كالاي اهدايي

[SAM]

درود بر شما

فصل دوم- معافيتها
ماده 12- عرضه‌كالاها و ارائه‌خدمات‌زير وهمچنين واردات‌آنها حسب‌مورد از پرداخت ماليات معاف مي‌باشد:
6- كالاهاي اهدايي به صورت بلاعوض به وزارتخانه‌ها، مؤسسات دولتي و نهادهاي عمومي غيردولتي با تأييد هيأت وزيران و حوزه‌هاي علميه با تأييد حوزه گيرنده هدايا

در خصوص بند 6 ماده 12 قانون مالیات بر ارزش افزوده سؤالی از شما دارم، فرض بفرمایید شما دو کالای «الف» و «ب» را می‌فروشید که کالای «الف» مشمول و کالای «ب» معاف از مالیات بر ارزش افزوده است، آیا برای کالای «ب» چون معاف است صورتحساب صادر نمی‌کنید؟

معافیت یک کالا یا یک رویداد از مالیات و عوارض بر ارزش افزوده دلیل موجهی مبنی بر خودداری از صدور صورتحساب نیست.

اگر مورد فرمایشات بالا + بند 6 ماده 12 قانون مالیات بر ارزش افزوده در این مورد مصداق ندارد را در نظر بگیریم یعنی این هدیه به سازمان دولتی نیز نباشد پس از طرفی ثبت فروش این کالا یعنی:
بانک/حساب دریافتنی***
                                      فروش***
بهای تمام شده کالای فروش رفته***
                                     موجودی کالا***
از موجودی ما کاسته و به نوعی خواسته دارایی در ارتباط با ارزش افزوده کالای فروخته شده نیز مرتفع شده است حال بهای تمام شده یا موجودی را بستانکار کنیم و هزینه تبلیغات را بدهکار کنیم باز هم دارایی و شرکت گیرنده منتفع شده اند نه شرکتی که کالا را هدیه داده است 
اما در مورد بستانکار کردن موجودی فکر نمیکنم اگر از طرفی بخواهیم هم برای کالای مورد نظر فاکتور فروش صادر کنیم و هم در هنگام ثبت هزینه مربوطه دوباره موجودی را بستانکار کنیم روش درستی باشد
از طرفی در مورد صدورفاکتور فروش بدهکاری وجود ندارد تا این حساب بدهکاران را صاف کند چون در عمل طلبی بوجود نیامده است؟و نمیتوان در مطالبات مشکوکالوصول نیز جای داد چون تابع اثبات آن میشود و درست نخواهد بود
از طرف دیگر اگر در روش ادواری به مبلغ خریداری شده به فروش برسانیم سودی از معامله عاید نشده است چرا که معامله اصلا برای کسب سود نبوده است پس حتما باید هزینه مروبطه شناسایی شود اما این هزینه قابل قبول خواهد بود؟
از طرف دیگر اگر در صورتحساب فروش مربوطه کل مبلغ را تخفیف بزنیم چون رقم قابل محاسبه برای ارزش افزوده بعد از درج تخفیف خواهد بود اداره دارایی با جریمه مبلغ را هنگام رسیدگی دریافت میکند بهترین کار برای حل این مشکل چیست؟

اولاً چرا شما برای اهدای کالا ثبت فروش را مورد ارزیابی قرار دادید؟ در کدام قسمت از عرایض بنده به ثبت فروش تصریح یا اشاره شده بود؟

ثانیاً توضیحات و تحلیل‌های فوق بر اساس روش دائمی ارائه شده است در حالی که روش دائمی موضوع بحث سؤال‌کننده نبوده است لذا پرداختن به آن محلی از اعراب ندارد مع‌هذا در روش دائمی ابهامی که در روش ادواری وجود دارد دیده نمی‌شود چرا که در این روش (یعنی روش دائمی) به راحتی و به درستی در زمان اهدا، موجودی کالا را بستانکار کرده و هزینه مرتبط با اهدا را بدهکار می‌کنیم و در این ثبت نیز هیچ شک و شبهه‌ای وجود ندارد.

در ضمن در روش ادواری طبق عرضی که در تاپیک قبل داشتم چون ما اصلا ثبتی در طول سال با موجودی ها نداریم و همچنین بهای تمام شدهای شناسایی نمکنیم بستانکار کردن این موارد درست نیست و نهایتا در پایان سال ثبت اصلاحی را منظور میکنیم که بابت خارج شدن و یا کسر انبار 100 عدد کالا به مبلغ اینقدر از سود ما کم شده است

لطفاً بفرمایید بر اساس کدام رفرنس، در روش ادواری گردش دادن حساب موجودی یا حساب بهای تمام شده کالای فروش رفته در طی سال درست نیست؟ ثبتی که در زمان اهدا صادر کرده‌اید چه تفاوتی با ثبت پایان سال خواهد داشت؟

با احترام

[آیلان]

درود بر شما

در خصوص بند 6 ماده 12 قانون مالیات بر ارزش افزوده سؤالی از شما دارم، فرض بفرمایید شما دو کالای «الف» و «ب» را می‌فروشید که کالای «الف» مشمول و کالای «ب» معاف از مالیات بر ارزش افزوده است، آیا برای کالای «ب» چون معاف است صورتحساب صادر نمی‌کنید؟

معافیت یک کالا یا یک رویداد از مالیات و عوارض بر ارزش افزوده دلیل موجهی مبنی بر خودداری از صدور صورتحساب نیست.

درود بر شما


اگر به بند 6 ماده 12 اشاره کردم به این دلیل بود که برای این مودر خاص اصلا فاکتور فروشی صادر نکنیم و یکجا ثبت هزینه و موجو.دی را بستانکار کنیم چرا که وقتی به این کالا ارزش افزوده ای تعلق نگیرد و از لحاظ دارایی فروش نزدن آن مشکلی نداشته باشد چرا اصلا فاکتور فروشی صادر شود استناد من به این ماده تنها به همین دلیل بود که وقتی برای کسب سود کالا خارج نشده است چرا فاکتور فورش ثبت شود؟ووقتی فاکتوری ثبت نشود ارزش افزوده ای هم در پی نخواهد داشت

اولاً چرا شما برای اهدای کالا ثبت فروش را مورد ارزیابی قرار دادید؟ در کدام قسمت از عرایض بنده به ثبت فروش تصریح یا اشاره شده بود؟

احتراما از این قسمت

درود بر شما

هر چند اهدای کالا به غیر را نمی‌توان به عنوان فروش تلقی کرد اما:

• با توجه به اینکه از یک سو ماده 1 قانون مالیات بر ارزش افزوده، عرضه کالا را مشمول مقررات مالیات بر ارزش افزوده دانسته است
  
  
• و از سوی دیگر ماده 4 همین قانون عرضه کالا را انتقال کالا از طریق هر نوع معامله دانسته است
  
  
• و از آنجا که اهدای کالا نیز نوعی معامله تلقی می‌شود (در قانون مدنی هبه (یا بخشش) به عنوان یکی از اقسام عقود و معاملات ذکر شده است)
  
  
• لذا احکام قانون مذکور نسبت به هبه نیز کاملاً جاری و حاکم است.
  

این موضوع که با چه عنوان و بر اساس کدام دستورالعمل مدون می‌بایستی صورتحساب برای این نوع معاملات صادر کرد پاسخ خیلی مشخصی ندارد اما آنچه که پر واضح است این است که اگر برای عرضه کالا (حتی معاملاتی از قسم هبه) صورتحساب صادر نشود مطابق مفاد ماده 14 قانون صدرالذکر مأخذ محاسبه مالیات، بهای روز کالا به تاریخ روز تعلق مالیات تعیین خواهد شد.

دیدگاه بنده هم از نظر مالیات بر درآمد شرکت بود هم ارزش افزوده که هر کدام دفاتر را جداگانه ممیزی خواهند کرد
از لحاظ دارایی
میتواند فاکتور فروش ثبت نشود چرا که برای سود نبوده است یا اگر ثبت شود میتوانیم مبلغ فروش رفته را بعدا با بستانکار کردن بها و یا موجودی جبران کنیم
امااز لحاظ ارزش افزوده
باید ثبت شود چرا که معامله انجام شده است اما ارزش افزوده ای که از کسی دریافت نشده که پرداخت شود

لطفاً بفرمایید بر اساس کدام رفرنس، در روش ادواری گردش دادن حساب موجودی یا حساب بهای تمام شده کالای فروش رفته در طی سال درست نیست؟ ثبتی که در زمان اهدا صادر کرده‌اید چه تفاوتی با ثبت پایان سال خواهد داشت؟

عرض بنده گردش دادن حساب نبود بلکه در ابتدا بستانکار کردن موجودی ها بود صحبت از روش ادواری بود که در هنگام خرید موجودی موادی نداریم که در هنگام خروج آن بستانکار کنیم در روش ادواری خرید برگشتی هزینه خرید و در هنگام فروش فروش برگشتی و تخفیفات داریم حال در روش ادواری با انبار گردانی پایان سال اصلاح موجودی را منظور میکنیم و اضافه و کسر انبار را با سود و زیان شناسایی و ثبت میشود
بفرمایید وقتی ثبتی بابت موجودی ها در طی سال نمیزنیم چطور موجودی را بستانکار کنیم؟



با احترام

[SAM]

اگر به بند 6 ماده 12 اشاره کردم به این دلیل بود که برای این مودر خاص اصلا فاکتور فروشی صادر نکنیم و یکجا ثبت هزینه و موجو.دی را بستانکار کنیم چرا که وقتی به این کالا ارزش افزوده ای تعلق نگیرد و از لحاظ دارایی فروش نزدن آن مشکلی نداشته باشد چرا اصلا فاکتور فروشی صادر شود استناد من به این ماده تنها به همین دلیل بود که وقتی برای کسب سود کالا خارج نشده است چرا فاکتور فورش ثبت شود؟

بنده عرض کردم فاکتور فروش صادر کنید!؟
مگر بنده تصریح نکردم:

... اما آیا صورتحسابی که برای کالاهای اهدایی صادر می‌کنیم صورتحساب فروش است؟ قطعاً به لحاظ مفهومی خیر...

مستحضرید که بنده هم مطابق با نقل قول فوق تصریح کردم که این صورتحساب نمی‌تواند صورتحساب فروش باشد.

وقتی فاکتوری ثبت نشود ارزش افزوده ای هم در پی نخواهد داشت

ضمناً این استدلال شما کاملاً غیر منطقی است چون اگر قرار باشد با نبودن فاکتور موضوع ارزش افزوده هم منتفی شود دیگر دلیلی ندارد که ماده 14 قانون مالیات بر ارزش افزوده تصریح کند که اگر صورتحساب نبود مالیات بر اساس بهای روز کالای مورد معامله محاسبه می‌شود.

اولاً چرا شما برای اهدای کالا ثبت فروش را مورد ارزیابی قرار دادید؟ در کدام قسمت از عرایض بنده به ثبت فروش تصریح یا اشاره شده بود؟

احتراما از این قسمت

درود بر شما
هر چند اهدای کالا به غیر را نمی‌توان به عنوان فروش تلقی کرد اما:

• با توجه به اینکه از یک سو ماده 1 قانون مالیات بر ارزش افزوده، عرضه کالا را مشمول مقررات مالیات بر ارزش افزوده دانسته است
  
• و از سوی دیگر ماده 4 همین قانون عرضه کالا را انتقال کالا از طریق هر نوع معامله دانسته است
  
• و از آنجا که اهدای کالا نیز نوعی معامله تلقی می‌شود (در قانون مدنی هبه (یا بخشش) به عنوان یکی از اقسام عقود و معاملات ذکر شده است)
  
• لذا احکام قانون مذکور نسبت به هبه نیز کاملاً جاری و حاکم است.
  

این موضوع که با چه عنوان و بر اساس کدام دستورالعمل مدون می‌بایستی صورتحساب برای این نوع معاملات صادر کرد پاسخ خیلی مشخصی ندارد اما آنچه که پر واضح است این است که اگر برای عرضه کالا (حتی معاملاتی از قسم هبه) صورتحساب صادر نشود مطابق مفاد ماده 14 قانون صدرالذکر مأخذ محاسبه مالیات، بهای روز کالا به تاریخ روز تعلق مالیات تعیین خواهد شد.

در کجای مطلبی که از بنده نقل قول کردید اشاره به ثبت فروش برای کالای اهدایی شده است؟ یا کجا گفته‌ام که صورتحساب فروش صادر کنید؟
تأکید بنده بر این بود که:
- صورتحساب می‌بایست صادر شود
- اما این صورتحساب، صورتحساب فروش نمی‌تواند باشد
- اما عنوان این صورتحساب چه باید باشد یا این صورتحساب بر اساس چه دستورالعملی می‌بایست صادر شود امری نامشخص است.

بفرمایید وقتی ثبتی بابت موجودی ها در طی سال نمیزنیم چطور موجودی را بستانکار کنیم؟

اتفاقاً سؤال بنده این است که اگر موجودی (و یا بهای تمام شده) را در روش ادواری در طی سال بستانکار کنیم چه می‌شود؟ چه خبطی مرتکب شده‌ایم؟ با چه رفرنس الزام‌آوری مغایرت ایجاد کرده‌ایم؟

در پایان من‌باب روشن‌تر شدن موضوع، سؤالی را خدمت شما مطرح می‌کنم:
فرض بفرمایید شما هیچ موجودی کالایی ندارید. یک واحد کالای «الف» را می‌خرید و بابت خرید آن 10 ریال مالیات و عوارض بر ارزش افزوده پرداخت می‌کنید. آن یک واحد کالای «الف» را به شخصی غیر از اشخاص موضوع بند 6 ماده 12 ق. م. ا. هدیه می‌دهید. پر واضح است که این هدیه مشمول محاسبه مالیات و عوارض بر ارزش افزوده است اما بر اساس چه صورتحسابی؟ بر اساس چه مبلغی؟
اگر پاسخ این سؤالات را به صورت مدون و با رفرنس رسمی پیدا کردید به بنده هم بفرمایید تا پاسخ خود را اصلاح کنم.

[اکبرزاده]

با سلام

اتفاقاً سؤال بنده این است که اگر موجودی (و یا بهای تمام شده) را در روش ادواری در طی سال بستانکار کنیم چه می‌شود؟ چه خبطی مرتکب شده‌ایم؟ با چه رفرنس الزام‌آوری مغایرت ایجاد کرده‌ایم؟

در پی فرمایش دوست بزرگوارم

درفرض اینکه شرکت یا نوپا است و یا در ابتدای سال موجودی محصول ساخته شده اش صفر است .

روش ادواری گناهی دارد که  موجودی کالایش  وانبار مواد اولیه اش  گرفتار کلمه اش  شده است

یعنی هم در انبارش کالا وجود دارد وهم انبار مواد اولیه اش  ،  ولی نمیتوان به بهانه  روش ادواری  ثبت نامفهوم بماند .

وقتی فروشی صورت میگیرد  تکلیف مشخص است 

ولی وقتی کالایی چه هدیه و چه به صورت تبلیغات از انبار خارج میگردد .

قطعا محل خروج از انبار موجودی کالایی است که به دلیل روش ادواری ثبتی بابت آن انجام نداده ایم

پس ثبت فقط میتواند این باشد  :

هزینه تبلیغات             ****
بهای تمام شده                      ****


چرا بهای تمام شده چون تبلیغات است و ماعایدی بابت آن بدست نیاورده ایم که به جایش موجودی کالا ثبت نمائیم .
که تکلیفش هم درپایان سال معلوم است .

من بدیهی تر از نمیدانم

با احترام

[آیلان]

مستحضرید که بنده هم مطابق با نقل قول فوق تصریح کردم که این صورتحساب نمی‌تواند صورتحساب فروش باشد.

صورتحساب صورتحساب است چه فرقی میکند که به چه کسی یا به چه مبلغی باشد در هر حال صدور صورتحساب یعنی درآمد و منتفع شدن او از یک معامله که اولا بنده معامله بودن این فرایند را درست نمیدانم و ثانیا وقتی معامله باشد یعنی حتما باید صورتحساب داشته باشد و وقتی صورتحساب شد یعنی حتما درآمد یکی و هزینه دیگری است در حالیکه این معامله هم هزینه ما و هم هزینه طرف حساب ما یا به عبارتی گیرنده هدیه میباشد

در کجای مطلبی که از بنده نقل قول کردید اشاره به ثبت فروش برای کالای اهدایی شده است؟ یا کجا گفته‌ام که صورتحساب فروش صادر کنید؟
تأکید بنده بر این بود که:
- صورتحساب می‌بایست صادر شود
- اما این صورتحساب، صورتحساب فروش نمی‌تواند باشد
- اما عنوان این صورتحساب چه باید باشد یا این صورتحساب بر اساس چه دستورالعملی می‌بایست صادر شود امری نامشخص است.

صورتحساب صورتحساب است یعنی بابت یک معامله از که نفع اقتصادی هم دارد ما مبلغی را از شخصی طلبکار میشویم
حال که این معامله نفع و انتقال مالکیت شخص گیرنده را در پی دارد اما برای شخص هدیه دهنده تعهد یا طلبی را ایجاد نمیکند!
و امیدوارم قانون مدنی در مورد لحاظ کردن این عمل به عنوان عقد یا قرارداد ارزش مادی و معنوی را با هم در نظر نگرفته باشد

برای همین بنده عرض کردم صورتحساب صادر شود چون یکی از دو ارگانی که قدرتمند است تکلیف را مشخص کرده و صورتحساب را الزامی کرده است

اتفاقاً سؤال بنده این است که اگر موجودی (و یا بهای تمام شده) را در روش ادواری در طی سال بستانکار کنیم چه می‌شود؟ چه خبطی مرتکب شده‌ایم؟ با چه رفرنس الزام‌آوری مغایرت ایجاد کرده‌ایم؟

مثل این است که از چیزی کسر کنید که وجود ندارد یا از بانکی برداشت کنید که در آن موجودی نیست چرا که ثبتی بابت موجودی طی سال نزده اید مگر اینکه خرید را بستانکار کنید !!و یا هرزمان این اتفاق افتاد به صورت دوره ای موجودی ها را در دفاتر شناسایی کنید که اصلا با منطق روش ادواری جور در نخواهد آمد چراکه ما موجودی را نگه نمیداریم

در پایان من‌باب روشن‌تر شدن موضوع، سؤالی را خدمت شما مطرح می‌کنم:
فرض بفرمایید شما هیچ موجودی کالایی ندارید. یک واحد کالای «الف» را می‌خرید و بابت خرید آن 10 ریال مالیات و عوارض بر ارزش افزوده پرداخت می‌کنید. آن یک واحد کالای «الف» را به شخصی غیر از اشخاص موضوع بند 6 ماده 12 ق. م. ا. هدیه می‌دهید. پر واضح است که این هدیه مشمول محاسبه مالیات و عوارض بر ارزش افزوده است اما بر اساس چه صورتحسابی؟ بر اساس چه مبلغی؟
اگر پاسخ این سؤالات را به صورت مدون و با رفرنس رسمی پیدا کردید به بنده هم بفرمایید تا پاسخ خود را اصلاح کنم.

خوب همان طور که مشخص است قانونگذار در پی هر قانونی نفع خود را سنجیده است و طبیعتا شخصی که این فرایند را انجام دهد دنبال کسب منافع نیست و از نظر دارایی ممکن نیست شخصی چنین فرایندی انجام دهد مگر اینکه در خرید و فروشهای قبل آنقدر سود بسیار برده باشد که از روی شکم سیری به چنین کاری دست بزند!!
اگر به مبلغ خرید فروش بزنیم  ارزش افزوده ام نیز به همان مبلغ اعتبار مالیاتی محاسبه خواهد شد یعنی در عمل هیچ تغییری در ارزش افزوده ایجاد نشده است
اما وقتی به همین قانون توجه بیشتری میکنیم میبینیم جایی برای سلیقه ای برخورد کردن ممیزین باز هست و این مورد کاملا در ماده 4 و تبصره ماده 14 مشخص است که اصلا بنده میخواهم این مورد را تخفیف بزنم اما آیا تخفیف مورد قبول است؟ خیر نیست چرا که با منطق  قانون گذار و سقفی که تعیین کرده برای تخفیف جور در نمیاید و همچنین باز به قول همین قانونگذار اگر هم ارزش افزوده بیشتر پرداخت کردید نگران نباشید زیرا:
تبصره 5- آن قسمت از مالياتهاي ارزش افزوده پرداختي مؤديان كه طبق مقررات اين قانون قابل كسر از مالياتهاي وصول شده يا قابل استرداد نيست، جزء‌هزينه‌هاي قابل قبول موضوع قانون مالياتهاي‌مستقيم محسوب مي‌شود.!!!!

حال در پایان بنده نیز سوالی دارم اگر ممکن است بفرمایید شرکتی که از کالای خود به پرسنلش هدیه میدهد نیز مشمول است این مورد را چطور شناسایی میکنید؟
یا فرضا شرکتی که از اجناس خود به عنوان دارایی استفاده میکند؟

ماده  4- عرضه کالا در اين قانون، انتقال کالا از طريق هر نوع معامله است.
تبصره- کالاهاي موضوع اين قانون که توسط مؤدي خريداري، تحصيل يا توليد مي‌شود در صورتي که براي استفاده شغلي به عنوان دارايي در دفاتر ثبت گردد يا براي مصارف شخصي برداشته شود، عرضه کالا به خود محسوب و مشمول ماليات خواهد شد.



با احترام

[آیلان]

با سلام


پس ثبت فقط میتواند این باشد  :

هزینه تبلیغات             ****
بهای تمام شده                      ****

درود بر شما


اما این ثبت را هم نمیتوان زد!!!بهای تمام شده کالای فروش رفته بایستی اول بدهکار شود و بعد بستانکار به این صورت که شما اول بهای تمام شده کالای ساخته شده را محاسبه و آن را میبندید و با تعدیل موجوی های پایان دوره حساب بهای تمام شده کالای فروش رفته ایجاد میشود و نمیتواند اول بستانکار شود همانطور که میدانید ثبت فروش کالا دوثبت دارد یکی که با ادواری یکسان است یعنی:
بدهکاران***
             فروش***
و ثبت دوم که در روش دائمی به آن اضافه میشود :
بهای تمام شده کالای فروش رفته***
              موجودی مواد***

پس باید ابتدا بدهکار شده و بعد بستانکار شود که در ادواری این اتفاق نمیافتد


با احترام

[اکبرزاده]

با سلام


سرکار خانم آیلان

اگر مخالف ادله بنده هستید لطفا پاسخ را بفرمایید

نفی شما یعنی اینکه پاسخ را میدانید

بنده منتظر پاسخ شما هستم