منظومه شمسی - آشنایی با سیارات منظومه شمسی

نویسنده guld118, قبل از ظهر 00:42:17 - 05/03/17

« شوهرها واقعا چه می خواهند به همسرانشان بگویند l | دهانه‌هاي آتشفشاني روی ماه چگونه به وجود آمده اند؟ »

0 اعضا و 1 مهمان درحال دیدن موضوع.

guld118

در این مقاله که به زبان ساده نوشته شده با منظومه شمسی و سیارات منظومه شمسی آشنایی پیدا خواهید کرد و با مشتری, مریخ, زمین, زهره, عطارد, خورشید, کسوف و دیگر مطالب از جمله اینکه چرا مریخ قرمز رنگ می باشد  یا اینکه به زهره ، سياره پوشيده از ابر گفته می شود آشنا خواهید شد.

[مقاله درباره منظومه شمسی.jpg

ما بر روی سطحی زندگی می کنیم که در حال گردش است . هشت سیاره ی دیگر که چهار تای آنها بزرگترو چهار کره ی دیگر کوچکتر از زمین هستند با زمین می چرخند . همگی به علت وجود یک نیروی جاذبه بر روی مدار خود به دور خورشید حرکت می نمایند . در حدود ۴۶۰۰ میلیون سال از فعالیت منظومه ی شمسی می گذرد و عمر جهان هستی احتمالا چهار برابراین زمان است . کهکشانی که راه شیری نامیده می شود ( یعنی جایی که خورشید ما قرار دارد ) عمرش به درازای عمر جهان هستی است . ستارگان داخل آن به دلیل پیر شدن می میرند وستارگان جدیدی متولد می شوند .

خورشید در مقایسه با برخی ستارگان جوانتر است . ستارگان همگی درون ابر بزرگی ازگاز و گرد و غبار تشکیل یافته اند . خورشید نیز به اندازه ای بزرگ و داغ است که شروع به درخشش نموده است . سیاراتی که بسیار کوچکتر از خورشید هستند آن قدر داغ نشده اند که درخشش نمایند . نور آنان نیز ناشی از انعکاس نور خورشید می باشد . نه سیاره ی اصلی منظومه ی شمسی که به ترتیب از خورشید دور می شوند در تصویر نشان داده شده است. چهار سیاره ی نزدیک خورشید (عطارد و زهره و زمین و مریخ ) سیارات کوچکی هستند که سطح آن ها پوشیده از صخره و سنگ است وبه عنوان سیارات خاکی شناخته شده اند . به چهار سیاره ی بزرگ یعنی ( مشتری و زحل و اورانوس و نپتون ) میرسیم که از گاز های مایع و یخ زده تشکیل شده اند . به جز نپتون که قمر آن را به سختی می توان دید سه سیاره ی دیگر دارای اقمار زیادی هستند و همینطوراجسام کوچک بی شماری در اطراف آنان در حال گردش می باشند . پلوتو ی کوچک فقط یک قمر دارد و به خاطر کوچکی زیادش از جمع سیارات حذف شده است .

بعضی از ستاره شناسان بر این باورند که جهان در حدود ۰۰۰/۱۲ میلیون سال پیش آغاز شده است . تمام موادی که اکنون در حال حیات یعنی سیارات و ستارگان را تشکیل می دهد بر اثر انفجار بزرگی پدید آمده اند و سپسبه صورت کهکشان ها متراکم گشته اند . هر سیاره هم زمان با چرخش به دور خورشید به دور محور خود نیز می چرخند . اورانوس و پلوتو به دور پهلوی خود می چرخند .

guld118

منظومه شمسی - مشتری  (زاوش - برجیس - هرمز)

مشتری(عربی) یا برجیس(فارسی)، پرجرم ترین سیاره منظومه شمسی ما با چهار قمر با اندازه های سیاره ای و بسیاری قمرهای کوچک تر، برای خود منظومه ای مینیاتوری است. مشتری سیاره ای گازی و از نظر ترکیبات مانند یک ستاره است. در واقع، اگر حدود ٨٠ برابر بیشتر از جرم اکنونش جرم داشت، به یک ستاره تبدیل می شد. در 7 ژانویه سال ١٦١٠میلادی ، گالیله با تلسکوپ ساده و ابتدایی خود چهار "ستاره" در اطراف مشتری دید. او چهار قمر بزرگ مشتری را که اکنون آیو ، کالیستو، گانیمد و اروپا نامیده می شوند، کشف کرده بود. امروزه این چهار قمر به قمرهای گالیله ای مشهورند.

در ٣٠ سال اخیر اکتشافات بسیاری درباره مشتری و قمرهایش صورت گرفته است که اگر گالیله زنده بود و آنها را می شنید، بسیار شگفت زده می شد. آیو، فعال ترین جرم آتشفشانی منظومه شمسی است. گانیمد بزرگترین قمر منظومه است و تنها قمر شناخته شده ای است که میدان مغناطیسی خودش را دارد. اقیانوس مایعی ممکن است زیر پوسته یخ زده سطح اروپا نهفته باشد. اقیانوس های یخ زده ای نیز ممکن است زیر سطح گانیمد و کالیستو وجود داشته باشند. فقط در سال ٢٠٠٣ میلادی، ستاره شناسان ٢٣ قمر جدید برای مشتری کشف کردند که تعداد اقمار آن را به ٦٣ عدد، بیشترین تعداد قمر برای یک سیاره در منظومه شمسی، رساند.

بسیاری از اقمار کوچک مشتری ممکن است سیارکهایی باشند که در دام گرانش سیاره افتاده اند. مشتری ظاهری بسیار زیبا با رنگهای گونانگون و پدیده های جوی بسیار دارد. ابرهایی که بیش از سایر قسمت ها به چشم می آیند، از آمونیاک تشکیل شده اند. ملکولهای آب در اعماق وجود دارد و گاهی به شکل نقاطی در ابرهای تازه تشکیل شده به چشم می خورد. "خطوطی" که روی سیاره دیده می شوند، کمربندهای تیره هستند و نواحی روشن با بادهای شدید شرقی-غربی در جو بالایی مشتری، به وجود می آیند. بین این نواحی و کمربندها طوفانهایی وجود دارند که برخی از آنها سالیان سال است که فعال هستند.

لکه سرخ بزرگ، طوفان چرخان غولپیکری است که بیش از ٣٠٠ سال رصد شده است. پدیده شفق های قطبی نیز تاکنون چندین بار در آن رخ داده است. ترکیبات شیمیایی مشتری مشابه خورشید است، عمدتا هلیوم و هیدروژن. در اعماق سیاره، فشار و دما بسیار بالا می رود، به گونه ای که هیدروژن گازی در اعماق، به مایع تبدیل می شود. تقریبا در یک سوم راه به سمت مرکز، هیدروژن فلزی به وجود می آید که رسانای جریان الکتریکی است.

در این لایه الکتریکی، میدان مغناطیسی قوی مشتری با جریان های الکتریکی که چرخش سریع سیاره آنها را به وجود آورده است، جمع می شود. در مرکز، احتمالا فشار زیاد موجب به وجود آمدن هسته جامدی از سنگ و یخ به ابعاد زمین، شده است. بطور کلی:سیارات گازی دارای هسته ای از جنس صخره(Rock ) سپس لایه ای از هیدروژن فلزی مایع وسپس اقیانوسی از هیدروژن وهلیم مایع وآخر از همه جوی تشکیل شده از هیدروژن وهلیم هستند. میدان مغناطیسی قوی مشتری تقریبا ۲۸/۴ گاوس وبیست برابر میدان مغناطیسی سیاره زحل است.این میدان قوی ناشی از جریانات الکترونی در قسمتهای بیرونی هسته یاره که به شکل هیدروژن فلزی است تولید می شود.این میدان در سال ۱۹۵۰ توسط مشاهدات رادیویی ودر سال ۱۹۷۳ توسط فضاپیمای پایونیر ۱۰ کشف گردید.

دسته ای از ذرات باردار در مغناط کره مشتری، ناحیه ای که خطوط میدان مغناطیسی در اطراف سیاره از یک قطب تا قطب دیگر را پو شانده اند، به دام افتاده اند. قمرها و حلقه های مشتری در پوششی از الکترون ها و یونهای به دام افتاده در میدان مغناطیسی سیاره، قرار گرفته اند. مغناط کره مشتری، شامل این ذرات و میدانها، ١ تا ٣ میلیون کیلومتر به سمت خورشید و بیش از 1 میلیارد کیلومتر در پشت مشتری، تا مدار زحل، کشیده شده است.

حلقه های مشتری

فضاپیمای ویجر ١ ناسا در سال ١٩٧٩میلادی حلقه های مشتری را به عنوان سومین سیاره دارای حلقه بعد از زحل واورانوس کشف کرد: حلقه اصلی مسطح و حلقه داخلی ابر مانند که هاله نامیده می شود، هر دو از ذرات کوچک و تیره رنگی تشکیل شده اند. حلقه سوم که به علت شفافیتش به نام gossamer معروف است، در واقع سه یا دو حلقه از ذرات میکروسکوپی یابزرگتر رها شده از آمالته آ (Amalthea)، تبه (Thebe) و آدراسته آ (Adrastea)و متیس هستند.

حلقه های مشتری احتمال دارد حاصل غبار ناشی از برخورد شهابواره های فضای میان سیاره ای با این چهار قمر کوچک داخلی سیاره، باشند. حلقه اصلی احتمالا از قطعات سنگی ناشی از برخوردهای شهابسنگ سرگردان با قمر متیس (Metis) تشکیل شده است. حلقه های کم فروغ مشتری فقط زمانی دیده می شوند که نور خورشید از پشت بر آنها بتابد. ذرات تشکیل دهنده حلقه هااز جنس ترکیبات کربنی و سیلیکاتی (مانند مواد تشکیل دهنده همان چهار قمر نام برده)بوده ورنگ آنها به قرمزی می گراید. در دسامبر سال ١٩٩٥میلا دی فضاپیمای گالیله متعلق به ناسا کاوشگری را به درون جو مشتری انداخت که برای اولین بار نمونه هایی را از جو مشتری آزمایش کرد.

این کاوشگر پس از حدود یک ساعت سقوط و کاوش در جو مشتری بر اثر فشار لایه های جوی منهدم شد. پس از پرتاب کاوشگر، فضاپیمای گالیله چندین سال به بررسی و مطالعه مشتری و قمرهای آن پرداخت. زمانی که گالیله ٢٩ امین دور گردش خود را به دور مشتری آغاز کرده بود، فضاپیمای کاسینی-هویگنس به نزدیکی مشتری رسیده بود تا از گرانش آن برای رسیدن به زحل کمک بگیرد. هر دو فضاپیما داده های هم زمانی از مغناط کره، باد خورشیدی، حلقه ها و شفق های مشتری گرفتند.

لکه سرخ بزرگ

بارزترین نمود سطح هرمز لکه سرخ بزرگ آن می‌باشد که توده گاز چرخانی است که همانندی به گردباد دارد. قطر این لکه سه برابر قطر زمین است. رنگ لکه بیشتر از قرمز آجری به قهوه‌ای کمرنگ تغییر می‌کند و گاهی این لکه تماما ناپدید می‌گردد.

رنگ آن شاید برآمده از اندازه ی کم فسفر و گوگرد در کریستال‌های آمونیاک باشد. تندی چرخش لکه در لبه آن در حدود ۳۶۰ کیلومتر در ساعت است. این لکه در فاصله یکسانی از استوا به آرامی از شرق به غرب حرکت می‌کند. ناحیه‌ها و کمربندها و لکه بزرگ ، بسیار پایدار و همانند سیستم چرخش زمین می‌باشد. از زمانی که رابرت هوک در سال ۱۶۶۴ این لکه را پیدا کرد, این ویژگی ها تغییرات چندانی نداده‌اند.

لکه سرخ بزرگ.jpg

guld118

#2
منظومه شمسی - مریخ ( خاک، جو)
بَهرام یا مریخ چهارمین سیاره در سامانه خورشیدی است که در مداری طویل‌تر از زمین و با سرعتی کمتر از زمین حرکت می‌کند. هر یک باری که به بدور خورشید میچرخد معادل ۶۸۷ روز (روز زمین) طول می‌کشد و شب و روز کمی طولانی‌تر از کره زمین است.

بزرگی بهرام حدوداً نصف زمین است و قطر آن ۶۷۹۰ کیلومتر می‌باشد (مقایسه کنید با قطر زمین : ۱۲۷۵۶کیلومتر). جو بهرام سرخ‌فام است و در آسمان شب از زمین نیز سرخی آن دیده می‌شود. کره بهرام دو ماه کوچکبه نام‌های فوبوس و دیموس دارد که شکلی نامنظم دارند. این دو ماه احتمالاً شهاب سنگهایی هستندکه در مدار بهرام به دام افتاده‌اند.اگر شخصی در کرهٔ مریخ باشد مشاهده خواهد کرد که فوبوس سه باردر یک روز طلوع و غروب می‌کند. دیموس نصف فوبوس بوده و چنانچه از مریخ به آن نگاه کنیم این ماه بیشتر شبیه به یک ستاره خواهد بود تا یک ماه. بهرام، سیاره سرخ‌فام منظومه خورشیدی، نصف زمین قطر دارد و مساحت سطح آن برابر با مساحت خشکی‌های روی زمین است.

همانند زمین، یخ‌های قطبی، دره‌های عمیق، کوه، غبار، طوفان و فصل دارد. در دشت‌های آن مانند ماه، گودال‌هایی حاصل از برخورد سنگ‌های آسمانی دیده می‌شود. با وجود اندازه کوچکش، بلندترین قلهٔ سامانهٔ خورشیدی یعنی کوه المپوس و بزرگ تریندره سامانهٔ خورشیدی در این سیاره پیدا شده‌است. فرسوده بودن بیشتر دهانه های برخوردی سیاره بهرام نشان‌دهندهٔ فعالیت زیاد زمین‌شناختی در این سیاره‌ است. روزهای بهرام ۲۴ ساعت و ۳۷ دقیقه طول می‌کشد. از آن‌جا که محور سیارهٔ بهرام همانند زمین ۲۴ درجه کج است در این سیاره نیز فصل‌های سال وجود دارند. اما هر سال بهرامی تقریباًدو برابر سال زمینی یعنی ۶۷۸ روز به‌درازا می‌کشد.

خاک - جو
لکه سرخ بزرگ.jpg
در ژوئن ۲۰۰۸، اطلاعات به دست آمده توسط کاوشگر فینیکس ثابت کرد که خاک مریخ دارای اندکی خاصیت بازی (قلیایی) و همچنین حاوی موادی مانند منیزیم، سدیم، پتاسیم و کلر، که وجود همه آنها برای حیات و رشد موجودات زنده ضروری است، می‌باشد. محققان خاک به دست آمده از منطقه‌ای نزدیک قطب شمال مریخ را با مقداری خاک باغچه زمینی مقایسه کردند و به این نتیجه رسیدند که خاک مریخ برای رشد گیاهانی چون مارچوبه (آسپاراگوس) مناسب است.

در آگوست ۲۰۰۸، کاوشگر فینیکس با انجام آزمایش‌ها ساده شیمیایی، مثل مخلوط کردن آب زمین با خاک مریخ، با هدف تعیین ph خاک مریخ، نشانه‌هایی از نمک پر کلرات پیدا کرد، که این موضوع نئوری دانشمندان بسیاری را که ادعا کرده بودند خاک مریخ به طور قابل ملاحظه‌ای دارای خاصیت بازی است، تایید می‌کرد. pH خاک مریخ ۸٫۳ اندازه گیری شد. نتایج حاصل از نمونه‌گیری و آزمایش خاک سطح مریخ، که از جمله با کمک اشعه ایکس ، توسط کاوشگر کنجکاوی انجام گرفت، نشان می‌دهد که سطح مریخ بافتی بازالتی دارد که نوعی سنگ آتش‌فشانی، مشابه شن‌های سواحل هاوایی است.

جو
جوّ زمین شامل ۷۷ درصد نیتروژن و ۲۱ درصد اکسیژن است. درحالی که در جو مریخ ۹۵ درصد دی اکسید کربن، ۳٪ نیتروژن، ۱٫۶٪ آرگون و فقط مقدار ناچیز اکسیژن و آب وجود دارد. جو سیاره سرخ بسیار رقیق است، به طوری که فشار جوی سطح آن، معادل یک صدم فشار جو زمین در سطح دریاست.

علاوه بر این جو مریخ محافظ خوبی در برابر تابش‌های مرگبار فضایی نیست. بیشتر مناطق بهرام بسیار سرد است. دمای هوا در قطب‌های آن می‌تواند تا ۱۳۰ درجه زیر صفر پایین برود. به دلیل رقیق بودن «هوای» بهرام، دمای هوا به سرعت تغییر می‌کند.

مثلاً فقط لحظاتی پس از طلوع خورشید دما در سطح بیش از ۲۰ افزایش می‌یابد. در هر لحظه دمایی که پای شما احساس می‌کند (هوای نزدیک سطح) با دمای هوای اطراف سر شما ممکن است تا ۲۰ درجه اختلاف داشته باشد.به این ترتیب اگر روی استوای بهرام باشید، دمای سطح ۲۰ درجه سلیسیوس و دمای اطراف سر شماصفر درجه‌است. در بهرام بادهایی با سرعت زیاد (متجاوز از ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت) می‌وزد که سبب می‌شود غبار ها در ارتفاع ۴۰ کیلومتری معلق بمانند علت ایجاد این بادها غالباْ اختلاف دما توام با اختلاف فشار است.

چرا مريخ قرمز رنگ است؟

با فرود كنجكاوی بر روي مريخ هنوز هم اين پرسش مطرح است كه چرا سطح اين سياره قرمز رنگ است.ساده‌ترين توضيح براي قرمز رنگ بودن سطح مريخ آن است كه ماده سطحي يا سنگپوش آن داراي مقادير زيادي اكسيد آهن است. اين ماده همچنين دليل قرمز بودن زنگ آهن و خون است.

اما چرا مريخ داراي مقادير زيادي آهن است؟ چرا آهن اكسيد مي‌شود و چرا اكسيد آهن قرمزرنگ است؟ پاسخ اين پرسش‌ها به ۴.۵ ميليارد سال قبل و زمان شكل‌گيري منظومه شمسي باز مي‌گردد. در آن زمان عنصر سنگين آهن در قلب ستارگان مرده در ابرهاي گازي و غباري در حال چرخش بود. اين ابرها از لحاظ گرانشي براي تشكيل خورشيد و سيارات ديگر در هم شكسته شدند.

در حالي كه توده آهن زمين هنگامي كه سياره جوان و ذوب‌شده بود، به هسته آن رفت، دانشمندان ناسا بر اين باورند كه اندازه كوچك‌تر مريخ و همچنين گرانش ضعيف‌تر آن به آهن امكان داد كه كمتر به مركز منتقل شود. مريخ داراي هسته‌ اي آهني است اما در سطوح فوقاني آن آهن به فراواني يافت مي‌شود. آهن قديمي و ساده تيره و درخشان به نظر مي‌رسد. اين عنصر هنگامي كه در معرض اكسيژن قرار مي‌گيرد، داراي رنگ صرفاً قرمزرنگ شده و وجود مقادير كافي اكسيژن موجب مي‌شود كه به اكسيد آهن تبديل شود. اين تركيب از دو اتم آهن و سه اتم اكسيژن تشكيل شده است. پرسشي كه در اين جا وجود دارد اين است كه چرا مقادير بالاي آهن در سطح مريخ اكسيد يا با اكسيژن تركيب مي‌شود؟ گفته مي‌شود نوع آب و هوا موجب زنگ زدن تدريجي آهن بر روي اين سياره شده است.

اما آيا توفان‌هاي باراني باستاني كه تصور مي‌شود در سطح سياره مرطوب و جوان رخ داده باشد با كوبيدن سنگپوش با اتم‌هاي اكسيژن آزاد شده از مولكول‌هاي آب، موجب زنگ زدن آهن شده‌اند؟ يا آيا فرايند اكسيداسيون به تدريج و طي ميلياردها سال رخ داده است. يعني زماني كه نور خورشيد دي اكسيد كربن وساير مولكول‌ها در جو را شكسته و اكسيدان‌هايي از قبيل پراكسيد هيدروژن و ازن توليد كرده است؟ به اين دليل كه هيچ كس هنوز توضيح درست اين پرسش‌ها را نمي‌داند، قرمز رنگ بودن سطح مريخ هنوز هم در هاله‌يي از ابهام است. با اين حال سطح اين سياره به هر روشي زنگ زده باشد، تركيب اكسيد آهن (III) آن به اين دليل سرخرنگ به نظر مي‌رسد؛زيرا اين تركيب طول موج‌هاي آبي و سبز رنگ طيف نوري را گرفته و طول موج‌هاي قرمز رنگ را منعكس مي‌كند.
مریخ-قرمز.jpg

guld118

منظومه شمسی - زمین | اتمسفر
اتمسفر زمین:
اتمسفر زمین دارای ۲۱ درصد اکسیژن است و مابقی آن را اکثرا نیتروژن تشکیل می دهد. اتمسفردارای مقادیر زیادی اکسیژن می باشد زیرا گیاهان به هنگام رشد این ماده را از خود خارج می نمایند. اگر گیاهان از بین بروند اکسیژن هم از بین خواهد رفت و لذا زندگی جانداران منقرض خواهد شد.

مناطق بالایی جو رقیق است حتی در آنجا و در ارتفاع ۱۰کیلومتری تنها یک سوم غلظت هوای سطح دریا وجود دارد . لایه بسیار نازک ۲۵ کیلومتری ازن یک لایه بسیار مهم حیاتی محسوب می شود. زیرا این لایه تشعشعات بسیار خطرناک خورشید را جذب می کند. شهاب سنگها درارتفاع حدود ۱۰۰ کیلومتری می سوزند در حالی که سپیده دم در ارتفاع حتی بالاتری واقع می شود .

شفقها به وسیله ذراتی که توسط خورشیدمنتشر می شوند ایجاد می شوند که این حالت سبب می شود تا لایه های بالایی جو بدرخشند. شفق ها معمولا در قطبین زمین اتفاق می افتند . شفق های معمولی فقط یک نور ضعیف در نزدیکی افق هستند اما بعضا به شکل کمان های روشن نیز دیده می شوند.

کره زمین در منظومه خورشیدی منحصر به فرد است . زیرا در سطح آن مقادیر زیادی آب وجوددارد . زمین در هر روز یکبار به دور محور خود می چرخد . محور زمین به همان جهتی اشاره دارد که زمین در خط سیر سالانه اش به دور خورشید آن را دنبالمی کند . در ۲۱ ماه ژوئن قطب شمال کره زمین نسبت به خورشید در بزرگترین زاویه اش قرار دارد که تابستان را برای نیم کره ی شمالی به ارمغان می آورد . در نیمه زمستان (۲۱ دسامبر) قطب شمال از خورشید دور خواهد شد که باعث می شود خورشید در افق پایینی از آسمان قرار گیرد و روز ها به کوتاهترین میزان خود برسد.

در حالیکه زمین مملو از تنوع حیاتی خیره کننده است سایر سیارات منظومه شمسی فاقد حتی ابتدایی ترین صورت های حیاتی می باشند . اگر کره زمین فقط چند میلیون کیلومتر به خورشید نزدیکتربود امکان داشت که زمین هم مانند زهره تبدیل به یک جهنم واقعی بشود و یا اگر چند کیلومتر دورتر بود همانند مریخ تبدیل به یک سیاره سرد و مرده می شد.

guld118

منظومه شمسی - زهره ، سياره پوشيده از ابر

( زهره ، ناهيد ، ونوس ـ الهه زيبايي ، خواهر دو قلوي زمين ) زهره همانند عطارد به دور خورشيد مي گردد ، اما بسيار آسانتر از عطارد ديده مي شود . هنگامي كه زهره به نزديكترين فاصله ي خود از زمين مي رسد به اندازه اي روشن است كه حتي در نور روز هم قابل مشاهده خواهد بود . البته به شرطي كه موقعيتش در آسمان دقيقا مشخص شود . زهره دارايدرخشش زيادي است و اين به خاطر اتمسفر ضخيم سياره اي است .

اتمسفر ، نور خورشيد رابسيار بهتر از يك سطح سنگي و خاكي منعكس مي كند. اين تصوير كه توسط كاوشگر بين سياره اي مارينر ۱۰ گرفته شده ، اتمسفر كاملا پوشيده از ابر زهره را نشان مي دهد . اتمسفر زهره بسيار ضخيم تر از اتمسفر زمين است و شامل گازهاي خطرناك دي اكسيد كربن و اسيد سولفوريك مي باشد . چون اتمسفر زهره گرما را نگه مي دارد ( اين حالت به نام اثرگلخانه اي مشهور است ) لذا سطح زهره به هنگام روز بسيار داغتر از عطاردمي باشد . زهره نيزهمانند ماه به صورت هلال هاي مختلف در مي آيد . در مقارنه عليا نيم كره ، كاملا از نورخورشيد روشن گشته و به طرف زمين قرار دارد .

در مقارنه سفلي ، تنها مي توانيمسمت تاريك را ببينيم ( اگر چه يك هلال هميشه قابل رويت است ) . در مقارنه ي سفلي زهره بزرگتر ببه نظر مي رسد ، زيرا در اين وضعيت زهره از هر زمان ديگري به زمين نزديكتر است . اهله زهره با دوربين چشمي قابل رويت هستند و منجم مشهور گاليله با تلسكوپ ابتدايي خود در سال۱۶۱۰ميلادي اهله زهره را رصد كرد . در آن زمان اكثر مردم اعتقاد داشتند كه خورشيد و سياراتهمگي به دور زمين مي چرخند و همچنين زهره از خورشيد به زمين نزديكتر است . گاليله نشان داد كه زهره بايد در حال چرخش به دور خورشيد باشد و اين يكي از ادله اي بود كه تيوري زمين محوري را رد مي كرد. زهره در مدت ۲۴۳ روز به دور محور خود مي چرخد كه اين مدت از زمان گردش زهره به دورخورشيد يعني ۲۲۵ روز بيشتر است .

حدود ۲ ماه طول مي كشد تا خورشيد ( اگر از ميان ابر ها قابل رويت باشد ) از غرب طلوع كند و در شرق غروب نمايد . زهره و زمين از لحاظ اندازه و مواد تشكيل دهنده جفتهاي يكساني هستند و هر دو داراي هسته ي بزرگي از آهن و نيكل و ديگر فلزات هستند ( از اين جهت به آنان خواهران دو قلو میگويند ) .اما از لحاظ سطح هر دو سياره كاملا از يكديگر متفاوت هستند . زيرا رشد گياهي هرگز در زهره اتفاق نمي افتد. اما اگر گياهي در آن رشد مي كرد گياهان دي اكسيد كربن را تبديل به اكسيژن مي نمودند و ممكن بود حيات طولاني تري در سياره دوام آورد .

guld118

منظومه شمسی - آشنایی با  تیر ـ عطارد

عطارد دومین سیاره ی کوچک منظومه ی شمسی می باشد . کمی از ماه بزرگتر و سطحش پوشیده از حفره هایی همانند ماه است . هسته ی آهنی عظیم آن موجب شده تا از هر سیاره ی دیگری در منظومه شمسی به جز زمین دارای چگالی بیشتری باشد . هر چهار سیاره ی خاکی دارای مقادیر زیادی آهن و سیلیکون و دی گر عناصر سنگین می باشد. اگر انسان جرات بكند كه بر سطح عطارد قدم بگذارد مانند اين است كه روي استخوان هاي پوسيده ي يک دنيای مرده راه مي رود .
در عطارد هوايي وجود ندارد و سطح آن خشك است. سطح عطارد به هنگام روز در زير اشعه خورشيد سرخ مي شود در حالي كه شب هنگام عطارد از سرد ترين نقاط روي زمين نيز سرد تر است . عطارد در مدت ۸۸ روز به دور خورشيد مي گردد كه يك سال آن محسوب مي شود و اما ۵۹ روز طول مي كشد تا يك بار به دور محور خود بچرخد . اين بدان معناست كه حركت خورشيد در آسمانعطارد بسيار كند است به گونه اي كه ۳ ماه طول مي كشد تا خورشيد از يك افق به افق ديگر برود . احتمال می رود هنگامی که عطارد جوان بوده در طی چند ساعت به دور محورش می گشته اما کشش جاذبه ای خورشید حرکت عطارد راکند کرده است .

همانگونه که کشش زمین باعث شده تا یک نیم کره ماه به سمت ما برگردد ودر همان حال باقی بماند . به نظر می رسد که هرگونه حیات در عطارد غیر ممکن باشد . اگر حیات موجود در عطارد به وسیله گرمای وحشتناک از بین نرود قطعا به وسیله تشعشعات ناشی از خورشید که سلول های حیاتی را از بین می برد نابود خواهد شد .

تیر ـ عطارد.bmp

guld118

منظومه شمسی - آشنایی با خورشید

منبع انرژی خورشید در مرکز آن نهفته است ۹/۰ جرم خورشید از هیدروژن تشکیل یافته که یک عنصر بسیار مهم در جهان می باشد . در داخل هسته ی داغ خورشید هیدروژن تبدیل به هلیم می شود. انرژی ناشی از این واکنش لایه های بالایی ستاره را گرم می کند و این انرژی از سطح متلاطم خورشید به داخل فضا فوران می نماید .

سطح خورشید در اثر حرارتی برابر ۰۰۰/۶ درجه ی سانتی گراد درحال غلیان و تلاطم است . یعنی درجه ی حرارتی که از هر کوره ای نیز داغتر است . مقادیری از هیدروژن سوزان که به نام پرامیننس ( گاز های متصاعد از خورشید ) شناخته شده اند با سرعتی معادل صد ها کیلومتر در ثانیه به فضا پرتاب می شوند .

کسوف

تمامی سیارات و قمرها هنگامی که در برابر نور خورشیدواقع می شوند در پشت آنها سایه ای تشکیل می شود که این سایه به فضا می افتد . در اطراف این سایه تاریک ( گرفت کلی ) روشن تر وجود داردکه گرفت جزیی نامیده می شود . گرفت جزیی جایی است که نور خورشید در آن جا به طور جزیی تاریک شده است . هنگامی که ماه دقیقا بین زمین و خورشید واقع می شود و سایه اش برسطح زمین می افتد یک خورشید گرفتگی ( کسوف ) اتفاق می افتد .

برای آنکه یک خورشید گرفتگی کامل دیده شود ناظر باید در منطقه گرفت کلی قراربگیرد . در خورشید گرفتگی ( کسوف ) کامل روشنی خیره کننده خورشید توسط ماه مخفی شده و تاج خورشید قابل رویت خواهد بود . یک خورشید گرفتگی كامل هيچ گاه بيش از ۵/7 دقيقه طول نخواهد كشيد.
تصویر زیبای کسوف.jpg

گاز هاي متصاعد از خورشيد به سمت بالا فوران مي كنند . اين زبانه اي از هيدروژن است كه ۰۰۰/۵۰ درجه سانتي گراد و يا بيشتر حرارت دارد كه مي تواند زمين را بلعيده و نابود كند . فوراني كه در تصوير نشان داده شده است فقط به مدت شش دقيقه طول كشيده است .
لكه هاي خورشيدي مناطق سردي بر روي خورشيد هستند ودر هر دوره ي يازده ساله اين لكه ها

به وجودمي آيند ( چنانكه در سال ۱۹۶۹ و ۱۹۸۰ ميلادي فاليت كردند ) . براي آنكه اندازه ي

گروهي از اين لكه هاي خورشيدي را حدس بزنيم بايد به خاطر بياوريم ه قطر خورشيد ۱۰۰ برابر

زمين مي باشد . ممكن است يك لكه ي خورشيدي به مدت چند ماه باقي بماند ولي اكثر لكه ها كمتر

از دوهفته دوام مي آورند .


Share via facebook Share via linkedin Share via telegram Share via twitter Share via whatsapp

https://www.meta4u.com/forum/Themes/Comet/images/post/clip.png
منظومه شمسی

نویسنده Hooman Ghayouri در جغرافیا

10 ارسال
3624 مشاهده
آخرین ارسال: بعد از ظهر 21:47:40 - 06/15/11
توسط
Hooman Ghayouri
https://www.meta4u.com/forum/Themes/Comet/images/post/xx.png
شمسی کردن تاریخ انجمن SMF اس ام اف

نویسنده maxim354 در زبان های برنامه نویسی

1 ارسال
1362 مشاهده
آخرین ارسال: بعد از ظهر 15:33:52 - 10/02/17
توسط
متا
https://www.meta4u.com/forum/Themes/Comet/images/post/clip.png
تاریخ دقیق سال نو ۱۴۰۰ به شمسی و میلادی

نویسنده guld118 در فرهنگ و هنر

0 ارسال
424 مشاهده
آخرین ارسال: بعد از ظهر 23:14:48 - 02/14/21
توسط
guld118
https://www.meta4u.com/forum/Themes/Comet/images/post/clip.png
تقویم هجری شمسی و اوقات شرعی با Jalali Calendar 1.4.4

نویسنده Hooman Ghayouri در نرم افزار کاربردی, Utility Softwares

0 ارسال
2350 مشاهده
آخرین ارسال: بعد از ظهر 12:19:06 - 08/22/11
توسط
Hooman Ghayouri
https://www.meta4u.com/forum/Themes/Comet/images/post/xx.png
روز جهانی صنایع دستی - شهادت آیت الله سعیدی 1349 هجری شمسی

نویسنده Hooman Ghayouri در رویدادهای مهم و تاریخی

0 ارسال
1992 مشاهده
آخرین ارسال: بعد از ظهر 20:18:39 - 06/09/11
توسط
Hooman Ghayouri
https://www.meta4u.com/forum/Themes/Comet/images/post/clip.png
روز، تاریخ و ساعت سال تحویل 97 به شمسی، قمری و میلادی - نام سال 97

نویسنده guld118 در فرهنگ و هنر

0 ارسال
1171 مشاهده
آخرین ارسال: بعد از ظهر 17:47:46 - 03/11/18
توسط
guld118
https://www.meta4u.com/forum/Themes/Comet/images/post/clip.png
رابطه ی ریاضی فاصله ی سیارات تا خورشید

نویسنده Zohreh Gholami در مقالات ریاضی, Mathematics Articles

0 ارسال
2119 مشاهده
آخرین ارسال: بعد از ظهر 15:05:12 - 07/10/11
توسط
Zohreh Gholami