برابر تعريف قانون مدنی عقد عبارت است از آنكه یک يا چند نفر در مقابل یک يا چند نفر ديگر تعهد بر امرينمايند و مورد قبول آنها باشد « ليكن اين تعريف اشكالاتي دارد و بهتر است آن را بدين صورت تعريف نمود :( توافق اراده دو طرف به منظور ايجاد رابطه حقوقی)
بكار بردن كلمه طرف به اين علت است كه ممكن است توافق اراده بين دو يا چند شخص حقوقي يا يك يا چند شخص حقيقي با يك يا چند شخص حقوقي منعقد شده باشد، منظور از رابطه حقوقي در اين تعريف اين است كه موضوع عقد مي تواند انجام تعهد يا انتقال مال باشد، مانند تعهد يك نجار به ساختن يك كمد يا انتقال مال مثل فروش آپارتمان
هر كسي به واسطه آزادي اراده كه دارد، ميتواند خود را متعهد ساخته و براي ديگري ايجاد حق نمايد . پس هر عقد داراي دو شرط اساسي است:
