکتهای سرمایه گذاری شامل فروش سهام سرمایه به عموم سرمایه گذاری وجوه کسب شده در اوراق بهادار وتوزیع سود خالص مکتسبه از این محل به سهامدارن خود است.

تعاریف واصطلاحات:

صندوق سرمایه گذاری با سرمایه ثابت(بسته):

یک صندوق سرمایه گذاری با تعداد ثابتی از سهام صادره که شرکت همواره امادگی بازخریدآنها را ندارد.میزان سرمایه این صندوقها ثابت بوده وتنها در دوره عرضه واحدهای سرمایه گذاری اقدام به انتشار واحدهای سرمایه گذاری جدید می نمایند.واحدهای سرمایه گذاری این صندوقها نظیر سهام سایر شرکتهای بورسی خرید وفروش می شوند.

صندوق سرمایه گذاری با سرمایه متغیر(باز):

یک صندوق مشترک که حاضر است سهام خود را در هر زمانی بازخرید نماید ومعمولا سهام خود را مستمرا برای عرضه به عموم می فروشد.سرمایه این صندوق ها متغیر می باشد.
آموزش تصویری نقاط حساس بدن مردان در دفاع شخصی
آموزش تصویری و گام به گام خط پیوسته تحریری انگلیسی با خودکار +فیلم
8 نکته بسیار مهم آموزش جوشکاری برق که حتما باید بدانید!
سرمایه لازم برای پرورش کبک چقدر است و چقدر سود خالص دارد؟

صندوق سرمایه گذاری نیمه باز:

نوعی صندوق با سرمایه متغیر که سهام خود را ،غیر از عرضه اولیه، برای فروش پیشنهاد نمی کند اما هماره آمادگی بازخرید سهام را از عموم دارد.

معادل سازی:

روش حسابداری که از تقلیل مستمر سود هر سهم سهامدارن به واسطه کاهش در سود سرمایه گذاری توزیع نشده که از فروش وبازخرید مجدد سهام سرمایه ناشی  می شود جلوگیری می کند.