[Zohreh Gholami]

فلسفه کانت "[wiki]Philosophy Kant[/wiki]"

ایمانوئل کانت در فرهنگ بشری - نه فقط در چهارچوب فرهنگ اروپایی – مانند فرزانگان هفت‌گانه یونان باستان، و مانند سقراط و افلاطون و نیز مانند باروخ بندیکتوس ده اسپینوزا در شمار معلمان مسلم اخلاق است.

این تعریف او معروف است:
"فرمودمان فریزی فقط امر واحد است و آن هم این است؛ فقط بر پایه آن مبدا حکمتی عمل کن، که بدان وسیله هم هنگام بتوانی خواستن، که آن مبدا به یک قانون کلی بدل گردد."


اگر فلسفه را به دو جریان عمده گرم و سرد بخش بندی کنیم:
جریان گرم: مینوشناسه [ایدئولوژیک]، جامعه شناسه [سوسیولوژیک] متحرک و پویا [دینامیک] و گنجانیده‌نگر، مظروف‌نگر.
جریان سرد: سنجشگر [کرتیک]، آهنجیده [آبسترده]، منطقی ـ ریاضی [لوژیکو ـ ماتماتیک] و صورت نگر، ظرف نگر.

جریان گرم با تصور حرکت و تکوین و آغاز و انجام همراه است، و جریان سرد، با تصور نظاره و آناکاوی[تجزیه و تحلیل] و سنجش بی‌طرفانه.شاید در اینجا مهم ترین نکته این باشد که برای مطالعه فلسفه گرم، دانستن منطق صوری (چه قدیم، چه جدید) لازم نیست، ولی برای مطالعه فلسفه سرد، دانستن منطق صوری ضروری احساس می‌شود.

جریان گرم، دارای جنبه ادبی است و جریان سرد، دارای جنبه علمی و دانشی. البته نمی‌توان همه فیلسوفان را در این بخش بندی وارد ساخت، با این حال می‌توان چند نام معروف را چونان تحقق نسبی این دو مفهوم یاد کرد: افلاطون، قدیس آوگوسیننوس، هگل در جریان گرم و ارسطو، قدیس توماس آکوئیناس، ایمانوئل کانت و  لودویگ ویتگنشتاین در جریان سرد قرار دارند.



منبع: كتاب سنجش خرد ناب